سه‌شنبه ۱۱ دی ۱۳۸۶ - ۱۵:۵۶
۰ نفر

نیلوفر قدیری: کنیا که سال‌ها آرام‌ترین و باثبات‌ترین کشور آفریقا به شمار می‌آمد، این روزها شاهد شدیدترین درگیری‌های خونین در ربع قرن اخیر است.

تنها در یک روز از درگیری‌های این کشور بیش از 130 نفر کشته شدند. این درگیری‌ها از انتخابات سراسری آغاز شد که مخالفان نتایج آن را تقلب دانستند و نپذیرفتند.

بعد از اعلام نتایج انتخابات که از پیروزی اموای کیباکی رئیس‌جمهوری فعلی کشور و ابقای او در این سمت خبر می‌داد، مخالفان و طرفداران رایلا ادینگا رقیب کیباکی به خیابان‌ها ریختند و با پلیس درگیر شدند. این درگیری‌ها هنوز ادامه دارد و کشور آرام و سبز کنیا که در سال‌های اخیر میانجی جنگ‌های آفریقا بوده را به سوی جنگ داخلی پیش می‌برد.

کشور کنیا در سواحل شرقی قاره آفریقا واقع شده است. این کشور بعد از استقلال از انگلیس در سال 1963 تحت اداره سیاسی جومو کنیاتا قرار داشت تا اینکه در سال 1973 دانیل آراپ موی قدرت را به دست گرفت و تا 24 سال بعد در صحنه سیاست باقی ماند.

در اوایل دهه 1990 نظام سیاسی این کشور به نظام چند حزبی تغییر کرد. اما یک دهه طول کشید تا اموای کیباکی که در آن زمان رهبر مخالفان بود، بتواند بعد از سال‌ها مبارزه به حکومت تک حزبی در این کشور پایان دهد و در انتخابات سراسری سال 2002 به پیروزی برسد.

کیباکی در دسامبر سال 2002 با شعار مبارزه با فساد و بهبود بخشیدن شرایط نا بسامان اقتصاد کشور و زندگی مردم، به پیروزی چشمگیری دست یافت. این اقتصاد دان که در دهه‌های 1970 و 1980 در مقام معاون رئیس‌جمهوری و وزیر دارایی در دولت حضور داشت، توانست شرایط اقتصادی کشور کنیا را متحول کند.

در 5 سالی که از دوران ریاست‌جمهوری او می‌گذرد، اقتصاد کشور کنیا با رشد همراه بوده و از رشد 6/0 درصدی در سال 2002 به نرخ 1/6 درصدی در سال 2006 رسید. اما در مبارزه با فساد او توفیقی به دست نیاورد.

کیباکی با شعار مبارزه با فساد روی کار آمد اما آمارها نشان می‌دهد میلیون‌ها دلار از کمک‌های مالی که کشورهای غربی از سال‌های 2002 تا 2005 در اختیار کنیا گذاشته‌اند مفقود شده‌است.

این درحالی‌ است که کشور کنیا با چالش‌های بسیاری از جمله بیکاری، جرم و جنایت و فقر روبه‌روست. اکثر مردم کنیا زیر خط فقر زندگی می‌کنند و خشکسالی زندگی مردم را با دشواری همراه کرده‌است.

شاید نتایج همه پرسی قانون اساسی در سال 2005 مقدمه و پیش زمینه‌ای برای تحولات کنونی کشور کنیا بود. در روزهای پایانی سال 2007 انتخابات ریاست‌جمهوری در کنیا برگزار شد که دو رقیب اصلی آن کیباکی و رایلا ادینگا نامزد مخالفان بودند. نتیجه این انتخابات آن‌طور که کمیسیون انتخابات اعلام کرده بسیار نزدیک است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، این نتایج نشان می‌دهد که کیباکی بیش از 4 میلیون و 584 هزار رأی و رایلا ادینگا بیش از 4 میلیون و 352 هزار رأی به دست آورده‌اند.

