تایمز با این جمله آغاز می‌کند که «ورزشکاران اهل کنیا یا دیگر کشورهای آفریقا را می‌توان با 1000 دلار در ماه در میادین مسابقه‌های دوومیدانی جهان خرید.»
تایمز از زبان «کیپلاگات»، رئیس فدراسیون دوومیدانی کنیا، می‌نویسد: «الان این مسئله
در بارة نوجوانان 15 ساله رخ می‌دهد. کسانی که سنشان آنقدر کم است که از نظر قانونی مسئول تصمیم‌گیری در باره خودشان هم نیستند؛ با چند شیلینگ فریب داده می‌شوند و ملیت‌شان را تغییر می‌دهند.»
کشور قطر مقصد اصلی و بهترین خریدار ورزشکاران خارجی است و بحرین و امارات هم چندین ورزشکار خارجی را خریداری کرده‌اند.
مزایده جهانی
«خوزه ماریا»، رئیس فدراسیون دوومیدانی اسپانیا می‌گوید: «پیشنهادها تنها به کشورهای عربی ارائه نمی‌شود، بلکه ما چند بار در سال از افرادی که خود را مدیر برنامه ورزشکاران خارجی معرفی می‌کنند، پیشنهادهایی برای فروش ملیت دریافت می‌کنیم.»
او مدعی است که سال گذشته، حتی برای به خدمت گرفتن «اولوسوجی‌فوسابا»، دونده نیجریه‌ای که اخیراً در مسابقه‌های داخل سالن والنسیا مدال طلای دو 60 متر را به دست آورد، پیشنهاد دریافت کرده است.
زنگ خطر در بارة تجارت ورزشکاران کنیایی، در جریان مسابقه‌های قهرمانی دوی صحرایی جهان به صدا درآمد که قطر کشوری با جمعیت کمتر از یک میلیون نفر و سابقه‌ای ناچیز در دو‌های استقامت مردان سوم شد.
تلاش بی‌نتیجه برای رویارویی با برده‌داری
اولین تلاش برای سخت کردن قانون تغییر تابعیت ورزشکاران، پس از مسابقه‌های قهرمانی جهان در پاریس در سال 2003 صورت گرفت که «استیفن چرونو» یک دونده کنیایی، با نام «صیف سعید شاهین» و با لباس کشور قطر، برنده مسابقه 3000 متر با مانع شد.
تایمز می‌نویسد: «سخت‌تر کردن مقررات تنها نحوه خرید و فروش تابعیت را تغییر داده است.»
رئیس فدراسیون دوومیدانی اسپانیا می‌گوید: «اکنون افراد خود به آفریقا می‌روند، مسابقه‌ها را تماشا می‌کنند و ورزشکاران جوان را تحت نظر می‌گیرند. در اختیار گرفتن و خرید این ورزشکاران به نوبه خود اقدام سودآوری نیست، اما اگر این ورزشکاران موفق باشند، 10 تا 20 درصد از مبلغ درآمد آنها به مدیران برنامه این ورزشکاران تعلق می‌گیرد. این به تجارت برده شباهت دارد.»
متولد اتیوپی، شهروند بحرین و ساکن سوئیس
تایمز با اشاره به استخدام هشت وزنه‌بردار بلغارستان توسط قطر در سال 1999 (در ازای پرداخت یک میلیون دلار) یادآوری می‌کند که خرید تابعیت ورزشکاران مسئله تازه‌ای نیست.
اکنون شمار بالای ورزشکاران آفریقایی متقاضی فروش تابعیت و سن‌پایین آنهاست که جلب توجه کرده است. در برخی موارد ورزشکارهای ترک تابعیت کرده مجبور به زندگی در کشور جدید خود نیستند که نمونه بارز آن «مریم جمال‌یوسف» دونده متولد اتیوپی است که نام اصلی او «ژنیچ تولا» بود.
مریم جمال یوسف
این دونده در سال 2004 از سوئیس درخواست پناهندگی سیاسی کرد، اما به محض آن که سوئیس درخواست او را رد کرد، او پیشنهاد تغییر نام و گذرنامه از سوی بحرین را پذیرفت و در سال قبل، در لباس بحرین قهرمان 1500 متر جهان شد، با این وجود او در شهر لوزان سوئیس زندگی می‌کند.
