پایگاه اطلاع رسانی دولت با درج مطلبی ضمن انتقاد از گزارش‌های کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس معتقد است؛ گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس به ابزاری ژورنالیستی برای هجمه تبلیغاتی به دولت تبدیل شده است.
متن انتقادهای سایت دولت به مرکز پژوهش های مجلس بدین شرح است:
نتایج یک بررسی کارشناسی حاکی ازآن است که گزارش‌های تولید شده در مرکز پژوهش‌های مجلس که قاعدتاً باید بر اساس اصول علمی وپژوهشی به‌ویژه بی طرفی وجانبداری در قضاوت تهیه شود براساس رویکردی خاص به ابزاری ژورنالیستی برای هجمه تبلیغاتی به دولت تبدیل شده است.
تیترها و عناوینی همچون لایحه بودجه 89 کل کشور منابع و مصارف دولت را به دقت برآورد نکرده است/ لایحه بودجه توانایی برقراری انضباط مالی در بخش عمومی کشور در سال 1389 را ندارد/ لایحه بودجه سال 1389 در عمل می‌تواند موجب بی‌انضباطی مالی گسترده‌ای در سال 1389 شود/ کاهش شدید رشد اقتصادی با اجرای بودجه 89/ لایحه بودجه سال 1389 با قوانین محاسبات عمومی و برنامه و بودجه مغایرت‌هایی دارد/ اعتبارات یارانه‌ای بودجه 89 مخدوش است/ مغایرت‌های متعدد لایحه بودجه 89 با قانون اصل 44/ ضعفهای بخش صنعت و معدن در بودجه 89/ بودجه 89 در رابطه با توسعه روستایی دچار ایراد محتوایی و ساختاری است/ تورم 68درصدی با اجرای بودجه 89/ افزایش اعتبارات رفاه و تامین اجتماعی در بودجه 89 واقعی نیست/ مغایرت‌های حقوقی بودجه 89 و ...تنها نمونه‌‌هایی از عناوین استخراج شده از گزارش‌های منتشره مرکز پژوهش‌های مجلس فقط و فقط درباره لایحه بودجه سال 1389 است که در روزها و هفته‌های اخیر دستمایه هجمه سنگین علیه دولت شده است.
طی سال‌های اخیر هرگاه که دولت دکتر احمدی‌نژاد لایحه بودجه را تقدیم مجلس کرده است، گزارش‌های انتقادی مرکز پژوهش‌های مجلس، نقش اصلی را در تغذیه رسانه‌ها، نمایندگان و فعالان سیاسی منتقد دولت عهده‌دار شده است.
این گزارش‌ها که همواره لقب «کارشناسی» را یدک می‌کشند و با استناد به مفاد آنها، لوایح بودجه دولت به «غیرکارشناسی» بودن متهم می‌شوند،اکنون با زیرپاگذاشتن اصول تهیه مقالات وگزارش های کارشناسی به ابزار تولید انبوه تیترعلیه دولت و هجمه خبری به آن تبدیل شده است.
طبق مواضع گزارش‌های مرکز پژوهش‌ها، لوایح بودجه‌ای دولت آکنده از‌موارد غیرقانونی هستند و بالتبع خواسته‌های دولت نیز غیرکارشناسی است و مرکز پژوهش‌ها شجاعانه و با مطالعات عمیق کارشناسی پرده از این اقدامات و خواسته‌های غیرکارشناسی بر می‌دارد.
درحالی که اگر یک بررسی علمی بدون جانبداری و قضاوت یک طرفه - که خصوصیت کار علمی کارشناسی است- تهیه شود قطعا باید به بیان نکات مثبت نیز بپردازد.
طی سال جاری نیز با ارائه لایحه بودجه 1389 که طرح عظیم و حیاتی هدفمند کردن یارانه‌ها نیز در آن گنجانده شده، رویه سال‌های قبل مرکز پژوهش‌های مجلس با شدت بیشتری ادامه یافته است.
مرکز پژوهش‌های مجلس طی روزها و هفته‌های اخیر نیز در حالی ده‌ها گزارش علیه لایحه بودجه 1389 منتشر کرده و نام آنها را«گزارش کارشناسی» گذاشته، که تجربه سال گذشته نشان می‌دهد گزارش‌های این مرکز صرفا برای جریان‌سازی علیه دولت و ایجاد خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های خارجی ضد انقلاب و همینطور برخی محافل داخلی مخالف دولت تهیه می‌شود.
نمونه گزارش‌های غیرکارشناسی این مرکز که بجای اصول نقد علمی بیشتر تحت تاثیر تمایلات سیاسی منتشر می‌شود، گزارشی است که بهمن ماه سال گذشته با موضوع «کسری بودجه 44 هزار میلیارد تومانی لایحه بودجه سال 88 کل کشور» جنجال بزرگی علیه دولت به پا کرد .
در گزارش مرکز پژوهش‌ها که تا چند هفته خوراک تبلیغاتی علیه دولت ایجاد کرده بود، ادعا شده بود؛ دولت در تنظیم لایحه با کسری بودجه‌ای معادل 440 هزار و 571 میلیارد ریال رو به‌رو است.
این گزارش با تیترهای جنجالی همچون «گزارش مرکز پژوهش‌ها ازکسری 44 هزار میلیاردی بودجه» در روزنامه‌های مخالف دولت که سال گذشته به دنبال نزدیک شدن به زمان انتخابات در پی جریان‌سازی علیه دولت بودند، به شدت انعکاس پیدا کرد. نکته مهم آن بود که این گزارش، دستمایه غیرواقعی جلوه دادن سخنان رئیس‌جمهور به هنگام تقدیم لایحه بودجه 88 قرار گرفت چرا که دکتر احمدی‌نژاد از تدوین بدون کسری بودجه سخن گفته بود.
