13 مه 1982
سایوز تی-5 با دو فضانورد به نام‌‌های «آناتولی بریزاووی» و «والنتین لبدف» راهی مدار زمین شد و یک روز بعد به آزمایشگاه مداری سالیوت-7 پیوست. آنها طی 211 روز اقامت فضایی، با دو گروه از کیهان نوردان میهمان، از جمله نخستین فضانورد فرانسه ملاقات کردند.هدف از این پرتاب، الحاق به ایستگاه مداری سالیوت -7 و انجام آزمایش‌‌های علمی، فنی و همچنین آزمایش سامانه‌‌های آزمایشگاه کیهانی سالیوت -7 بود. سایوز تی-5 روز بعد به سالیوت -7 پیوست و کیهان‌نوردان به درون سالیوت -7 راه یافتند. در30 ژوئیه 1982 لبدف و بریزاووی به مدت دو ساعت و 33 دقیقه برای بررسی امکان انجام عملیات مونتاژ، پیاده کردن و تعویض اجزای دستگاه‌‌های علمی نصب شده روی بدنه خارجی ایستگاه، به یک راهپیمایی فضایی دست زدند.
سرانجام روز 10 دسامبر 1982 لبدف و بریزاووی، با کوله باری از تجربه و نتیجه خوب از تحقیقات خود، با سایوز تی-7 به زمین بازگشتند.
24 ژوئن 1982
ناو کیهانی سایوز تی-6 در روز 24 ژوئن 1982 با سه سرنشین به فضا پرتاب شد. کیهان‌نوردان این سفینه، عبارت بودند از«ولادیمیر ژانیبکف»، «الکساندر ایوانچنکف» و «ژان لو کرتین» (نخستین کیهان‌نورد فرانسه). ژان لو کرتین، نخستین فضانورد جهان غرب، اولین و تنها غربی شرکت کننده در طرح اینترکاسموس بود.
سایوز تی-6 روز 20 ژوئن به مجتمع مداری سالیوت-7 و سایوز تی-5، پیوست. طی اقامت مشترک، 5 فضانورد (کیهان‌نوردان جدید و سرنشینان قبلی سالیوت-7) در ایستگاه مداری به انجام آزمایش‌‌ها علمی و فنی، طراحی شده توسط دانشمندان و متخصصان شوروی و فرانسه پرداختند. این آزمایش‌‌ها در زمینه‌‌های پزشکی، زیست شناسی، صنعت، ستاره شناسی و... بود. سه کیهان نورد سایوز تی-6، پس از حدود یک هفته پرواز مداری (به طور دقیق 7 روز و 21 ساعت و 51 دقیقه) سرانجام روز 2 ژوییه، در نقطه پیش‌بینی شده، فرود آمدند.
27 ژوئن 1982
فضاپیمای شاتل «کلمبیا» با دو سرنشین به نام‌‌های «توماس ماتینگلی» و «هنری‌‌هارتسفیلد» راهی مدار زمین شد. این مأموریت 4 روز و 1 ساعت و 9 دقیقه طول کشید و کیهان‌نوردان آزمایش‌‌های زیادی در زمینه‌‌های مختلف علمی انجام دادند.
