آب اقیانوس‌های منجمد شمالی و جنوبی به دلیل اثرات شوری و فشار عمق می‌تواند به دمای زیر صفر درجه سیلیسوس برسد این درحالی است که ماهیان ساکن این آب‌ها بدون اینکه دچار یخ زدگی بشوند می‌توانند به حیات طبیعی خود ادامه دهند.
از حدود 50 سال قبل دانشمندان می‌دانستند که این ماهیان دارای یک گلیکوپروتئین "ضد یخ" به نام AFP هستند که تاکنون مکانیزم دقیق عملکرد آن مشخص نبود.
به گزارش خبرگزاری مهر، اکنون گروهی از دانشمندان با استفاده از تکنیک ویژه طیف نگاری تراهرتز موفق شدند راز عملکرد این ضدیخ را فاش کنند. این تحقیق بر روی گونه ماهی Dissostichus mawsoni که در اقیانوس منجمد جنوبی زندگی می‌کند انجام شد.
این پژوهشگران با استفاده از تکنیک طیف نگاری تراهرتز توانستند حرکت دسته جمعی مولکول‌های آب را در بدن این ماهی رصد کنند.
به گفته این محققان، این مولکول‌ها در یک حرکت دائمی هستند و در این حرکت با کاهش دما به صورت موقتی یکسری پیوندهای جدیدی را بین خود ایجاد می‌کنند اما زمانی که در حضور گلیکوپروتئین‌ها قرار می‌گیرند حرکات آنها بسیار منظم می‌شود.
این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "ما مشاهده کردیم که این پروتئین‌های ضدیخ چگونه بر روی حرکت مولکول‌های آب اطراف خود اثر می‌گذارند. این اثر که حتی در دمای پایین بیشتر از دمای محیط می‌شود از بلوری شدگی و یخ زدگی آب در بدن ماهی جلوگیری می‌کند."
