پس از اینکه آرسنال با شکست مقابل بلکبرن از جام حذفی انگلیس حذف شد یکی از طرفداران این تیم با شبکه رادیویی ورزش این کشور تماس گرفت و آرسن ونگر، مربی آرسنال را با مارگارت تاچر، نخست‌وزیر اسبق انگلیس در ماه‌های آخر ریاستش بر دولت این کشور مقایسه کرد.

فوتبال - آرسن ونگر

 تاچر در ماه‌های آخر به توصیه‌ها و نصیحت‌های اطرافیان و نزدیکان خود بی‌توجه بود و حاضر نبود کوچک‌ترین تغییری در مجموعه تحت هدایت‌ و شیوه مدیریتی خود بدهد درحالی‌که در سال‌های قبل‌تر راضی به انجام تغییرات بود؛ البته ونگر شخصیتی است که سیاست‌هایش همواره معما بوده است. او معمولا حاضر نمی‌شود که شفاف در مورد موضوعات مختلف اظهارنظر کند. مثلا زمانی که در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه از او سؤال شد گفت که تخصص و حوزه علایق وی در اقتصاد است. ونگر دارای لیسانس اقتصاد از دانشگاه استراسبورگ است و مطمئنا او یکی از مشهورترین فارغ‌التحصیلان این دانشگاه به‌شمار می‌آید.23سال پیش هنگامی که مارگارت تاچر به‌تدریج از سوی اعضای کابینه خود طرد می‌شد، ونگر در حال مطرح کردن خود در موناکو بود اما ونگر به‌خوبی می‌داند که مقایسه او با تاچر چه معنایی دارد. تاچر 23سال قبل رابطه خوب خود را با حزب سیاسی‌اش از دست داد و در نهایت به یک چهره آسیب‌پذیر تبدیل شد.
آیا ونگر هم پس از حذف تیمش از جام‌حذفی و به احتمال بسیار زیاد حذف از لیگ قهرمانان اروپا در شرایطی مشابه تاچر قرار گرفته است؟

مقایسه تاچر و ونگر

تعداد قابل توجهی از طرفداران آرسنال معتقدند که هشت‌سال بدون جام دیگر قابل تحمل نیست و ونگر باید برود. اما این قحطی جام به تنهایی نمی‌تواند ونگر را به یک شخصیت آسیب‌پذیر تبدیل کند.
آنچه باعث شد تاچر در سال1990 به بن‌بست برسد، استعفای جفری هاو، دست راست او در دولت بود. در واقع تاچر سه هفته پس از استعفای هاو سرنگون شد. اما باید این نکته را درنظر داشت که مدیر اجرایی و مالک باشگاه آرسنال هیچ تمایلی برای کناره‌گیری ندارند و قصد دارند به هر قیمتی اهداف خود را در این باشگاه محقق کنند.

آنهایی که خواستار جدایی ونگر از آرسنال در تابستان سال آینده هستند درک درستی از سیکل کاری این باشگاه‌ ندارند. برکناری مربی آرسنال مانند برکناری مربی چلسی سهل و آسان نیست. زمانی که در چلسی یک مربی اخراج می‌شود، روز بعد مربی جدید قبل از اینکه جوهر امضای قراردادش خشک شده باشد به راحتی وسط زمین تمرین می‌ایستد و تیم را تمرین می‌دهد.
آرسن ونگر به محور تمام برنامه‌های اقتصادی باشگاه آرسنال تبدیل شده و حرکت آرسنال بدون این محور امکانپذیر و ساده نخواهد بود.

تابستان سال آینده آرسنال مبلغ قابل توجهی از اسپانسر ورزشگاه خود دریافت خواهد کرد و قرارداد جدید لباس خود را هم امضا می‌کند. با توجه به این تزریق پول، ونگر تشویق به هزینه در بازار نقل و انتقالات خواهد شد و به‌احتمال بسیار زیاد برای ورود به آخرین سال قرارداد فعلی خود یک مهاجم بزرگ استخدام خواهد کرد. اگر او بتواند نشان بدهد که باشگاه حرکت رو به جلویی دارد به‌احتمال بسیار زیاد مدیران آرسنال قرارداد جدیدی به او پیشنهاد خواهند کرد. سیاست اصلی مدیران این باشگاه، تبدیل کردن آرسنال به یک سازمان درآمدزاست و چون آرسنال در مسیر صحیح حرکت به سوی این هدف است، برکناری ونگر در تابستان آینده حماقتی بزرگ به‌نظر می‌رسد.

