حذف پرس تی وی، کشتن حقیقت

باور نکردنی است که چنین اقدام توهین آمیزی از سوی یک شرکت تجاری خصوصی و بدون مجوز برخی دولت‌ها به ویژه در لندن، پاریس و برلین صورت گرفته باشد. این قدرت‌ها به سختی تلاش کرده‌اند تا با تبلیغات سمی بی رحمانه علیه ایران، جو سیاسی مسمومی فراهم آورند، که در عوض بتوانند این تجاوز اخیر درباره امواج رادیویی و تلویزیونی را به راحتی انجام دهند. این اقدام با اقدم دولت‌هایی که با شرکت‌های نظامی خصوصی و مزدوران برای اقدامات کثیف خود قرارداد امضا می‌کنند، قابل مقایسه است.

مسئله کنایه آمیز آن است که دولت‌های انگلیس، فرانسه و آلمان هستند که همراه با واشنگتن، تل آویو، آنکارا، ریاض و دوحه در بسیاری از نقاط جهان عنان اختیار خود را از دست داده‌اند، قوانین بین المللی را نقض می‌کنند و جنایاتی در سطح گسترده علیه بشریت مرتکب می‌شوند. فقط کافی است که به جنایات تجاوزکارانه جنگی و اشغال غیر قانونی فلسطین، عراق، افغانستان، پاکستان، سومالی، یمن، لیبی و سوریه بنگریم تا ماهیت سیاسی آنها را که تهدیدی واقعی علیه صلح جهانی و حقوق بشر به شمار می‌آیند، متوجه شویم.

پرس تی‌وی هنگام روبرو شدن با منازعات بسیاری که در سراسر جهان روی می‌دهد، به عنوان یکی از معدود شبکه‌های خبری، رویدادها را آن گونه که هست، پوشش داده و پخش می‌کند. اخبار را همان گونه که هست پخش می‌کند، بدان معنا که مردم را از سطوح واقعی درد و رنج غیرنظامیان فلسطینی (نه مظنونان تروریستی) که همه روزه از سوی هواپیماهای جنگنده اسرائیلی تحت حمایت امریکا و اروپا، مورد حمله قرار می‌گیرند، مطلع می‌کند. اخبار را همان گونه که هست پخش می‌کند بدان معنا که این سوالات را مطرح می‌کند که چرا نیروهای نظامی تحت فرمان امریکا پس از یازده سال اشغال افغانستان، در حملات شبانه بی پایان، غیرنظامیان را در خانه‌های خود از پای در می‌آورند. اخبار را همان گونه که هست پخش می‌کند بدان معنا که با تمرکزی مناسب اخبار مربوط به قتل مردم و خانواده‌ها در پاکستان، سومالی و یمن در حملات هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی را گزارش می دهد و هر هفته نیز یک رئیس جمهور امریکا با آسودگی در کاخ سفید، از قبول بار مسئولیت آن شانه خالی می‌کند. این بدان معناست که (پرس تی وی) چگونگی اقدامات خرابکارانه و تروریستی در سراسر سوریه را، به همان شکل که سال گذشته در لیبی روی داد، تنها برای ارتکاب جنایت، در اختیار داشتن تسلیحات پنهان و حمایت های واشنگتن، لندن و برلین همراه با حاکمان ترکیه، اسرائیل و کشورهای پادشاهی منطقه خلیج فارس، از سوی گروه‌های مزدور صورت می‌گیرد، افشا می‌کند.

اخبار را همان گونه که هست پخش می‌کند، بدان معنا که به میزان دورویی و تزویر دولت های غربی که از پادشاهان مستبد در عربستان سعودی، بحرین، کویت، قطر و امارات متحده عربی اشاره می‌کند؛ این پادشاهان اعتراضات صلح آمیز را در خیابان ها و در خانه های معترضان سرکوب می‌کنند چرا که مردم این کشورها فقط خواستار برقراری دموکراسی و احترام به حقوق بشر هستند. این بدان معناست که (پرس تی وی) اقدامات این دیکتاتورهای تحت حمایت غرب را در زندانی کردن و شکنجه پزشکان، پرستاران و مدافعان حقوق بشر به خاطر حمایت از غیرنظامیانی که در حملات نیروهای امنیتی سلاخی می‌شوند، افشا می‌کند؛ همچنین این حاکم نماهای مستبد به شکل خنده داری اجرای اصلاحات و آزادی بیان در دیگر مناطق جهان، جایی که در این مناطق «تغییر رژیم» در دستور کار واقعی قرار دارد، را خواستار می‌شوند.

