به گزارش خبرگزاری فرانسه در این انتخابات، لبنانی‌ها از بین نامزدهای انتخاباتی دو تن را برای جانشینی پیر جمیل و ولید عیدو، دو نماینده پارلمان لبنان که در حوادث جداگانه تروریستی جان باخته‌اند، برگزیدند.
رقابت اصلی بین امین جمیل، رئیس‌جمهور سابق لبنان که خواستار راهیابی به پارلمان است و قصد دارد جانشین پسرش در پارلمان شود و میشل عون، رهبر مارونی‌های لبنان که خواستار راهیابی نماینده خود به پارلمان است به وجود آمده و طرفداران دو طرف طی هفته گذشته به عناوین مختلف با یکدیگر درگیر شدند.
این انتخابات از سوی تحلیلگران آزمونی برای جامعه مسیحی این کشور تلقی شده است.
گروهی مسیحی‌ها از فواد سنیوره، نخست وزیر لبنان حمایت می‌کنند و برخی نیز از طرفداران میشل عون، از رهبران مخالف دولت هستند.
انتظار می‌رود نامزد مورد حمایت جناح ضد سوری لبنان بتواند به آسانی در ناحیه عمدتا سنی‌نشین غرب بیروت پیروز شود اما نتیجه انتخابات در ناحیه مسیحیان مارونی قابل پیش‌بینی نبود.
اگر رئیس جمهور پیشین لبنان در انتخابات در ناحیه مسیحی‌نشین شکست بخورد، دیگر شانسی برای انتخابات ریاست جمهوری نخواهد داشت اما در صورت پیروزی جمیل عرصه بر عون تنگ‌تر خواهد شد.
از زمان استعفای وزرای شیعه از دولت فواد سنیوره، لبنان درگیر تنش سیاسی شده که تا کنون ادامه دارد. مخالفان دولت سنیوره خواهان حضور پر رنگ‌تر در دولت هستند اما نیروهای هوادار نخست‌وزیر با این خواسته مخالفت می‌کنند.
انتخابات، میدان وزن کشی احزاب
انتخابات میان دوره‌ای مجلس لبنان به نوعی صف‌‌آرایی به منظور تعیین وزن سیاسی احزاب تبدیل شده بود.
میشل عون، رئیس جریان ملی آزاد که زمانی فرمانده ارتش در دوران امین جمیل بود کمیل الخوری را به رقابت با رئیس حزب کتائب فرستاده است.
شعار امین جمیل با حمایت جناح حاکم معروف به چهارده مارس تاکید بر نقش مسیحیت در امور لبنان است اما جریان میشل عون از جناح مخالف دولت شعار وحدت ملی و همزیستی اسلامی‌و مسیحی را مطرح کرده است.
حزب الله لبنان، جنبش امل و دیگر احزاب خارج از دولت به علت مخالفت امیل لحود، رئیس جمهور با این انتخابات آن را تحریم کردند اما چشم به نتایج آن دوخته‌اند.
