در شرایطی که دولت به بهانه کمبود بودجه، شماره کالابرگ جدیدی برای کالاهای اساسی اعلام نکرده‌است و حتی برای برخی شماره‌های اعلام شده نیز کالایی در مغازه‌ها یافت نمی‌شود تا بسیاری از محرومان و مستضعفان که با آن می‌توانستند چراغ کم‌فروغی را بر سر سفره محقر خود روشن کنند، همایشی پرخرج برای برخی خارج‌نشینان برگزار می‌شود و دولت پول بلیت هواپیما و هتل آنها را می‌دهد تا آنها قدم‌رنجه فرموده و به وطن تشریف بیاورند.
برابر اخبار شنیده شده در این همایش هیچ خبری از وجود متخصصان فرهیخته‌ای که در وقت خطر و دفاع مقدس با امکانات علمی و بضاعت مالی به یاری هموطنان خود شتافتند، نبوده و متأسفانه دعوت از هوشنگ امیر احمدی که به دلال رابطه ایران و آمریکا شهرت گرفته و سخنان ضدانقلابی او در لابی‌های پنهان آمریکایی و تریبون‌های رسمی سازمان سیا و انگلیس شهره عام و خاص است، یکی از کارت‌های قرمزی است که برگزارکنندگان همایش گرفتند.
سؤال از برگزارکنندگان همایش این است که آیا افرادی چون امیراحمدی و دعوت‌شدگانی که هنوز نمی‌دانند برای حضور در ایران باید از حداقل‌های یک پوشش مناسب و اسلامی برخوردار باشند و با چهره‌های مغایر با فرهنگ ایرانی و اسلامی حضور پیدا می‌کنند، چگونه می‌توانند مبلغ ایران و اسلامی باشند که زنان و مردان آن در جبهه‌ها و میدان‌های شرف و افتخار با بهای جان خود، عزت ایران را به ارمغان آوردند و به هیچ وجه ذره‌ای از خاک کشور و هویت دینی خود را با هیچ چیز عوض نکردند.
آن مردم اما امروز باید شاهد صرف بیت‌المال مسلمین برای عده‌ای خارج‌نشین باشند. ای کاش نام و هویت دعوت‌شدگان و پیشینه آنها به همراه بودجه‌هایی که از بیت‌المال صرف شده، برای افکار عمومی اعلام شود تا مردم بدانند چگونه عده‌ای به خود اجازه می‌دهند در ام‌القرای جهان اسلام همایش‌های اینچنینی برگزار کنند و صدا و سیما نیز برای تبلیغ و انعکاس گسترده آن سنگ تمام بگذارد.
ما متحجر نیستیم که مخالف همایش و حضور پرشور ایرانیان متعهد و وفادار خارج از کشور در آن همایش باشیم بلکه سخن و حرف ما این است که برگزاری چنین همایش‌هایی نباید از کیسه محرومان و مستضعفان و ولی‌نعمتان انقلاب و شهید‌دادگان و جانبازان باشد. نباید افراد بی‌تفاوت نسبت به شئون اسلامی و ... در آن شرکت کنند. نباید دلالان لابی‌های پنهان و آشکار آمریکا و دوستداران صهیونیست‌ها در آن دعوت شوند و سخن نهایی ما این است که همایش اینچنینی باید در طراز اصولگرایی باشد و اصولگرایی به عمل ارزیابی می‌شود، نه به حرف.
