به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه "مک مستر" درحال کار بر روی گروهی از موش‌های سالم بودند که به کشف غیرمنتظره‌ای دست یافتند.
این محققان دریافتند که در بعضی از این موش‌ها دو ژن ویژه ماهیچه‌ها که برای تمرینات ورزشی تخصصی شده‌اند وجود ندارند.
این ژنها آنزیمی به نام AMPK (پروتئین کیناس AMP فعال شده) را کنترل می‌کنند. این آنزیم زمانی که تمرینات ورزشی انجام می‌شود شروع به فعالیت می‌کند.
این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "موش‌ها دویدن را دوست دارند. در شرایطی که موش‌های نرمال می‌توانند چندین مایل بدوند موش‌های بدون این ژنها تنها می‌توانند یک مسافت کوتاه را بدوند. این یک تفاوت چشم‌گیر است. به نظر می‌رسد که موش بدون این ژن با سایر برادرانش یکسان است اما در چند ثانیه می‌توان فهمید که کدامیک از آنها ژن ورزش را دارند و کدام یک آن را ندارند."
این تیم کشف کرد که حتی در موش‌هایی که در سطوح پایین‌تر میتوکندریها نیز بدون ژن Amp بودند درحال انجام تمرینات ورزشی کاهش توانایی ماهیچه‌ها در جذب گلوکز وجود دارد.
هزاران دانشمند در دنیا در حال کار بر روی این آنزیم هستند اما این تیم کانادایی برای اولین بار نقش کلیدی آن را بر روی فعالیت‌های ورزشی نشان دادند.
نتایج این تحقیقات برای افرادی که در ورزش کردن مشکل دارند می‌تواند بسیار مهم باشد. درحقیقت، ناتوانی در ورزش کردن به مشکلات وخیم‌تری چون دیابت و بیماری‌های قلبی در افراد مبتلا به آسم و یا چاقی منجر می‌شود.
سال گذشته نیز گروهی از دانشمندان آمریکایی دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که حس تنبلی و گذراندن تعطیلات آخر هفته بر روی کاناپه در مقابل تلویزیون و یا علاقه شدید به تمرینات ورزشی در ژنها نوشته شده است و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.