تنظیم روی شبکه‌های عربی و غربی و یا خواندن رسانه‌های آنان اقدامی انسدادی و حذفی به شمار می‌آید. هیچ کس هرگز حقایق و واقعیت های دهشتناک درباره جنایات دولت های غربی، صنایع نظامی و مجتمع های مالی تحت اختیار آنها و رژیم های دست نشانده و موکل آنها، را جمع آوری و ارائه نمی‌کند. اما این رسانه‌ها تنها در پوشش حوادث مهم، منفعلانه و ناکافی عمل نمی‌کنند. آنها فعالانه عمل می‌کنند تا جنایات دولت‌های خود را پوشش داده و این موارد را کم اهمیت جلوه دهند. به این علت است که خطر ممنوعیت فعالیت، این رسانه‌ها را در امریکای شمالی و اروپا تهدید نمی‌کند. جدا از آن، این رسانه ها با اهدافی دقیق، هر گونه درک عمومی و مخالفت با سیاست‌ها و اقدامات جنایت کارانه را اخته کرده و خدماتی حیاتی در انتشار اطلاعات دولت‌های خود و الیگارشی شرکتی آنها ارائه می‌دهند.

آنهایی که حقایق و واقعیت ها را بیان می‌کنند، ناراحتی حادی برای آنهایی که از قدرت سوء استفاده کرده و مرتکب جنایت می‌شوند، به وجود آورده‌اند. زمانی که قدرتی با حقیقتی روبرو شود، واکنش دولت هدف قرار دادن و یا دستکم خاموش کردن آن پیام آور خواهد بود. این در حالی است که مایا ناصر خبرنگار پرس تی وی درباره جنایات (غرب) و راه اندازی بحران در سوریه از سوی قدرت‌های خارجی گزارش تهیه می‌کرد، وی در نهایت هزینه شجاعتش در بیان حقیقت را پرداخت کرد. یک تک تیرانداز تحت حمایت خارجی، وی را هدف قرار داده و از پای در آورد.
در بسیاری از جهات، خاموش کردن پرس تی وی از سوی قدرت های اروپایی با قتل مایا ناصر برابری می‌کند. این اقدام، خاموش کردن صدایی است که حقایق را درباره این قدرت ها، جنایات، تزویر، دورویی و ورشکستگی اخلاقی آنها، افشا می‌کند.
این موضوع یادآور ممنوعیت های رسانه‌ای دولت انگلیس علیه جمهوری خواهان ایرلندی است که تلاش داشتند تا در خلال ۳۰ سال درگیری در ایرلند شمالی، داستان را از منظر خود بیان کنند. دولت انگلیس و رسانه ابزاری اش (گوش به فرمانش) این منازعه را به عنوان نبرد دلیرانه دولت قانون مدار و نیروهای امنیتی علیه «تروریست‌های ایرلندی» به تصویر کشید.
اگرچه هر وقت جمهوری خواهان ایرلندی شانس اندکی برای صحبت با رسانه ها داشتند، مردم عادی در ایرلند و انگلیس جنبه‌ای متفاوت و مهم را از این موضوع متوجه می‌شدند. آنها مطالبی درباره عدم مشروعیت اشغال سرزمین ایرلند از سوی دولت انگلیس، وحشی گری نیروهای انگلیسی، کشتار و شکنجه غیرنظامیان، نقض حقوق قضایی و نداشتن محاکمه عادلانه و تبانی دستگاه اطلاعاتی، ارتش و پلیس انگلیس با تیم های کشتار وفادار به دولت برای قتل غیرنظامیان بیگناه به عنوان یک تاکتیک عمدی به منظور ایجاد تروریسم دولتی تحت نظر داونینگ استریت مطلع شدند. این موضوع معتبر و حقیقتی حیاتی است. دولت انگلیس و نوکران سیاسی‌اش در ایرلند جنوبی چه اقداماتی انجام دادند؟ آنها جمهوری خواهان ایرلندی را از صحبت کردن با رسانه ها از جمله بی بی سی، سازمانی که خود را به عنوان یک سرویس خبری در سطح جهانی و با بهترین استانداردهای خبرنگاری در زمینه آزادی بیان می‌پندارد، منع کردند.
اقدام این هفته رسانه‌ای اروپا در ممنوعیت پخش شبکه های ایرانی، تازه ترین ضربه در راستای تصویر بزرگتری از روند رو به افزایش بی قانونی و جنگ طلبی دولت های اروپایی در قبال ایران است. نهادهای قانون گذار تحت کنترل دولت انگلیس و آلمان پیش تر پخش شبکه پرس تی وی از ماهواره ها را با طرح ادعای مشکلات و نقص های فنی ممنوع کرده بودند.
هدف قرار دادن پیام رسان تنها بخشی از انبار تسلیحاتی است که ترور دانشمندان ایرانی، خرابکاری مخفیانه در ایران از طریق نمایندگان تروریستی خود نظیر منافقین، تهدید بمباران و جنگ و تحریم های تجاری و مالی را شامل می‌شود. در این هفته، وزیران امور خارجه اروپایی به رهبری ویلیام هیگ انگلیسی و لوران فابیوس فرانسوی که به علت اقدامات خرابکارانه در سوریه بدنام هستند، مسیر خود را با تصویب و اجرای تحریم های جدید و شدیدتری با هدف مردم ایران، پیش گرفتند.
دولت‌های غربی زمانی که ادعا می کنند که اعمال این تحریم ها برای رفع نگرانی از تلاش‌های مخفیانه ایران برای ساخت تسلیحات اتمی است، چیزی جز دروغ مطرح نمی‌کنند. رسانه های جریان اصلی غربی، همه آنها بلا استثنا، این دروغ مفتضحانه را تکرار کردند و با تکرار آن حالت انزجار به وجود آوردند و بنابراین چیزی را که در حقیقت جنایت و تجاوز شنیع علیه دولت ایران و ۷۵ میلیون نفر جمعیت این کشور به شمار می‌آید، تکرار کردند.
