این کمدین بریتانیایی و بازیگر فیلمهایی نظیر لولیتا و دکتر استرنج لاو از نمایشهای دورهای به تئاتر لندن آمد و سپس به تلویزیون راه پیدا کرد و اولین فیلم بلندش را در سال 1952 بازی کرد.
وی در سال 1962 فیلم « آقای توپاز» را با بازی خودش، کارگردانی کرد. و در سال 1965 بر اثر حمله قلبی حضور در فیلم احمق مرا ببوس اثر بیلی وایلدر را از دست داد.
پیتر سلرز 2 بار ازدواج کرد و دو بار نامزد جایزه اسکار برای فیلم های « دکتراسترنج لاو، 1964» و «آنجا بودن، 1979» شد.
سلرز به دلیل بازیها و گریمهای متفاوت در فیلمهای گوناگون به مرد پنجاه چهره سینما مشهور بود.
در سال 2004 فیلم زندگی و مرگ پیتر سلرز به کارگردانی استیون هاپکینز و با بازی جفری راش در نقش سلرز ساخته شد.
وی در سال 1980 در سن 55 سالگی در لندن درگذشت.
برخی از آثار هنری پیتر سلرز:
- پارتی، 1968
- تازه چه خبر پوسی کت؟ ،1965
- قاتلین پیرزن، 1955
- لولیتا، 1962
- دکتراسترنج لاو، 1964
- پلنگ صورتی، 1964
- کازینو رویال، 1967
- نقشه شیطانی دکتر فومانچو، 1980