دی‌ان‌ای دیجیتالی به همان رد پای صفر و یک انسانی گفته می‌شود که در سیستم‌های رایانه‌ای، گوشی‌های هوشمند، زیر کاپوت خودرو و جاهای دیگر، باقی می‌ماند.
به گفته «ایرا ویکتور»، تحلیلگر پزشکی قانونی آزمایشگاه‌های «دیتا کلون» و عضو انجمن عالی پژوهشگر جرایم فناوری، شواهد دیجیتالی، دی‌ان‌ای جدیدی به شمار می‌روند.
هفته گذشته دادگاه عالی آمریکا برای اولین بار به کاربری این شیوه شهادت، رسیدگی کرد و استدلال‌های وزارت دادگستری را در دفاع از استفاده از دستگاه‌های جی‌پی‌اس در وسایل نقلیه مظنون شنید که طی آن مطرح شد: «این تنها یکی از جنبه‌های سیستم اطلاعاتی در حال رشد است. از تصاویر دیجیتالی گرفته تا تلفن‌های همراه و ایمیل و ...! ما بطور مداوم از خود ردپاهایی ایجاد می‌کنیم که سازمان‌های مجری قانون از آنها به شکل فزاینده‌ای برای تشخیص کلاهبرداران و کشف صحنه جرایم استفاده می‌کنند.»
این در حالیست که افزایش کاربری اطلاعات دیجیتالی، احتمال مواردی از سوء‌استفاده را امکان‌پذیر می‌کند. در دادگاه هفته گذشته، مرکز اطلاع‌رسانی الکترونیکی حفظ اسرار (EPIC) درامریکا، از امکان سوء استفاده از اطلاعات ابزارهای جی‌پی‌اس خبر داد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، این سازمان اظهار کرد: گسترش فناوری ردیابی جی‌پی‌اس، منجر به ایجاد مشخصات دقیقی از شهروندان شده و دسترسی مجریان قانون به آنها، تصور نظارت فراگیر و جمعی را افزایش می‌دهد.
مانند شواهد دی‌ان‌ای، پیگیری نیت در زمان آزمایش یک قطعه شاهد دیجیتال، بسیار سخت بوده و همچنین نمی‌توان تشخیص داد که یک مجرم چگونه از تلفن همراه خود در زمان انجام جرم استفاده کرده است؛ اما داده‌های جی‌پی‌اس، سوابق تلفن‌های همراه و حتی ابرداده تصاویر دیجیتالی، هنگامی که به درستی مورد استفاده قرار گیرند، در دادگاه پذیرفته می‌شوند.
اکنون مراکزی در جهان با هدف کاوش این مسائل و آموزش نسل جدیدی از کارآگاه‌ها ایجاد شده و در همین راستا می‌توان به واحدهای درسی میان رشته‌ای دانشگاه مرکزی فلوریدا اشاره کرد که در سال 2008 برای ارائه مدرک کارشناسی ارشد پزشکی قانونی دیجیتالی ارایه شد. این برنامه بیش از 100 دانشجو دارد و به آموزش تشخیص فنی، علوم پزشکی قانونی و عدالت کیفری به همراه مسائل جاری در قوانین سایبری می‌پردازد.
