مهم‌ترین عرصه تأثیرگذاری نتایج این انتخابات بر انتخابات آتی ریاست جمهوری است که در اوایل مهرماه برگزار خواهد شد.
براساس قانون اساسی لبنان رئیس جمهوری توسط پارلمان و از میان مسیحیان این کشور، نخست‌وزیر از میان اهل تسنن و رئیس مجلس از میان شیعیان انتخاب می‌شود.
ازاین‌رو انتخابات ریاست جمهوری در لبنان پیش از آن‌که انتخابی ملی باشد، انتخابی مسیحی است و به علت حضور اکثر عناصر رقیب مسیحی در انتخابات پارلمانی روز یکشنبه، اکثر تحلیل‌گران لبنان این انتخابات را انتخابات زودرس و کوچک شده ریاست جمهوری شناختند.
در این انتخابات اکثریت حاکم (طرفداران سنیوره نخست‌وزیر) و اقلیت معارض (طرفداران حزب‌الله) و بسیاری از فئودال‌های سیاسی نامزد معرفی کردند. انتخابات آتی ریاست جمهوری نیز صحنه رقابت همین بازیگران است.
شرکت امین جمیل رئیس جمهوری و نماینده سابق که یکی از مهم‌ترین نامزدهای جناح حاکم برای جانشینی امیل لحود رئیس جمهوری فعلی لبنان به‌شمار می‌رود، این رقابت منطقه‌ای در یک حوزه انتخاباتی کوچک را ارتقا داده و نتایج آن‌را سرنوشت‌ساز کرده بود.
شکست امین جمیل در حوزه انتخابات «متن» در برابر نامزد جریان ملی آزاد شرایط متفاوتی را بر لبنان حاکم ساخت. پیر جمیل نماینده سابق این منطقه که فرزند امین جمیل بود وچند ماه پیش توسط افراد ناشناس ترور شد، براساس ائتلافی گسترده به پارلمان راه‌یافته بود.
درحالی‌که با مدیریت انتخابات از سوی مخالفان جناح سنیوره روز یکشنبه ائتلاف گسترده‌ای شامل جریان‌های میشل المر، حزب ارمنی تاشناق و حزب قومی سوری تشکیل شد و امین جمیل و حزب فالانژ (کتائب) به‌رغم مسلح بودن و بهره‌برداری احساسی از جریان ترور فرزند خود نتوانست پیروزی را از آن خود سازد.
جناح حاکم به رهبری جریان المستقبل و سعد حریری پسر رفیق حریری نخست‌وزیر فقید لبنان با برگزاری انتخابات و بدون کسب موافقت رئیس جمهوری عملاً درپی ارتقای وضع خود برآمدند که نتیجه معکوس داد.
جریان طرفدار سنیوره درپی ترور دو نماینده خود (پسر جمیل و ولید عیدو، دو کرسی پارلمان را از دست داده بود و سعی داشت این موضع تهدیدآمیز را با برگزاری انتخابات و پیروزی در آن به فرصت تبدیل کند.
اما پیروزی جناح مخالف فرصت اکثریت را به تهدید تبدیل کرد و گروه حاکم را در انتخابات ریاست جمهوری با چالش مواجه ساخت. میشل عون که نامزد وی در انتخابات یکشنبه به پیروزی رسید در حال حاضر 15 نماینده در پارلمان دارد و مهم‌ترین شخصیت مسیحی است.
پیروزی نامزد طرفدار عون در انتخابات، مقبولیت وی را به‌عنوان نماینده جامعه مسیحی لبنان افزایش داده و هم‌اکنون وی نامزد بلامنازع ریاست جمهوری لبنان تلقی می‌شود.
تشکیک امین جمیل و سمیر جعجع از سران مسیحی در نمایندگی مسیحی جریان ملی آزاد به رهبری میشل عون و طرح مسائلی از قبیل این‌که نماینده این جریان با آرای ارامنه و یا مسلمانان حوزه انتخابیه «متن» پیروز شده است و نه با آرای مسیحیان مارونی توجیهی بیش نیست و نمی‌تواند پیروزی عون را خدشه‌دار کند.
با این انتخابات گروه حاکم 69 نماینده و جناح مخالف 51 نماینده از مجموع 128 کرسی پارلمان را در اختیار دارند و باتوجه به این‌که انتخاب رئیس جمهوری در پارلمان و از سوی دوسوم اعضای آن صورت می‌گیرد تفاهم دو گروه حاکم و مخالف بر فرد خاص به‌عنوان رئیس جمهوری امری اجتناب‌ناپذیر است.
