به گزارش خبرگزاری رویترز بر اساس این بررسی که نتایج آن در جورنال Gastroenterology. منتشر شده است، نشان می‌دهد که این داروی ضددیابت، که به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، ممکن است به بیماران دیابتی این امتیاز اضافی را هم بدهد که میزان سرطان لوزالمعده را تا 60 درصد کاهش دهد.
اما این بررسی نتایج دیگری هم داشت: به نظر می‌رسید سایر درمان‌های رایج مانند استفاده از انسولین یا داروهای آزادکننده انسولین مانند سولفونیل‌اوره‌ها (گلی‌بنکلامید و مانند آن) خطر سرطان مرگبار لوزالمعده را در مبتلایان به دیابت می‌افزاید.
دانگویی لی،استاد بخش سرطان‌شناسی گوارشی در مرکز سرطان ام‌دی آندرسون در دانشگاه تگزاس و سرپرست این تحقیق گفت: "این رابطه بسیار پیچیده است، زیرا سرطان لوزالمعده می‌تواند باعث دیابت شود،در حالیکه از طرف دیگر مبتلایان به دیابت نیز در معرض خطر بالاتر سرطان لوزالمعده هستند. بنابراین قضیه‌ای کاملا بحث‌‌برانگیز است، و سوال این است:چه کار می‌توان کرد تا این خطر کاهش یابد؟"
"ما در این بررسی دریافتیم که خطر سرطان لوزالمعده در دیابتی‌هایی که متفورمین مصرف می‌کنند، نسبت به دیابتی‌هایی که هرگز از متفورمین استفاده نکرده بودند، 60 درصد کمتر است. و این اثر بزرگی است. و تنها عامل کاهنده خطر سرطان لوزالمعده است که ما تا به حال کشف کرده‌ایم."
لی و همکارانش این یافته‌ها را در شماره ماه آگوست Gastroenterology منتشر کرده‌اند.
متفورمین یک داروی خوراکی پرمصرف است که برای مبتلایان به دیابت نوع 2 تجویز می‌شود.
این دارو با نام ژنریک متفورمین و نیز نام‌های تجاری مانند گلوکوفاژ، ریومت، فورتامت و غیره در بازار دارویی موجود است.
انجمن دیابت آمریکا، با وجود گزینه‌های درمانی متعددی که وجود دارد، انجمن دیابت آمریکا برای درمان خط اول دیابت نوع 2 متفورمین را توصیه می‌کند.
این داده‌ها بر اساس تجزیه و تحلیل 973 بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده (259 نفر از آنها دیابتی بودند) و 863 بیمار غیرسرطانی (109 نفر از آنها دیابتی بودند) به دست امده است.
بررسی‌ها نشان داد که خطر سرطان لوزالمعده دیابتی‌هایی که برای درمان بیماری‌شان از متفورمین استفاده می‌کردند، در مقایسه با آنهایی که این دارو را مصرف نمی‌کردند، 60 درصد کاهش می‌یابد.
این کاهش خطر سرطان یه خصوص در دیابتی‌هایی آشکار بود که برای پنج سال یا بیشتر از متفورمین استفاده کرده بودند.
در مقابل پژوهشگران دریافتند که دیابتی‌هایی که برای درمان بیماری خود از انسولین استفاده می‌کنند، 5 برابر بیشتر از افرادی که هرگز از انسولین استفاده نکرده بودند، در معرض خطر سرطان لوزالمعده قرار داشتند. به طور مشابهی آنهایی که از داروهای تحریک‌کننده ترشح انسولین (مانند سولفونیل‌اوره‌ها یا گلینیدها) نیز در مقابل آنهایی که از این داروها استفاده نمی‌کردند، بیشتر از دو برابر در معرض خطر سرطان لوزالمعده بودند.
البته دکتر لی این احتیاط را هم ابراز می‌کند: "البته مشاهده ما لازم است با پژوهش بیشتر با مجموعه‌های دیگر بیماران تایید شود."