مطالب زیر از گزارش های این هفته فایننشال تایمز و رویترز درباره تازه ترین تحریم های اتحادیه اروپا که در روز دوشنبه منتشر شد، برگرفته شده است.
فایننشال تایمز گزارش داد: «وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا در نشستی در لوگزامبورگ، نشان دادند در صورتی که ایران مذاکرات بر سر برنامه جنجالی اتمی‌اش را از سر نگیرد، آنها آماده تشدید بیشتر فشارها هستند. تهران مدعی است که برنامه هسته‌ایش با هدف دستیابی به انرژی صورت می‌گیرد اما غرب معتقد است که این برنامه بخشی از برنامه تسلیحاتی ایران به شمار می‌آید.»
این یک دروغ است. در حالی که فایننشال تایمز ادعا می‌کند، ایران روند از سر گیری مذاکرات را مسدود نکرده است. این امریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان هستند که با ادامه اصرار بر سر این که ایران باید حقوق قانونی خود در توسعه انرژی هسته ای صلح آمیز را کنار بگذارد، مذاکرات را به بن بست کشانده‌اند. این تفاوتی کلیدی است که فایننشال تایمز آن را در این گزارش پنهان کرده است.
رویترز گزارش داد یا دقیق‌تر بگوییم که به عمد به اشتباه گزارش داد: «اعضای اتحادیه اروپا روز دوشنبه درباره افزایش تحریم ها علیه سیستم بانکداری، کشتی رانی و بخش های صنعتی ایران توافق کردند، به امید این که ایران را پای میز مذاکرات جدی بر سر برنامه اتمی اش، بکشانند... کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت امیدوار است که افزایش فشارها به جمهوری اسلامی، تهران را متقاعد به سازش کند و مذاکرات به زودی از سر گرفته شود.»
بار دیگر، دروغی دیگر: «به امید کشاندن ایران به سوی مذاکراتی جدی بر سر برنامه اتمی اش». در حقیقت ایران طرفی است که خواستار برگزاری «مذاکرات جدی» و نه تعویق و تزویر بی پایان غربی ها درباره این موضوع می‌باشد.
رویترز ژورنالیسم متقلبانه‌اش (تبلیغات نوشتاری) را با این نقل قول از کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا کامل می‌کند که می‌گوید تحریم ها ایران را مجبور می‌کند تا «سازش کرده» و بنابراین مذاکرات از سر گرفته شود.
در اینجا می‌توانیم به صورت غیر مستقیم حقیقت این موضوع را دریابیم. «سازش» اینجا به معنی اعمال فشار بر ایران برای سر باز زدن از حق قانونی خود به عنوان یکی از امضا کنندگان پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی، غنی سازی اورانیوم، فرایند فنی ضروری برای توسعه هسته‌ای، است. این سازش نیست؛ این اعمال پیش شرط های غیر ممکن علیه ایران برای تسلیم کردن حق مسلم خود است. بنابراین رویترز این گزارش را به عمد اشتباه تهیه کرده است؛ انگار که این یک درخواست منطقی است و ایران با اجرا نکردن آن، موجب ایجاد مشکلات دیپلماتیک شده است.
این موضوع همان گونه به صورت عمدی به اشتباه در بالا گزارش شده است، نشان می‌دهد که سد واقعی در هم ریختگی (مذاکرات) اتمی، همان گونه که اشاره شد، قدرت های غربی هستند. این مسئله همچنین نشان می‌دهد که فرض اولیه برای این تحریم‌ها، بی پایه و اساس است و بنابراین اعمال این تحریم ها، غیرقانونی می‌باشد. در حقیقت، آنها جنایت کار هستند و با اعمال تحریم هایی قتل عام کننده، با بی توجهی جهان را به جنگی همه جانبه می‌کشانند.
بعلاوه این موضوع همچنین همدستی رسانه های غربی در ایجاد فضایی جنایت کارانه به دستور دولت‌های خود علیه ایران را به تصویر کشید. فایننشال تایمز و رویترز به عنوان خروجی های رسانه‌ای غربی با کیفیت بالا به شمار می‌آیند. همین موضوع درباره بی بی سی، سی ان ان، فرانس ۲۴ ، نیویورک تایمز، واشنگتن پست، گاردین، ایندیپندنت، دویچ وله و شماری دیگری از رسانه ها صادق است. و تاکنون این خروجی ها چیزی جز تامین کنندگان تبلیغات جنگی نبوده‌اند که مردم را در راستای جریان برخورد فاجعه بار با ایران گمراه می‌کنند، جریان برخوردی که ریاضت اقتصادی را در غرب به خاطر بهای سر به فلک کشیده نفت تشدید کرده و این موضوع در نهایت به جنگی تمام عیار منجر خواهد شد.
به این علت است که صداهایی نظیر پرس تی وی بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است؛ به ویژه برای مردم عادی در غرب تا جنایات و حماقت دولت‌های خود را مشاهده کنند. به این علت است که این دولت ها به نحو گویایی آتشی مزاج هستند؛ آنها از سوی پرس تی وی احساس تهدید می‌کنند و در جهت تعطیلی آن اقدام می‌کنند. آنها ممکن است برای مدتی در خاموش کردن صدای پیام رسان موفق شوند اما آنها نمی‌توانند برای همیشه حقیقت را بکشند (خاموش کنند).

