به گزارش همشهری آنلاین به جای یک تشخیص واحد افسردگی، بیوتیپها افراد را بر اساس الگوهای منحصر به فرد اختلال عملکرد مغزشان طبقهبندی میکنند و امکان درمانهای هدفمندتری مانند دارو یا تحریک مغناطیسی فراجمجمهای (TMS) را فراهم میکنند.
تحقیقات فعلی چندین بیوتیپ را شناسایی کرده است که با الگوهای مختلف فعالیت مدار مغز، ارائه علائم و پاسخ به درمان مشخص میشوند.
نحوه شناسایی بیوتیپها
پژوهشگران از ابزارهایی مانند امآرآی عملکردی (fMRI) برای اندازهگیری فعالیت مغز استفاده میکنند.
آنها با استفاده از این ابزارها اتصال و فعالیت در مدارهای کلیدی مغز، مانند مدارهای دروننگر (default mode) ) مدار برجستهسازی(Salience) و شبکههای کنترل شناختی (cognitive control) را تجزیه و تحلیل میکنند.
هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی برای گروهبندی افراد به بیوتیپها بر اساس الگوهای مشابه مدار مغزی استفاده میشوند.
ویژگیها و تفاوتهای کلیدی
هر بیوتیپ با علائم و الگوهای رفتاری متمایزی مرتبط است.
آنها سطوح مختلفی از اختلال عملکرد مدار مغز، مانند اتصال بیش از حد یا کم، را نشان میدهند. برای مثال، برخی از بیوتیپها ممکن است بیشتر با خستگی و بیحوصلگی مرتبط باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است با بیلذتی و کندی روانی-حرکتی مرتبط باشند.
اهمیت برای درمان
بیوتیپهای مختلف ممکن است به درمانها واکنشهای متفاوتی نشان دهند.
شناسایی بیوتیپ یک فرد میتواند به پیشبینی نحوه واکنش او به درمانهای خاص، مانند داروهای خاص یا TMS، کمک کند.
هدف این رویکرد، فراتر رفتن از یک مدل درمانی یکسان برای همه و حرکت به سمت یک رویکرد شخصیتر یا دقیقتر به سلامت روان است.
نظر شما