صعود به المپیک هرچند در سال‌های نه‌چندان دور آرزوی دست‌نیافتنی بود و کمتر کسی فکر آن را می‌کرد که روزی بسکتبالیست‌های ایران بتوانند به آن دست یابند اما این آرزوی بزرگ سرانجام تحقق یافت تا طی چند ماه آینده تیم ملی ایران در کنار 11 تیم برتر بسکتبال جهان قرار گیرد.
لیتوانی، آرژانتین، روسیه، استرالیا و یک تیم دیگر از مسابقات انتخابی المپیک یونان که به احتمال فراوان یکی از دو تیم آلمان و یا یونان خواهد بود، حریفان تیم ملی بسکتبال ایران در مسابقات المپیک پکن هستند.
آرژانتین پرافتخار، لیتوانی قدرتمند، روسیه باتجربه و استرالیای پرتوان مقابل ایران جویای نام گروهی را تشکیل داده‌اند که به گفته کارشناسان مطمئناً در آن شگفتی‌های فراوانی رخ خواهد داد.
مهران حاتمی، مربی تیم ملی بسکتبال کشورمان در این رابطه معتقد است: «باید بپذیریم که فاصله بسکتبال اروپا و آمریکا با آسیا زیاد است. معتقدم در اولین گام نباید به فکر کسب نتیجه باشیم، چراکه این خواسته‌ای غیرمنطقی است. همین که از نزدیک سطح بسکتبال حرفهای جهان را در این مسابقات لمس می‌کنیم، برای ما تجربه بسیار ارزشمندی است.
در راه رسیدن به سکوهای جهانی در درجه اول باید سعی کنیم که خود را به مرز بسکتبال روز جهان نزدیک کنیم. پس از قهرمانی در جام ملت‌های آسیا همه به ما احترام می‌گذارند. ما باید سقف بسکتبال این قاره را بلندتر کنیم تا مقابل تیم‌های قدرتمند اروپایی و آمریکایی حرفهای بسیاری برای گفتن داشته باشیم.»
وی می‌افزاید: «اگر فاصله خود با تیم‌های برتر جهان را بشناسیم، مطمئناً با برنامه‌ریزی دقیق‌تر می‌توانیم در المپیک‌های بعدی به فکر کسب نتیجه باشیم. در دنیای امروز دیگر نمی‌توان ره صدساله را یک‌شبه پیمود. واقع‌بینی در این شرایط برای تیم ملی بسکتبال ایران بسیار حائز اهمیت است.»
آرژانتین که در آخرین رده‌بندی فدراسیون جهانی در مکان دوم قرار دارد، به لطف قهرمانی در المپیک آتن با انبوهی از بازیکنان صاحب‌نام خود در لیگ حرفهای NBA از هم‌اکنون تکلیف حریفانش را مشخص کرده است. لیتوانی نیز که در دنیای بسکتبال به عنوان پنجمین قدرت برتر جهان شناخته می‌شود، برای هر تیمی حریف قدرتمندی است.
استرالیا هم که در رده جوانان همواره سکوهای برتر جهان را از آن خود کرده است هم‌اکنون با همان جوانان سابق خود قصد دارد در المپیک پکن شگفتی‌های فراوانی خلق کند و بالاخره روسیه باتجربه نیز که کوچک شده اتحاد جماهیر شوروی سابق است، مطمئناً در دنیای بسکتبال به دنبال بازیابی قدرت از دست‌رفته‌اش است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که گفته‌های مهران حاتمی بسیار به واقعیت نزدیک است.
محسن صادق‌زاده یکی دیگر از مربیان تیم ملی بسکتبال کشورمان نیز در این رابطه معتقد است: « نباید خودمان را فریب دهیم. تنها کاری که می‌توانیم در پکن انجام دهیم این است که با انجام بازی‌های حساب‌شده، به حریفان اروپایی و آمریکایی خود شوک وارد کنیم تا آنها بفهمند فاصله بسکتبال آسیا با اروپا چندان زیاد نیست. در تمرینات هم تمام سعی و تلاش ما این است که توان تیمی بازیکنان را افزایش دهیم.»
صادق‌زاده با بیان اینکه بازیکنان ایرانی باید بفهمند حریفان المپیکی آنها توانی به مراتب بالاتر از تیم‌های آسیایی دارند، خاطرنشان کرد: «تیم ملی بسکتبال ایران در المپیک، توریست نیست. ما به آنجا می‌رویم که در سطح خودمان شگفتی‌ساز شویم، به‌طوری که بسکتبال دنیا توان تیم ایران را ببیند.»
به راستی انتظار مردم و علاقه‌مندان به بسکتبال از تیم ملی ایران باید در چه حدی باشد؟ با چه نگاهی می‌توانیم میزان سقف آرزوهای خود را تعیین کنیم؟ آیا باید از هم‌اکنون تیم ایران را مقابل همگروه‌های قدرتمند خود از پیش باخته بدانیم؟
مهران سررشته، ناظر کمیته ملی المپیک در فدراسیون بسکتبال تا حدود زیادی به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. او که به دلیل سابقه طولانی خود در بسکتبال مرد با تجربه این رشته ورزشی است، می‌گوید: «اگر منطقی فکر کنیم، شانسی برای صعود نداریم. شاید برخی این گفته مرا این‌گونه تعبیر کنند که اعتماد به نفس ندارم ولی واقعیت این است که نمی‌خواهم بلایی که سر تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی آلمان آمد، بر سر تیم‌ملی بسکتبال ایران در المپیک پکن بیاید. نباید با بالا بردن توقعات بی‌جا این انتظار را به‌وجود بیاوریم که مثلاً ایران مقابل تیم‌هایی مثل آرژانتین، روسیه، استرالیا و یا لیتوانی امتیاز بگیرد. ما یک سطحی داریم که کاملاً مشخص است.»
وی تأکید کرد: «در فوتبال شانس زیاد است. شاید اگر ما صد بار با تیم برزیل که قهرمان جهان است بازی کنیم یک بار موفق شویم که آن را ببریم ولی در بسکتبال این غیرممکن است. تنها کاری که تیم ما می‌تواند انجام دهد این است که در مراحل رده‌بندی تمام سعی خود را به کار گیرد تا عنوانی بالاتر از دوازدهمی و یا یازدهمی به دست بیاورد. معتقدم اگر تیم ما در این مسابقات در جایگاه نهم قرار گیرد باید سازمان تربیت‌بدنی پاداش مدال طلا را به این تیم بدهد، چراکه حتی کسب این عنوان برای تیم ایران افتخار بسیار بزرگی است.»
به‌هرحال باید بپذیریم که در دنیای حرفهای بسکتبال قد کشیدیم و سقف‌ها را بلندتر کردیم. تیم ایران که تا چند سال قبل حتی در آسیا حرفی برای گفتن نداشت، هم‌اکنون به قدرتی تبدیل شده است که بسیاری از تیم‌های برتر جهان برای انجام بازی، آنها را به اردوها و کمپ‌های خود دعوت می‌کنند.
المپیک پکن پیش‌درآمد بسیار خوبی برای دوره بعدی جام ملت‌های آسیاست تا با تکرار قهرمانی یا کسب عنوان دومی و یا سومی مجوز حضور در جام‌جهانی 2010 ترکیه را کسب کنیم. فراموش نکنیم با صعود به جام‌جهانی، در اولین گام افتخارات بسکتبال ایران کامل می‌شود.