روند نگران‌کننده

درست است که آرسنال از جام‌حذفی کنار رفت اما شوک‌های جام‌حذفی غیرمنتظره نیست و چه بسیار تیم‌های بزرگی که در خانه خود مغلوب حریفان شده و حذف شده‌اند. آرسنال در بازی مقابل بلکبرن اندکی بدشانس بود. این تیم قبل از بازی با بلکبرن در پنج بازی شکست نخورده بود اما این تیم غیرقابل پیش‌بینی و پرنوسان است.

اگر این شکست را در کنار شکست مقابل بردفورد قرار بدهید که منجر به حذف آرسنال از جام اتحادیه شد شاید به یک نتیجه منطقی برسید؛ مادامی که آرسنال به‌صورت متوسط و قطره‌چکانی پول خرج کند بدیهی است که اتفاقاتی مانند حذف از جام حذفی و جام اتحادیه رخ بدهد.

عملکرد یک تیم در جام‌حذفی قابل پیش‌بینی نیست اما نشان‌دهنده یک روند است. به همین دلیل است که در یک دهه اخیر چلسی چهاربار قهرمان جام‌حذفی و دو بار قهرمان جام اتحادیه شده. این قهرمانی‌ها به‌دلیل تلاش این تیم برای قهرمان شد در لیگ برتر است. اگر شما هدف بزرگی را در ورزش دنبال کنید حتی اگر به هدف خود نرسید به موفقیت‌های جانبی دست خواهید یافت.

حذف آرسنال از جام‌حذفی نشان‌دهنده تیمی است که در چند سال اخیر روزهای خوب و بد داشته است. این شکست در واقع نشان‌دهنده روند نزولی کیفیت فنی این تیم در زمین چمن است. این نزول حد و مرز برای خود نمی‌شناسد و نمی‌توان شکست‌ها را تنها محدود به شکست مقابل تیم‌های ثروتمند کرد بلکه این تیم عادت می‌کند که نه‌تنها در برابر تیم‌های ثروتمند بلکه در برابر تیم‌های ضعیف، متوسط و کم‌درآمد هم شکست بخورد. حتی آرسنال در برابر تیم‌هایی که محکوم به پیروزی بوده شکست خورده است. البته هنوز هم هستند افرادی که از عملکرد آرسنال در لیگ برتر دفاع می‌کنند. آنها می‌گویند که این تیم تنها چهار امتیاز با تاتنهام فاصله دارد؛ تیمی که این روزها در اوج است و با توجه به بازی‌های باقی مانده تا پایان فصل احتمال دارد که از این تیم جلو بزند. اما باید این واقعیت را درنظر داشت که تا‌ماه آوریل سال2010 آرسنال 10سال بود که در لیگ مقابل تاتنهام شکست نخورده بود اما هم‌اکنون باید در تعقیب این تیم باشد. همچنین اگر آرسنال در پایان فصل در جمع چهار تیم اول جدول قرار نگیرد برای نخستین‌بار در 16فصل اخیر با چنین فاجعه‌ای مواجه خواهد شد.

در انتظار کمک

آرسنال هم‌اکنون مانند یک شهر در حال محاصره است که منتظر تغییر شرایط سیاسی و رسیدن نیروی کمکی است اما در فوتبال شما فرصتی برای توقف و انتظار کشیدن ندارید و باید هر لحظه به فکر یافتن راه جدید برای رسیدن به موفقیت باشید. آرسنال هم‌اکنون مدعی است که به فکر آینده است اما آنها به‌دلیل برنامه‌ریزی برای آینده، حال را از دست می‌دهند. سیاست باشگاه، تحمل برای فرارسیدن فردایی بهتر است. ونگر یک شخص تنها و منزوی در آرسنال نیست بلکه او محور برنامه‌های باشگاه است. او تابستان آینده فرصت مناسبی برای هزینه کردن خواهد داشت تا علاوه بر نجات تیم از لحاظ فنی، قرارداد خود را نیز تمدید کند. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد او و آرسنال می‌توانند سال‌های سال با هم همکاری کنند.

کد خبر 202791

پر بیننده‌ترین اخبار فوتبال ايران

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز