سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۳۸۶ - ۱۸:۰۸
۰ نفر

دکتر اسماعیل کهرم: در خبرها آمده بود که در سفر استانی دولت، بخشی از جنگل‌های مخروبه برای توسعه صنعتی پیشنهاد شده‌اند.

این پیشنهاد از طرف مقامات استان گیلان مطرح شده و آرزوی دوستداران محیط زیست آن است که این طرح هیچ وقت به اجرا  در نیاید.

راستی جنگل مخروبه یعنی چه و واگذاری برای صنعت چه معنی دارد؟ چنین به‌نظر می‌رسد که مقصود از جنگل‌های مخروبه، نقاط جنگلی هستند که در اثر فشارهای اجتماعی و اقتصادی (مسائلی مانند قطع درختان، چرای بی‌رویه داخل جنگل، پختن ذغال، قاچاق چوب و...) از حالت جنگل متراکم خارج شده‌اند و درختان کمتری در آن مشاهده می‌شود.

اطلاق صفت مخروبه برای جنگل، من را به یاد عبارت خانه کلنگی انداخت که واسطه‌های فروش به هر خانه و ساختمان مسکونی نسبت می‌دهند و البته هدف بی‌مقدار  نشان دادن ملک و کاهش قیمت آن است.

 آیا به راستی در مورد جنگل‌ها هم وقتی آنها را مخروبه می‌خوانند هدف بی‌ارزش و یا کم‌ارزش نشان دادن آنها نیست؟ ولی آخر چرا باید  پاره‌ای از جنگل‌های کهن «هیرکانی» که یادگار دوران سوم زمین‌شناسی و دارای دیرینه 3 میلیون ساله هستند اینگونه بی‌ارزش قلمداد گردند؟

حقیقت آن است که جنگل‌های شمال ایران چنان تحت فشار قرار گرفته که به حداقل سطح ممکن تنزل کرده‌اند به‌طوری که به گفته مقامات سازمان محیط زیست به حد غیرقابل بازگشت رسیده است.

از طرفی آگاهی و علاقه مردم که همیشه جلوتر از مقامات حرکت می‌کنند، مانع از اختصاص جنگل‌های شمال برای ایجاد کارخانه و ساخت و سازهای گوناگون است و یا لااقل به‌طور آشکار نمی‌توان اینگونه عمل کرد.

ما حدود 550 هکتار جنگل تنک داریم و طرح‌های جنگل‌کاری در بخشی از آنها اجرا شده. بقیه را از تعرض انسان و دام محافظت کنید، مادر طبیعت می‌داند که فرزند خود را چگونه مداوا کند.

کد خبر 38928

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار سیاست داخلی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز