افرادی که با تلاش و پشتکار مسیر پرپیچ و خم دنیای ورزش را پشت سر گذاشته‌اند. یکی از این نام‌آوران ورزشی، «شاهین بهرامی» جوان ۲۸ساله محله اختیاریه است که در ورزش‌های رزمی در عرصه بین‌المللی خوش درخشیده. او معتقد است که با ورزش به‌خصوص ورزش رزمی و آموختن تکنیک‌ها می‌توان صبر و آرامش را در زندگی پرشتاب شهری امروز تجربه کرد. بهرامی تجربه‌اش را با آموزش و مربیگری در اختیار نوجوانان قرار می‌دهد. با او درباره ورزش حرفه‌ای و محله زندگی‌اش گفت‌وگو کرده‌ایم.
بیراه نیست اگر بگوییم ورزش را از کودکی آغاز کرده است. روزگاری که نه می‌توانست جملات را کامل ادا کند و نه می‌توانست برای آینده ورزشی‌اش تصمیم بگیرد. هنوز ۲سالش تمام نشده بود که روی تشک ژیمناستیک رفت. آن روزها را این‌طور به خاطر می‌آورد: «مادرم می‌گوید که ۲۰ماهه بودم که مرا در کلاس ژیمناستیک ثبت‌نام کرد. از آنجایی که خیلی بازیگوش و پرانرژی بودم مادرم بهترین راه برای تخلیه هیجان و سرگرمی را ورزش دانسته بود. از این بابت خیلی خوشحالم. چون اگر از کودکی با ورزش خو نمی‌گرفتم شاید این‌طور مشتاقانه ورزش را دوست نداشتم و هرگز با دنیای هیجان‌انگیز و بانشاط ورزش آشنا نمی‌شدم.»
- شاگردانم قهرمان شدند
بهرامی بعد از کسب قهرمانی تهران در رشته ژیمناستیک، وقتی ۹ساله بود به عرصه تکواندو قدم گذاشت: «عضو تیم‌ملی تکواندو بودم و توانستم ۷ بار قهرمانی کشور در رشته تکواندو آی. تی. اف (نماینده رسمی فدراسیون بین‌المللی تکواندو در ایران) شوم. از همان زمان متوجه علاقه‌ام به رشته‌های رزمی و رینگی به‌ویژه بوکس و کیک‌بوکسینگ شدم.» حالا دیگر تمام توان و پشتکارش را روی ورزش‌های رزمی متمرکز کرده بود.
به همین سبب توانست ۸بار در مسابقات آسیایی کیک‌بوکسینگ مقام قهرمانی و مدال طلا را از آن خود کند. نخستین مدال را در مسابقات آسیایی بوکس در کشور آذربایجان کسب کرد و بعد از آن در تایلند و ترکیه و دیگر کشورها به رقابت پرداخت و بهمن راهی مسابقات در هلند است: «زندگی‌ام را وقف ورزش کرده‌ام و حالا درآمد یا بهتر بگویم هست و نیست من ورزش است.» بهرامی می‌گوید از آنجا که زکات علم و دانش نشر آن است باید دانش و تجربه‌اش را در اختیار دیگران هم قرار دهد. او که مربیگری در آموزشگاه‌های مختلف را تجربه کرده است می‌گوید: «بهترین دستمزد من این بود که ۳نفر از شاگردانم در لیگ نونهالان تکواندو بازی کردند و همگی توانستند در رقابت‌ها به مقام قهرمانی دست پیدا کنند.»
- استعدادیابی در مدارس
«بهترین سن برای استعدادیابی ورزش دوران ابتدایی است.» بهرامی با بیان اینکه معلمان ورزش و والدین می‌توانند گامی مؤثر در بروز استعداد ورزشی بچه‌ها بردارند می‌گوید: «مربی ورزش بهترین کسی است که می‌تواند بچه‌ها را در مسیر درست هدایت کند؛ مسیری که باعث رشد و شکوفایی در حوزه ورزش شود. من این کار را برای بچه‌های آموزشگاه انجام می‌دهم. مثلاً بعد از چند جلسه به پدر یکی از بچه‌ها گفتم که در بوکس آینده درخشانی نخواهد داشت و بهتر است تمریناتش را در رشته جودو ادامه دهد.
مربی ورزشی باید قدرت، توانایی و علاقه بچه‌ها به رشته ورزشی را محک بزند و راهنمایی‌شان کند. ای کاش برای زنگ ورزش مدارس هم اهمیت بیشتری قائل شویم.» شاید به نظر برسد رشته‌های رزمی و بوکس قدری باعث خشونت ورزشکار شود. در حالی که به گفته بهرامی، ارمغان این رشته ورزشی صبر، مدیریت زمان و دقت است: «ورزش به ما می‌آموزد که در شرایط ناخوشایند و سخت به هم نریزیم و از کوره در نرویم. ورزشکاری که روزانه چندین ساعت را صرف مبارزه در باشگاه می‌کند خیابان را محل درگیری، زورآزمایی و پرخاشگری نمی‌داند. یک رزمی‌کار معمولاً عصبانی نمی‌شود و اصلاً اهل دعوا و درگیری نیست.»
- ورزش، کاهش آسیب اجتماعی
قهرمان هم‌محله‌ای هر روز در یکی از بوستان‌های محله، نرمش و با وسایل و تجهیزات ورزشی تمرین می‌کند: «نصب تجهیزات ورزشی در بوستان‌ها ایده خوبی بود. سالمندان و بازنشستگان بسیاری را هم دیده‌ام که هر روز سر ساعت مشخصی به پارک می‌آیند و از تجهیزات ورزشی استفاده می‌کنند.» او امکانات سالن‌های ورزشی در منطقه۳ را برای مخاطبان کافی نمی‌داند و می‌گوید: «باشگاه قلهک کیسه بوکس ندارد و همین باعث می‌شود آموزش و تمرین رشته‌های رزمی را نداشته باشیم.
زمین ورزشی بزرگی در پارک طالقانی هست ولی چون مسقف نیست امکان انجام ورزش‌های رزمی ندارد. سرای محله زرگنده سالن چندمنظوره خوبی دارد اما سالن ورزشی سرای محله رستم‌آباد خیلی کوچک است.» او پیشنهادی هم دارد: «محله اختیاریه قبلاً و در زمان کودکی و نوجوانی من پر از باغ بود. ساختمان‌ها ساخته شدند و حالا دیگر باغی در محله نفس نمی‌کشد. یک زمین خاکی در محله هست که از آن روزگار باقی مانده. چند بار اهالی محل پیشنهاد دادند که سالن ورزشی در آن ساخته شود.
امیدوارم این اتفاق زودتر بیفتد و سالن مجهز به امکانات ورزش‌های رزمی باشد. بین نوجوانان هم‌محله‌ای علاقه‌مندان زیادی برای ورزش‌های رزمی هست. هر باشگاه ورزشی که باز شود می‌تواند به این معنا باشد که ده‌ها نفر از افتادن در دام آسیب‌های اجتماعی به‌ویژه اعتیاد نجات پیدا کرده‌اند. اما به شرطی که قبل از باز شدن باشگاه تفکری هم باشد که این باشگاه قرار است در کدام محله، برای چه رده سنی و در چه رشته‌ای فعالیت کند.»
نظر شما