همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: اخوان با خرید این زمین و باغها، خانهها و ویلاهای بزرگی را در انتهای خیابان کاشانک آن زمان و شهید مظفریخواه امروز ساخت. او این زمینها را به متراژ کوچکتر تفکیک و سپس آنها را فروخت.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید

«علیرضا زمانی»، تهرانپژوه، در باره باغ اخوان و توسعه این بخش میگوید: «اخوان این زمینها را اوایل دهه ۳۰ خرید. با توجه به اینکه توسعه تهران تازه شروع شده بود و محلهها آرامآرام در حال شکلگیری بودند، اخوان شروع به قطعهبندی و فروختن این املاک با قیمتهای مناسب به افرادی کرد که قصد داشتند در این منطقه سکونت کنند. اخوان عاشق سوارکاری بود. این علاقه باعث شده بود او در خانهباغش، چندین اصطبل بسازد و اسبهای زیادی را نگهداری کند. چندین خانه هم برای سکونت خدمه ساخته بود. دو کوچه از کوچههای شرقی و غربی این خانهباغ هم را به نام پسرانش نام نهاد. یکی از کوچهها به نام مهرداد و دیگری ایرج بود. کوچه مهرداد هنوز نام خود را حفظ کرده، ولی نام کوچه ایرج تغییر کرده است. در گذشته برخی از خیابانهای اطراف اسامی زرتشتی مانند تیرگه، آتشکده خورشیدیان، آذر کمانگیر و... داشتند. علت آن هم حضور زرتشتیهایی بود که در آنجا ساکن بودند. برخی از این اسامی طی سالها تغییر کرده، ولی نام برخی دیگر در خیابانها و کوچههای اطراف خانهباغ اخوان به سمت خیابان زرتشت هنوز دیده میشود.»

بعد از فروش زمینها و توسعه ساختوساز در این محدوده تأمین آب برای سکونت، به عاملی مهم تبدیل شد که اخوان در این زمینه هم دست به کار شد. او برای تأمین آب، چاهی در باغ حفر و از آن برای آبیاری و آشامیدن بهرهبرداری کردند. اخوان برای افرادی که زمین میخریدند، لوله آب میکشید و از همین چاه به آنها آب میرساند. به همین دلیل افراد زیادی، بهخصوص ارتشیها، به خرید خانه و ملک در امیرآباد ترغیب شدند. به مرور، مردم اطراف باغ اخوان، محدوده خیابان زرتشت و خیابان کارگر امروزی، به خرید خانه تمایل پیدا کردند.»

«علیرضا زمانی»، تهرانپژوه، هویت تاریخی این محله را گرو فعالیتهای اخوان میداند و میگوید: «امیرآباد جنوبی مدیون این خانهباغ و صاحب آن است، چون شکلگیری اولیه محله از طریق اخوان اتفاق افتاد، مخصوصاً با سیستم آبرسانی که ایجاد کرده بود. در واقع، میتوان گفت او یک سازمان آب خصوصی تأسیس کرده بود. در دهه ۳۰ کنار باغ اخوان دفتری قرار داشت که مردم برای پرداخت بهای آب به آنجا مراجعه میکردند. اخوان برای حق اشتراک از این آب برای هر مشترک، ۵ تومان در نظر گرفته بود که در آن زمان مبلغ کمی محسوب نمیشد. بعدها که لولهکشی در منطقههای مختلف تهران انجام و در منطقه ۶ هم نخستین تصفیهخانه راهاندازی شد، کمکم صحبت از لولهکشی آب شهری به میان آمد و عملاً سازمان آب اخوان به حاشیه رفت و کارکرد خود را از دست داد.» اخوان آبانباری هم داشت که آب امیرآباد را تأمین میکرده و به آب اخوان شهرت داشته، ولی الان متروکه شده است. این آبانبار حدود ۱۰۰ متری خانهباغ و بالاتر از سطح زمین قرار داشت.

نظر شما