متاسفانه جوسازی ناشی از این گزارش مرکز پژوهش‌ها تا مدت‌ها و البته با سکوت مسئولان این مرکز ادامه داشت و با وجود اظهارنظر مسئولان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور درباره بی‌اساس بودن ادعای کسری 44هزار میلیارد تومانی بودجه 88، حجم هجمه علیه دولت کاهش پیدا نکرد .
در نتیجه این جوسازی‌ها رئیس‌جمهور در گفت‌وگوی تلویزیونی خود با رد گزارش مرکز پژوهش های مجلس مبنی بر این که لایحه بودجه سال 1388 بالغ بر 44 هزار میلیارد تومان کسری دارد، گفت: لایحه بودجه تقدیمی به مجلس شورای اسلامی نه تنها کسری آشکار، بلکه پنهان نیز ندارد.
احمدی‌نژاد اضافه کرد: شاید برخی درآمدهای پیش بینی شده در این بودجه محقق نشود، اما این موضوع طبیعی است و همه ساز‌و‌کارها در این لایحه پیش بینی شده است. اگر مرکز پژوهش‌های مجلس نیز ارقامی در خصوص کسری بودجه اعلام می‌کند باید راهکارهایی نیز ارائه کند تا در بررسی لایحه بودجه لحاظ شود.
حال با نزدیک شدن به پایان سال 1388 فرصت مناسبی برای ارزیابی صحت و عیار این گزارش جنجالی مرکز پژوهش‌های مجلس است.
باید از مرکز پژوهش‌های مجلس پرسید 44هزار میلیارد تومان کسری بودجه امسال چه شد؟ آیا گزارش این مرکز، علمی و کارشناسی بود یا پاسخ دولت و رئیس‌جمهور؟
اگر ادعای مرکز پژوهش‌ها درست بود و لایحه بودجه امسال 44هزار میلیارد تومان کسری داشت که دولت اصلا نه می‌توانست حقوق کارمندان را پرداخت کند و نه می‌توانست بودجه عمرانی را پرداخت نماید.
شاید گفته شود جنجال رسانه‌ها ناشی از برداشت نادرست آنان از گزارش مرکز پژوهش‌ها باشد که در این باره نیز باید پرسید اگر چنین اتفاقی افتاده، چرا این مرکز همان موقع اقدام به شفاف‌سازی درباره گزارش خود نکرد تا دولت به مدت چند هفته شاهد جوسازی گسترده نباشد و رئیس مرکز پژوهش‌ها نیز به جهت‌گیری سیاسی علیه دولت در قالب گزارش‌های اقتصادی مرکز متبوع خود متهم نشود؟ تا چه زمانی دولت باید شاهد جنجال‌های رسانه‌ای ناشی از گزارش‌های سیاسی این مرکز باشد؟ آیا این‌گونه گزارش‌ها و نحوه انعکاس رسانه‌ای آن، بیانگر حرکت این مرکز از بخش نقد به بخش تخریب نیست؟
بهتر است مسئولان مرکز پژوهش‌های مجلس به فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیات دولت طی 2سال اخیر توجه کنند: «این انتقادهائى که می‌شود، همه یک جور نیست. بعضى‌‌‌‌‌‌ها به قصد اصلاح نیست، بلکه به قصد تخریب است؛ داریم مى‌‌‌‌‌‌بینیم دیگر؛ هم از مجموعه مطبوعات خودمان، هم پشتوانه آنها.... این چند سال، خیلى اهانت‌ها به شما شد، کینه‌‌‌‌‌‌توزى شد، اهانت شد. اینها را تحمل کردید. این تحملها هم پیش خداى متعال اجر دارد.... انتقاد با تخریب فرق دارد. متأسفانه خیلی‌ها تخریب می‌کنند، ولى اسمش را میگذارند انتقاد... آدم متأسفانه مىبیند چیزهایى که به نام انتقاد از دولت و نقادى دولت، امروز گفته می‌شود، شکل همین تخریب را دارد: یعنى انکار امتیازات، قبول نکردن برجستگیها و کارهاى خوب، و درشت کردن و برجسته کردن ضعف‌ها.
خب بله، ضعف هست. هر دولتى بالاخره ضعف دارد؛ انسان‌ها ضعف دارند دیگر؛ ضعف‌ها را بگویند، قوّت‌ها را بگویند. جمعبندىِ کار یک دولت، آن وقتى است که ضعف‌ها و قوّت‌ها را منصفانه پهلوى همدیگر قرار بدهند؛ آن وقت می‌شود جمعبندى کرد. نه اینکه بیایند یکسره بنا کنند به بدگویى کردن و انکار کردن همه خصوصیات... انتقاد خوب است، تخریب بد است؛ انتقاد خدمت است، تخریب خیانت است؛ نه خیانت به دولت، بلکه خیانت به نظام و خیانت به کشور است. نباید تخریب بکنند، انتقاد بکنند.... البته شما در شنیدن انتقادها سعه صدر داشته باشید. یعنى واقعاً اگر انتقادى منصفانه است، با روى باز بپذیرید. حتّى من می‌خواهم به شما توصیه کنم که تخریب‌ها را هم تحمل کنید.
