از تماشای آثار او احساس می‌کنم می‌خواسته با میخ‌کوب‌کردن مخاطبانش، مفاهیم زیادی را منتقل کند. در اثر معروف «کنسرو سوپ کمپبل» با تکنیک تکرار، نشان می‌دهد چگونه مردم در دنیای مدرن به‌دنبال مادی‌گرایی و مصرف‌گرایی هستند و با کم‌رنگ شدن مفاهیم اخلاقی در سبک زندگی‌شان، کالاهای مصرفی به شکل عجیبی برایشان باارزش شده است.
وارهول را هنرمندی «آوانگارد» (پیشرو و نوگرا) و پدر هنر پاپ در جهان می‌دانند، اما در زمان حیاتش مخالفان زیادی داشت. یکی از دلایل مخالفت این بود که عرف‌ها و هنجارهای سنتی را درهم شکست و نگاهی تازه ارائه کرد. از طرف دیگر این هنرمند معاصر، محبوبیت زیادی بین مردم پیدا کرد.
برایم سؤال شد چرا نام پرسونا برای این نمایشگاه انتخاب شده؟ در توضیحات روی دیوار می‌خوانم: «پرسونا در کلام ساده، چهره‌ای است اجتماعی که فرد به جهان بیرون عرضه می‌کند. درک اهمیت پرسونا در زندگی وارهول کلید شناخت اوست.»
و کمی جلوتر نوشته شده: «اندی وارهول در سال ۱۹۶۷ در مصاحبه‌ای گفت: اگر می‌خواهید اندی وارهول را کامل بشناسید، فقط به سطح نقاشی‌هایم، فیلم‌هایم و خودم نگاه کنید، مرا همان‌جا می‌یابید، هیچ‌چیزی پشتش وجود ندارد.»
حالا به گفته‌ی خودش عمل می‌کنم و به آثارش نگاه می‌کنم؛ به تصویر هنرمندان زمانه‌اش مانند «میک جَگِر»، خواننده‌ی گروه «رولینگ‌استونز»، «ژاکلین کندی» همسر رئیس‌جمهور آمریکا «جان اف. کندی» و «مرلین مونرو» بازیگر معروف سینما. شما را هم دعوت می‌کنم تا به تماشای این آثار بنشینید.
راستی در کنار این نمایشگاه می‌توانید با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، آثار نمایشگاه «نهان بر عیان»، مهندسی تصویر در نگارگری ایران در سده‌ی ۸ تا ۱۱ هجری را که تا ۱۷ شهریور امسال برگزار می‌شود، تماشا کنید.
نمایشگاه پرسونا تا سوم مرداد به‌جز روزهای دوشنبه، برای علاقه‌مندان به هنر در موزه‌ی هنرهای معاصر (خیابان کارگر، جنب پارک لاله) برقرار است.
نیلوفر شهسواریان: این تابلوها با همه‌ی تابلوهایی که تا به حال دیده‌ام فرق دارد. امضای خاصی پشت هراثر وجود دارد؛ امضایی از «اندی وارهول» که هنر «پاپ» با نام و آثار او گره خورده است.
کد خبر 609498
نظر شما