او برای خودنمایی مقابل دیتر هکینگ، فقط 19دقیقه فرصت داشت؛ مدت زمانی که وحید هاشمیان به کمیت آن اعتراضی ندارد. اعتراض او اما متوجه مسائل دیگری است. وی در این گفت‌وگو ضمن نام بردن از مربیان درجه یک اروپایی، از سرمربی سابق تیم‌ملی یعنی برانکو ایوانکوویچ دفاع کرد.
- بعد از باخت به شالکه، در رده هشتم جدول قرار گرفتید.
بله، هانوفر بازی مهمی را باخت. البته من به عنوان یک بازیکن تلاش خودم را انجام دادم.
- این باخت، شالکه را یک پله بالاتر از شما قرار داد.
خب، آنها بهتر از ما بودند. فوتبال همین است.
- چرا وحید هاشمیان فرصت زیادی برای خودنمایی نداشت؟
شرایط هانوفر فرق می‌کند. اینجا کار کردن خیلی سخت است. از این گذشته من 19 دقیقه بازی کردم.
- یعنی تو به حضور 19 دقیقه‌ای در میدان رضایت می‌دهی؟
نه، اما خب، تصمیم سرمربی تیم این بوده و من هم طبیعتاً از این رأی تبعیت می‌کنم.
- علت اصلی باخت شما مقابل شالکه چه بود؟
خب، به نظر من آنها مهره‌های بهتری دارند. هزینه بیشتری هم کرده‌اند.
- آقای هاشمیان! نظر شما درباره شرایط فعلی فوتبال ایران چیست؟
بلاتکلیف هستیم. جز این چیز دیگری به ذهنم نمی‌رسد.
- خبرها را پیگیری می‌کنید؟
بله، مدام اخبار فوتبال ایران را دنبال می‌کنم. از قرار معلوم هنوز سرمربی تیم‌ملی تعیین نشده. درست می‌گویم؟
- بله، با این حساب نگران نیستید؟
نه، چرا باید نگران باشم.
- چون بازیکن تیم‌ملی هستید؟
من به اندازه بازیکن بودنم، وظیفه دارم. اگر دعوت شوم، تمام توان خودم را به کار می‌گیرم و در غیر این صورت خودتان هم می‌دانید که زندگی در جریان است.
- یعنی حضور در تیم‌ملی، خیلی هم اهمیت ندارد؟
من اصلاً چنین حرفی نزدم. خواهش می‌کنم دنبال حاشیه نگردید.
- توقع شما در شرایط فعلی چیست؟
اینکه خیلی زود تکلیف رئیس فدراسیون فوتبال و به دنبال آن سرمربی تیم‌ملی معلوم شود.
- این روزها برای سرمربیگری تیم‌ملی گزینه‌های زیادی مطرح شده است.
تقریباً خبر دارم.
- نظر خاصی هم دارید؟
تنها موضوع مهم، انتخاب مربی درجه یک برای تیم‌ملی است. اگر قرار است مربی خارجی بیاوریم باید از مربیان بزرگ اروپا یک نفر را جذب کنیم.
- مثلاً؟
گزینه‌ها زیادند. خود من اریکسون و کاپلو را می‌پسندم.
- اما اینها هدایت تیم‌ملی را قبول نمی‌کنند.
به هرحال مدت‌هاست که گفته می‌شود، تیم‌ملی یک مربی بزرگ می‌خواهد.
- این بحث از زمان برانکو شروع شد. درست است؟
بله، آن زمانی که برانکو سرمربی بود، همه به طرز وحشتناکی انتقاد می‌کردند و مدام می‌گفتند برانکو مربی کوچکی است. می‌گفتند ما درجه یک می‌خواهیم. حالا بهتر است همان آقایان مربی درجه یک بیاورند.
- البته تیم‌ملی از خردجمعی هم به جایی نرسید. نظر شما چیست؟
من معتقدم نتایج، نشانگر کارآیی است. فوتبال دنیا از مربیانی که فقط تجربه دارند، عبور کرده. حالا فوتبال علمی است. مربیان تجربی باید یاد بگیرند. چاره‌ای هم ندارند.
- البته گاهی بعد از ناکامی گفته می‌شود که بازیکنان تیم‌ملی هم چندان خوب کار نکردند!
من موافق نیستم. ما بازیکنان خیلی خوبی داریم. این تیم، یک مربی بزرگ می‌خواهد.
- آیا امیر قلعه‌نویی هم در لیست این مربیان بزرگ جای دارد؟
بازی‌های جام ملت‌ها تمام شد. اجازه بدهید به این سئوال پاسخ ندهم.
- این روزها مذاکره با مربیان درجه 2 امر تعجب‌برانگیزی نیست؟
کاملاً موافقم. این خنده‌دار است که ما حالا به سراغ مربیانی می‌رویم که 3 سال است در کادر فنی هیچ تیمی جای ندارند. خنده‌دارتر از مذاکره ما، پاسخ آنهاست، چون شنیده‌ام بعضی‌های‌شان پاسخ منفی هم داده‌اند.
- موضع خودت در مورد این بحث چیست؟
من حرفم را زدم. واقعاً به خودم اجازه نمی‌دهم بیشتر از این حد اظهارنظر کنم یا حتی اعتراضی داشته باشم.
- به نظر تو در میان مربیان داخلی، گزینه مناسبی وجود دارد؟
ببینید، من قصد بی‌احترامی ندارم اما واقعاً در این مورد دچار کمبود هستیم.
- آیا بازیکنان تیم‌ملی در حد و اندازه خودشان ظاهر شده‌اند؟
به نظر من تیم‌ملی ایران در جام ملت‌ها حداقل یک سروگردن از همه تیم‌ها بالاتر بود.
- اما در نهایت ما نتوانستیم به قهرمانی برسیم.
بله، چون از حداقل سازماندهی و هماهنگی نیز برخوردار نبودیم.
- چرا؟
خیلی از مسائل، باعث این ناکامی شد. تیم‌ملی بازی تدارکاتی نداشت. موضوعی که همین الان ما را چند ماه از حریفان‌مان عقب نگه داشته. به هرحال من هم به اندازه خودم نگرانم.
