این آیین عزاداری در سراسر جهان از گرمی خاصی برخوردار است و باعث می‌شود تا گرمای سوزان و عشق خالص به سرور و سالار شهیدان(ع)، عاشقان عصمت و طهارت را به گرد شمع عزاداری در محفل سیاه‌پوشان جمع کند.
شهر دزفول، از دیرباز و براساس یک سنت کهن که قریب 60 سال قدمت دارد، همه‌ساله در این ایام شاهد سیاه شدن در و دیوار شهر، مساجد، حسینیه‌ها و تکایاست. مراسم عزاداری تاسوعا و عاشورای حسینی در دزفول از چنان جذبه و شدت وافری در بین شیفتگان اباعبدالله الحسین(ع) برخوردار است که بسیاری از فرزندان این شهر را از نقاط مختلف کشور و حتی جهان در هر پست و مقام به این شهر می‌کشاند تا در مراسم عزای حسینی حضور یابند.
آنان می‌دانند که اجابت بسیاری از دعاهای آنان حاصل حضور در دسته‌های عزاداری و شرکت در عزای حسین بن علی(ع) است که اینک در این جایگاه قرار گرفته‌اند.
بسیاری که ساکن بافت قدیم شهر بوده‌اند و در حال حاضر در نقاط جدید شهر ساکن شده‌اند، به مناطقی که عمدتاً در مسیر حرکت هیات‌های عزاداری است، به عشق ادای نذور و حضور در دسته‌های عزاداری، برای چند روز به محلات قدیمی بر‌می‌گردند و ضمن مرور خاطرات دوران گذشته، شور و اشتیاق و جانی دوباره در کالبد این بافت قدیمی می‌دمند و آن را از نظر معنوی و فرهنگی احیا می‌کنند.
هنوز بوی کاهگل خانه‌ها و نغمه‌های کبوتران لانه گزیده در آنها ما را به ایوان آن خانه‌ها می‌برد و عشق دوباره حسین بن علی(ع) گرمی بخش محفل این خانه‌هاست که در سرمای زمستان که با چند چوب و تکه‌ای از نایلون، تکیه‌ای با پرچم سیاه بنا کرده و با پذیرایی از دوستان خود عزای حسینی را برپا می‌داشتند.
یاد آن چای داغ لب سوز دم شده در منقل‌ها با ذغال‌های سوزان به خیر، که صدای جوشیدن آب و بوی معطر چای فضای عزای حسینی را عطر‌آگین می‌کرد.
و پس از یک شب عزاداری خالصانه در انتظار شبی دیگر از دهه اول محرم بودیم. اما طی چند سال اخیر با ایجاد تغییرات در حرکت دسته‌های و تغییر مسیرها، این روند علاوه براینکه نتوانست مشکلات موجود را حل کند، بلکه مشکلات دیگری را به‌دنبال داشته که هنوز هم گریبانگیردسته‌های عزاداری است.
اگرچه هدف از تغییر مسیر حرکت هیات‌ها، تلاش برای کاهش حجم دسته‌های و روان‌سازی حرکت آنها بود، اما عملاً مشاهده شد که این تصمیم علاوه بر اینکه نتوانست خواسته‌های فراوان موردنظر را تامین کند، بلکه باعث شد تا مسیر تاریخی و توافقی بزرگان 2 قسمت شمال و جنوب شهر نیز دستخوش تغییر شود و به نوعی در این مسیر تاریخی، تغییراتی را به‌وجود آورد.
البته ما قصد نداریم از این عملکرد دفاع یا درخصوص معایب آن اظهارنظر کنیم زیرا در این چند سال مردم و متولیان هیات‌ها، خادمان، بانیاندسته‌های، ذاکرین و... به‌خوبی به ناکارآمد بودن اجرای طرح تغییر در مسیر حرکت هیات‌ها واقف شدند و در اصل، برای حل مشکل به نوعی صورت مسئله پاک کرده‌ایم.
اما چاره‌کار چیست و اصولاً چه اقدامی برای حل این مشکل لازم است تا در این خصوص شاهد رفع تنگناهای موجودباشیم البته احداث زیرگذر حرم مطهر آقاسبز قبا برادر امام رضا(ع) در کاهش گره ترافیکی تقاطع سی متری و خیابان امام خمینی(ره) که امسال به بهره‌برداری رسید، نقش مؤثری در رفع گره ترافیکی تاسوعا و عاشورا خواهد داشت.
از سویی دیگر، در این چندسال اخیر شهرداری با خرید و تخریب بسیاری از منازل قدیمی و مخروبه به واقع در مسیر حرکت هیات‌های در بافت قدیم، در توسعه مسیر و باز کردن آنها به‌طور مؤثر عمل کرده که انتظار می‌رود با توجه به تغییرات حاصله، برگشت دوباره حرکت هیات‌ها به مسیر قبلی، علاوه بر رفع مشکلات ایجاد شده فعلی به‌دلیل اقدامات چند سال اخیر، مشکلات خاص گذشته را که ناشی از باریکی مسیرها بوده تا حدود زیادی مرتفع کند و در عین حال حفظ و قداست مسیرها و ارزش و بها دادن به فرهنگ شهر دزفول که در دل این بافت نهفته است، احیا و حفظ شود.
به هرحال، تغییر مسیر هیات‌ها با توجه به اینکه یک مسیر فرهنگی است و بسیاری از بیوت علمای اعلام شهر و مساجد و اماکن مذهبی و متبرکه در آن قرار دارند، درست نباشد وباید برای رفع مشکلات ناشی از تغییر مسیر کوشید و به‌جای اینکه طی این چند سال حتی تا آخرین ساعات، وقت و امکانات خود را صرف تشکیل جلسات برای تغییر مسیر کرد،
بکوشیم با ساماندهی و به‌کارگیری راهکارهای اجرایی لازم، حرکت دسته‌ها و هیات‌ها را که خواسته همه هیات‌ها و اغلب شهروندان است، گرامی داشته که با حفظ این حرکت تاریخی و مذهبی، بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی شهر دزفول را حفظ کنیم.