* درباره نویسنده: فینیان کانینگام (Finian Cunningham) با انتشار مقالاتی به زبان‌های مختلف، در حوزه روابط بین الملل مطالب زیادی به رشته تحریر در آورده است. بسیاری از مقالات اخیرش در وب سایت خبری مشهور گلوبال ریسرچ کانادا منتشر شده است. وی مدرک کارشناسی ارشد در رشته شیمی کشاورزی دارد و پیش از پرداختن به حرفه روزنامه نگاری، به عنوان ویراستار علمی در انجمن سلطنتی شیمی در کمبریج انگلیس فعالیت کرده است. وی کارشناس مسائل خاورمیانه و شرق آفریقاست و همچنین با تعدادی از شبکه‌های رادیویی امریکایی و همچنین شبکه‌های تلویزیونی پرس تی وی و راشا تودی گفتگو کرده است. علائق وی شامل نظام سرمایه داری، امپریالیسم و جنگ، سوسیالیسم، عدالت و صلح، کشاورزی و سیاست بازرگانی، تاثیرات زیست محیطی، علم و فناوری و حقوق بشر می‌شود. وی همچنین موسیقی دان و ترانه سراست. پیش تر وی در بحرین مستقر بود و شاهد تحولات سیاسی این کشور پادشاهی در خلال سال ۲۰۱۱ و همچنین سرکوب اعتراضات دموکراسی خواهانه از سوی نیروهای عربستان سعودی بود. این نویسنده و کارشناس سیاسی در ژوئن ۲۰۱۱ به خاطر روزنامه نگاری انتقادی که بسیاری از موارد نقض حقوق بشر از سوی رژیم‌های تحت حمایت‌های غربی را آشکار کرد، از بحرین اخراج شد. وی سال‌های زیادی را به عنوان ویراستار و نویسنده در رسانه‌های جریان اصلی از جمله میرور، ایریش تایمز و ایندیپندنت فعالیت کرده است. وی در اصل اهل بلفاست ایرلند است و هم اکنون در شرق آفریقا مستقر و مشغول نگارش کتابی درباره بحرین و بهار عربی می‌باشد.