در سال 2003 یک تیم از محققان دانشگاه کانزاس به ارائه طرحی پرداختند که در آن یک انفجار پرتو گاما در فاصله چند هزار سال نوری از زمین منجر به انقراض جمعی در 440 میلیون سال قبل بر روی زمین شده است؛ اما هیچ گواهی برای ثابت آن در دست نیست.
از آنجایی که این انفجارها در زمانی رخ می‌دهند که یک ستاره منفجر شده یا دو ستاره با هم ترکیب می‌شوند، پیدا کردن مقصر بسیار سخت می‌شود.
به گفته محققان موسسه فیزیک اتمی ماکس‌پلانک در آلمان، در صورتی می‌توان نشانه‌ای برای ثابت کردن جریان پیدا کرد که این انفجار در یک خوشه ستاره‌ای میزبان ستاره‌های مرده‌ای که با هم ادغام می‌شوند، رخ بدهد.
به گزارش ایسنا، بر اساس تعداد خوشه‌های ستاره‌ای در کهکشان راه شیری و نرخ انفجارهای اشعه گاما در آنها، این محققان به این باور رسیده‌اند که احتمالا یکی از آنها در فاصله نزدیکی از زمین در میلیاردها سال قبل منفجر شده است.
ماموریت فضایی Gaia ،سازمان فضایی اروپا که قرار است در سال 2013 به فضا پرتاب شده و به ارائه نقشه ستارگان بپردازد، می‌تواند خوشه ستاره‌ای مقصر را در فضا پیگیری کند. گایا به تعیین موقعیت و سرعت این خوشه‌ها می پردازد تا رویدادهای نزدیک به انقراض زمین مشخص شوند.
