به طور قطع علف‌های وحشی بومی آمریکا که Switchgrass نام دارند به عنوان منبعی برای تولید سوخت‌های زیستی بسیار کاربردی خواهند بود با این وجود برخی از منتقدان بر این باورند این گیاهان بخشی بزرگ از زمین‌های کشاورزی را بیهوده به خود مشغول می‌کنند، زمین‌هایی که می‌توان از آنها برای تولید مواد غذایی استفاده کرد.
با این همه کشف ژنتیکی که می‌تواند میزان تولید سوخت‌های زیستی را در هر نوع گیاهی افزایش دهد. به آن معنی است که گیاهانی که منبع سوخت‌های زیستی به شمار می‌روند از بازدهی سوختی بالاتری برخوردار خواهند بود بدون اینکه نیازی به افزودن میزان کشت آنها وجود داشته باشد.
محققان در این کشف جدید موفق به یافتن ژنی شدند که می‌تواند میزان تولید لیگنین را در ریشه دو گونه گیاهی که معمولا در مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، افزایش دهد. لیگنین ترکیبی است که باعث افزایش قدرت دیواره سلول‌های گیاهان و سخت شدن ریشه‌ها در گیاه می‌شود.
زمانی که محققان این ژن را از گیاه جدا کردند دریافتند میزان تولید لیگنین و دیگر مواد زیستی در ریشه گیاهان مورد مطالعه افزایش پیدا می‌کند. به گفته محققان ریشه علف‌های بومی توخالی است و تصور کنید از این کشف جدید برای تولید لیگنین و انباشتن این ریشه‌های توخالی از این ماده استفاده شود. قدرت تولید سوخت زیستی به این شکل و با استفاده از این شیوه می‌تواند غیر قابل تصور باشد.
از دیگر ترکیباتی که با زدودن این ژن تولید آنها در گیاهان افزایش پیدا می‌کند، سلولز و همی سلولز است، ترکیباتی مملو از کربوهیدرات که با تبدیل کردن آنها به قند می‌توان به سوخت‌های زیستی قدرتمندی مانند اتانول یا بوتانول دست پیدا کرد.
