فریبا خانی: در بیشه‌های ایران روزگاری شیرهای زیبایی زندگی می‌کردند. شیرهای زیبایی که حالا تصویرشان روی ریتون‌هاست. روی قفل‌های فلزی و روی زیورآلات پیدا شده در تمدن‌های باستانی. اما حالا این شیرها چندان در زندگی ما حضور ندارند.
من اگر جاي شما بودم وقت را تلف نمي‌كردم و سريع به اين نمايشگاه مي‌رفتم. كدام نمايشگاه؟ مي‌داني آدم‌هايي هستند كه از نوجواني دنبال رؤياهايشان مي‌روند و به رؤياهايشان مي‌رسند. مثل پرويز تناولي كه از نوجواني رؤيايي داشت كه مجسمه‌ساز شود و با پشتكار به آرزويش رسيد.
او در تمام طول زندگي به شهرهاي كشور سفر كرد و درباره‌ي قالي‌هاي ايراني، شيرهاي سنگي، قفل‌هاي قديمي، طلسم‌ها و نمادهاي ايراني تحقيق كرد. به جاهاي گوناگوني در دنيا سفر كرد و مجسمه ساخت.
او كتابي دارد با عنوان «قاليچه‌هاي تصويري»،كتابي كه درباره‌ي قالي‌هاي ايراني است. در اين كتاب نتيجه‌ي پژوهش‌هاي او را مي‌بينيد. بخشي از اين قالي‌ها، نقش شير روي آن‌ها بافته شده است.
گفتم اگر جاي شما بودم اين نمايشگاه را مي‌ديدم. در اين نمايشگاه اين قالي‌ها را مي‌توانيد ببينيد. «پرويز تناولي و شيرهاي ايراني» عنوان نمايشگاه موزه‌ي هنرهاي معاصر است. اما شيرها كجا رفتند؟ شير در آثار ادبي كهن ما به وفور هست. شير ايراني به‌خاطر آب و هوا و شكار بي‌رويه منقرض شد و فقط در هند هنوز نمونه‌هايي از آن وجود دارد. شير نماد شجاعت است و در آثار مذهبي هم حضور دارد.
در اين نمايشگاه، 280 اثر هنري كه از موزه‌ها و مجموعه‌هاي خصوصي وام گرفته شده‌اند، به همراه 120 اثر از پرويز تناولي (در مجموع 400اثر)که همگي با موضوع شير و در 40 سال گذشته خلق شده‌اند به نمايش در آمده است.
از شاهکارهاي اين مجموعه مي‌توان به مينياتورهايي ازشاهنامه‌ي شاه تهماسب از موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران، ريتون طلا و خنجر دوران هخامنشي از موزه‌ي ملي ايران و شير بزرگ فيروزه‌اي از موزه‌ي رضا عباسي و چيزهايي ديگر از مجموعه‌هاي خصوصي اشاره کرد.
اين نمايشگاه از 12 تير 96 آغاز به‌كار كرده و تا هفت شهريور داير خواهد بود. (موزه‌ي هنرهاي معاصر: خيابان كارگر، جنب پارك لاله)
.jpg)
.jpg)
نظر شما