او در ابتدای سخنرانی تأکید کرد که سخنانش از جنسی متفاوت با سخنانی خواهد بود که معمولاً در چنین نشست‌هایی مطرح می‌شود. این سخنرانی چند نکته مهم اقتصادی با استفاده سیاسی داشت که آن را به‌طور خلاصه می‌خوانید.
1)روسیه سالانه ۴/۵ میلیارد دلار بابت ترانزیت گاز و نفت خود به اروپا به برخی کشورهای همسایه پرداخت می‌کند و ساخت خط لوله بستر دریای بالتیک به‌عنوان خط لوله اروپای شمالی وابستگی ما را به ترانزیت انرژی از خاک کشورها، از بین خواهد برد.
علاوه بر خط لوله شمالی از طریق خط لوله موسوم به «جریان آبی» بستر دریای سیاه که از ترکیه، به ایتالیا، اتریش و ترکیه به اسرائیل می‌رسد، روسیه می‌تواند به‌صورت مستقیم به بازارهای اروپا و آسیا و خاور دور دست یابد.
غرب روسیه را به استفاده سیاسی از اهرم انرژی متهم می‌کند. متأسفانه برخی کشورها این نظریه را به غلط دامن می‌زنند در حالی که روسیه همیشه به تعهدات خود در مورد انرژی پایبند است. وی با اشاره به اختلافات در زمینه صادرات نفت و گاز به برخی کشورهای همسایه (بلاروس، اوکراین، گرجستان و...) گفت: ما موظف به دادن سوبسید به این‌گونه کشورها نیستیم.
پوتین با اشاره به چهار برابر بودن میزان میانگین مصرف گاز در داخل کشور نسبت به کشورهای اروپایی و نرخ ارزان‌تر این فرآورده گفت: اگر این‌طور باشد ما همیشه عقب‌تر خواهیم ماند ولی ناچاریم یارانه‌ها را برای مردم تا سال ۲۰۱۵ میلادی حفظ کنیم.
پوتین افزود: همواره به ما گفته می‌شود که روسیه از منابع اقتصادی خود برای رسیدن به اهداف سیاسی استفاده می‌کند که این مساله صحیح نیست. رئیس جمهوری روسیه گفت افزایش قیمت صادراتی منابع انرژی روسیه با توجه به تنظیمات لازمه بازار انجام گرفته است.
او با یادآوری روسیه زمان شوروی گفت: روسیه دیگر قادر نیست مانند زمان اتحاد جماهیر شوروی انرژی را با یارانه (با نرخ دولتی پایین‌تر از بازار آزاد) به کشورهای همسایه صادر کند.
رئیس جمهوری روسیه افزود: ما مجبور نیستیم اقتصاد سایر کشورها را یارانه‌ای کنیم، هیچ‌کسی این کار را نمی‌کند، پس چرا آنها در حال حاضر چنین چیزی را از ما درخواست می‌کنند.
