به گزارش ایبنا این کتاب پیش از این از سوی انتشارات آگاه منتشر شد،و هم اینک چاپ سوم آن از سوی انتشارات نوید شیراز به بازار کتاب عرضه خواهد شد.
در بخشی از این کتاب با عنوان «بوی جوی مولیان» می‌خوانیم: «میخ چادر کوچکم را کنار چادر بزرگ پدر بر زمین کوفتم. دیگر کرایه نشین نبودم. خانه‌ای به عظمت طبیعت داشتم. حیاطش، دشت‌ها و چمن‌های فارس، دیواره‌هایش کوه‌ها و تپه‌ها و بامش آسمان بلند و زلال، آسمانی که شب نیز از بس ستاره داشت نورانی و روشن بود.»
در بخشی دیگر از این کتاب با عنوان «دشتی» نوشته شده است: «همین که سر و صدای دشتی به گوش‌ها رسید، همه خوشحال شدند. یک طغیان پنهان عمومی در جست‌وجوی راه و رخنه‌ای بود که بجوشد و بیرون بزند. مردم ناراضی در پی مردی بودند که نخستین گام را بردارد. همه تشنه قهرمانی بودند که پرچم مخالفت را برافرازد. دشتی همین قهرمان بود.»
محمد بهمن بیگی از جمله چهره‌های ماندگار در عرصه آموزش به شمار می‌رود که خدمات بسیاری را به آموزش عشایر ایران انجام داده است.
او توانست دختران عشایری را هم به مدرسه‌های سیار جلب و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان کند. بهمن‌بیگی به سبب کوشش پی‌گیر خود در راه سوادآموزی به هزاران نفر کودک ترک، لر، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن، برنده جایزه سوادآموزی سازمان یونسکو شد. تجربه‌های آموزشی خود را در چند کتاب در قالب داستان نوشته است.