اما مخالفان این نتایج را رد کرده و آن را تقلب و ساختگی می‌دانند. ناظران غربی و به ویژه اروپایی ها هم می‌گویند که نتایج انتخابات در بعضی حوزه‌های رأی‌گیری دست‌کاری شده است.

مثلاً شبکه خبری بی‌بی‌سی به نقل از ناظران اروپایی نوشت، در یک ناحیه رأی‌گیری در شهر نایروبی پایتخت، میزان مشارکت مردم در انتخابات 115 درصد اعلام شده است.

در روزهای اخیر طرفداران ادینگا با تجمع در خیابان‌ها به نتایج انتخابات اعتراض کردند که این تظاهرات با سرکوب گسترده پلیس و نیروهای امنیتی کنیا روبه‌رو شد.

کیباکی بلافاصله بعد از اعلام نتایج انتخابات سوگند ریاست‌جمهوری یاد کرد. به گزارش خبرگزاری رویترز، طرفداران ادینگا هم قصد داشتند مراسمی مشابه برای او به‌عنوان نامزد پیروز انتخابات در مرکز شهر نایروبی برگزار کنند که با ممانعت پلیس این مراسم برگزار نشد.

با وجود انتقاد ناظران اروپایی از شرایط برگزاری انتخابات در کنیا، آمریکا تلویحا از کیباکی حمایت می‌کند.

یک روز بعد از اعلام نتایج انتخابات، واشنگتن برای کیباکی پیام تبریک فرستاد. البته به گزارش بی‌بی‌سی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در روزهای بعد در پاسخ به خبرنگاران از تکرار این پیام تبریک خودداری کرد.

اما سفیر آمریکا در کنیا در گفت‌وگو با خبرنگار بی‌بی‌سی که از وی خواسته بود نظر خود را درباره این انتخابات و نتایج انتخابات آن اعلام کند گفت: در بعضی حوزه‌های رأی‌گیری مشکلاتی وجود داشته اما آنقدر جدی نبوده که به معنای تقلب در انتخابات باشد و بتوان آن را کاملا رد کرد.

کشور کنیا کشور اقوام و قبیله‌هاست و در انتخابات اخیر هم 2 قبیله کوکویو که بزرگترین قبیله کشور کنیاست و قبیله لو که ادینگا به آن تعلق دارد، در حقیقت رو در روی یکدیگر قرار گرفته‌اند.

این دو در سال 1997 هم در انتخابات ریاست‌جمهوری رقیب یکدیگر بودند اما در مقابل دانیل آراپ موی، هر 2 شکست خوردند.

او که مهندس مکانیک است، سال‌هاست اتهام کودتا علیه آراپ موی را به‌دنبال خود یدک می‌کشد.

ادینگا در سال 1982 به کودتا علیه دولت آراپ موی متهم شد و بدون محاکمه به 6 سال حبس محکوم شد. ادینگا در سال 1991 به کشور نروژ گریخت. اما یک سال بعد برای پیوستن به حزب جدید پدرش به کشور کنیا بازگشت.

او در میان مردم و اعضای قبیله خود نفوذ زیادی دارد و می‌تواند تا مدت‌ها کشور را به ناآرامی بکشاند.

نحوه پوشش رسانه‌‌ای  و تحولات روزهای اخیر کنیا در کشورهای اروپایی نشان می‌دهد که این کشورها کیباکی را رئیس‌جمهوری فاسد می‌دانند که در یکی 2 سال اخیر به‌دنبال ثروت‌اندوزی بوده است.

نشریه آلمانی اشپیگل در گزارشی درباره تحولات کنیا نوشت، کیباکی حقوق خود را به 40 هزار دلار در ماه افزایش داده و همه دوستان و نزدیکان قبیله‌ای خود را به پست‌های ارشد رسانده است.

با این حال کشورهای اروپایی، مخالفان در کنیا را به آرامش دعوت کرده‌اند.

کد خبر 40677

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز