به گزارش خبرگزاری ایسنا، آسوشیتدپرس اعلام کرد: داگلاس ونیز از دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس با استقرار دستگاه‌های زلزله‌نگار در اطراف جنوبگان به شناسایی سیگنال‌های لرزه‌نگاری در فاصله سالهای 2001 تا 2003 میلادی پرداخته است.
داگلاس ونیز می‌گوید: آنها در ابتدا نمی دانسته‌اند که این امواج از کجا می‌آیند اما سرانجام منبع آن را در میان جریان‌های یخی کشف کردند.
وی می‌گوید: این امواج لرزه‌ای ناشی از یخ، 7 ریشتر قدرت داشته و از این نظر مشابه قدرت زمین‌لرزه فوکواکا در سال 2005 میلادی است.
پیش از کشف ونیز، دانشمندان از این نکته که جریان‌های یخی می‌تواند امواج لرزه‌ای ساطع کند آگاهی نداشتند این امواج عمدتا از یخچال‌های اطراف گروئنلند شناسایی شده‌اند.
جریان‌های یخی تکه‌هایی از یک ورقه یخی بزرگتر هستند که می‌توانند سریعتر از یخهای اطراف و مجاور حرکت کرده و متناوبا بر بستر سنگی زیرین سر خورده و سرانجام راه خود را به خط ساحلی باز کرده و در آنجا کوه‌های یخی را پدید آورند.
جریان یخی که ونیز شناسایی کرده است، دقیقا 500 مایل دورتر از محل استقرار لرزه‌نگارها و حدود 60 مایل پهنا و نیم مایل ضخامت دارد.
اطلاعات به دست آمده توسط ونیز نشان می‌دهد جریانی از یخ در زمان 10 دقیقه حدود 18 اینچ حرکت کرده و پس از آن بمدت 12 ساعت بدون حرکت و آرام در جای خود ساکن مانده است و پس از این مدت یک حرکت 18 اینچی دیگر صورت گرفته است.
امواج لرزه‌ای که وی شناسایی کرده است هر روز دو مرتبه حرکت می‌کند. این امواج 7 ریشتر بزرگی داشته و زمین لرزه های مشابه آن تنها 10 ثانیه طول می‌کشند. [چطور زلزله می‌شود؟]
