بی‌گمان اذهان به سمت شهید رجایی می‌رود؛همان فرد خودساخته‌ای که درد فقر و محرومیت را از کودکی احساس کرد و با دستفروشی و کارگری و بعد معلمی توانست در یک سیر متعالی و روبه‌رشد، امروز به‌عنوان شاخص یک دولتمرد قرار بگیرد.مهم‌ترین سؤال این است که چه ویژگی‌هایی موجب شد تا شهید رجایی به این مرحله از مسیر تکامل و خودسازی و الگوی دولتمردان برسد.
جواب این سؤال بلند است اما مهم‌ترین ویژگی رجایی که وی را متمایز کرد، اخلاص او بود؛ همان که هیچگاه فریفته قدرت و مقام و موقعیت خود نشد و همیشه از خدا می‌خواست که او را به موقعیت و منصبی که بر آن قرار دارد وابسته نکند و به همین خاطر بود که تا نخست‌وزیر شد از همکاران و دوستان خواست که اگر احساس کردند وی در رفتار همان رجایی گذشته نیست به او یادآوری کنند.
او همیشه خود را بدهکار مردم می‌دانست و عنوان می‌کرد بدون «مردم» نمی‌شود زندگی کرد.ساده‌زیستی و پرهیز از دنیا و تمنیات آن نیز درمورد آن شهید مثال‌زدنی است. همگان فیلم خانه محقر و اتاق ساده همراه با کرسی شهید رجایی و خانواده او را دیده‌ایم و می‌دانیم که وی حتی به بهانه قرار گرفتن در رأس عالی‌ترین مقام اجرایی کشور حاضر نشد آن منزل محقر را ترک کند و به مشی ساده‌زیستی خود تا شهادت ادامه داد.
در دوران نفاق و کارشکنی‌های بنی‌صدر و اختلاف‌هایی که وی می‌کوشید بین مسئولان کشور بیندازد، آرامش و تدبیر رجایی و عمل به دستورات امام و عشق ورزیدن به ایشان توانست به اتفاق اصحاب انقلاب، کشور را از مرحله مهمی در تاریخ انقلاب عبور دهد.
اعلام اینکه مقلد امام است و افتخار وی نیز در مقلد امام بودن است چنان ولایت‌پذیری از وی ساخته بود که جبهه نفاق و دورویی را که ادعای مردم دوستی و وطن‌پرستی داشتند رسوا کرد.صراحت، صداقت، صفای باطن، انصاف، سادگی، دینداری، مردم‌دوستی و ولایت‌پذیری مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که شهید رجایی داشت و کمتر کسی است که خاطره خوشی از دوران کوتاه اما پربرکت شهید رجایی به یاد نداشته باشد و نام آن عزیز را به نیکی نبرد .
امروز بیش از هر زمانی به روش و منش رجایی نیازمندیم چراکه چه‌بسا سمینارها، محافل و مراسمی به‌نام رجایی برگزار می‌شود و چه بیمارستان‌ها و خیابان‌ها و اماکنی و حتی سایت‌های خبری به‌نام رجایی نامگذاری شده است و حتی عده‌ای نیز به‌خود اجازه می‌دهند خویش را دنباله‌رو شهید رجایی معرفی کنند، اما آنچه مهم است نه نام‌ها و عناوین بلکه صفات حمیده‌ای است که رجایی به آن متصف بود و جامعه ما امروز بیش از هر زمانی به شهید رجایی نیاز دارد؛ همان فردی که قبل و بعد از مسئولیت خود هیچ تفاوتی نکرد و گوهر بارز ایشان اخلاص بود و همین موجب پایداری نام و یاد رجایی در قلب‌ها شده است.
