آشنایی با ساحل عاج

این کشور با گینه و لیبریا از غرب، با مالی و بورکینافاسو از شمال و با غنا از شرق همسایه است. در جنوب این کشور خلیج گینه قرار دارد.

در سال ۱۸۹۳ این کشور به عنوان مستعمره فرانسه شناخته شد و در سال ۱۹۶۰ استقلال خود را به دست آورد.

جنگ داخلی در سال ۲۰۰۲ در این کشور ضربه زیادی به اقتصاد آن وارد کرد. این جنگ زمانی آغاز شد که ارتش علیه رئیس جمهور وقت که در ایتالیا به سر می‌برد کودتا کرد.

مردم این کشور بیشتر روزگارشان را با کشاورزی می‌گذرانند. یاموسوکرو پایتخت این کشور است.

از سال ۱۹۸۳ پایتخت ساحل عاج از آبیجان به یاموسوکرو تغییر کرد با این حال هنوز سفارتخانه‌های کشورهای مختلف در آبیجان است.

هرچند معاهده صلح بین دو طرف درگیر در جنگ داخلی این کشور امضا شده است اما هنوز کشور دو نیمه است و بخشی از آن در دست نیروهای مخالف و بخش دیگر زیرنظر دولت است.

سیاست در ساحل عاج

رئیس جمهور در این کشور قدرت را در دست دارد. بر اساس قانون اساسی، رئیس جمهور با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. قرار بود انتخابات ریاست جمهوری در این کشور در سال ۲۰۰۵ برگزار شود اما دولت آن را تاکنون به تعویق انداخته است.

مجلس این کشور ۲۲۵ عضو دارد و نمایندگان آن با رای مردم باید انتخاب شوند.

اقتصاد در ساحل عاج

تولید ناخالص داخلی این کشور ۸۶/۳۲میلیارد دلار است. شش میلیون و ۹۰۷ هزار نفر است که ۶۸ درصد آنها در بخش کشاورزی مشغول به کارند.

آمار دقیقی از تعداد بیکاران در این کشور در دست نیست اما تخمین زده می‌شود نرخ بیکاری در این کشور ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد. ۴۲ درصد مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم در سال ۲۰۰۷ میلادی ۸/۱درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل کاکائو، قهوه، الوار، نفت، پنبه، موز، آناناس، روغن خرما و ماهی است که به کشورهای فرانسه، هلند ، آمریکا ، نیجریه  و آلمان  صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل سوخت، کالاهای اساسی و مواد غذایی است.

مردم ساحل عاج

جمعیت این کشور ۱۸ میلیون و ۳۷۳ هزار و ۶۰ نفر با میانگین سنی ۴/۱۹ سال است. امید به زندگی در این کشور برای زنان ۸۲/۵۱سال و برای مردان ۶۲/۴۶سال است.

۳۵ تا ۴۰ درصد از مردم این کشور مسلمان و ۲۰ تا ۳۰ درصد مسیحی هستند. بقیه پیرو ادیان محلی‌اند. زبان رسمی این کشور فرانسوی است.

ساحل عاج در یک نگاه