آخرین روز هفته دوازهم لیگ در ورزشگاه تختی تهران تیم سرخپوش استیل آذین میزبان تبریزی‌های با طراوت بود.
در این بازی ظاهرا استیلی‌ها میزبان بودند اما تماشگران نشان دادند که تراکتور سازی در هیچ نقطه‌ای از کشور تنها نیست به گونه‌ای که هواداران این تیم در تهران بیش از هواداران تیم میزبان بود.
دو تیم در این روز نبردی رویارو و جاندار را ارائه کردن به ویژه اینکه تبریزی‌ها برای برد پا میدان گذاشته بودند. اگر چه حملات تو تیم به تناوب شکل می‌گرفت اما این تراکتور سازی بود که با گل دقیقه 38 محبی از حریف تهرانی خود پیش افتاد.
نیمه دوم با حملات استیل‌آذین شروع شد. ویژگی مهم استیل‌آذین بازی با طراوت آن است که در این میان نقش هافبک‌های تکنیکی آن انکارناپذیر است اما اخراج کعبی در دقیقه 40 ورق را به سود تراکتور سازهای سخت کوش تا حدودی برگرداند. به هر روی سرخپوشان تهرانی در همان دقایق اولیه نیمه دوم گل تساوی خود را توسط نوروزی به ثمر رساندند.
از این زمان به بعد بازی تکنیکی استیل‌آذین و نبرد قدرتی تراکتور سازی حاصل‌اش چیزی جز تماشای یک بازی پر رفت و برگشت و خواه خش نبود که افشین قطبی سرمربی تیم ملی نیز ناظر آن بود.
بازی در نیمه دوم به میانه‌ها رسیده بود که روی یک ضربه عالی در دقیقه 72 محبی دومین گل خود و تیمش را به ثمر رساند.
استیل آذین که تاب این باخت را نداشت مدام حمله کرد اما دفاع تراکتورسازی و ضد حملات آنها عرصه را بر استیلی‌ها تنگ کرد تا اینکه علی کریمی در یک حرکت کاملا انفرادی در دقیقه 91 بازی بار دیگر یک پنالتی گرفت تا ضمن گل کردن آن هم با 10 گل زده آقای گل بازی‌ها تا این هفته لقب بگیرد و هم ناجی تمیش شود.
عادات بد استیل آذین
ظاهرا استیل آذین به سه عادت بد متبلا شده است. اولین آن بد اخلاقی‌های کعبی و رفتارهای اوست که مدام منجر به دریافت کارت توسط او می‌شود و این بار منجر به اخراج او شد. عادت دوم این تیم این است که اول بازی را واگذار کند و بعد به خود بیاید به نظر می‌رسد که موتور این تیم حدود نیم ساعت بعد از شروع بازی روشن می‌شود. سومین عادت بد این تیم امیدورای مطلق به علی کریمی است ظاهرا قرار بر این است که در هر بازی علی کریمی به طریقی این تیم را از مهلکه نجات دهد.
