به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا)، طاهره خیرخواه، دبیر جشنواره ملی بلوتوث های دینی و قرآنی، در ابتدای این نشست در توضیح مختصری با اشاره به اهداف کلی جشنواره بیان کرد: دومین نشست از سلسله نشست‌های نخستین جشنواره ملی بلوتوث‌های دینی و قرآنی با هدف تأمین پشتوانه علمی جشنواره برگزار می‌شود. از آنجا که هدف اصلی جشنواره تولید محتوای سالم جایگزین برای انتشار در فضای رسانه‌ای و سرگرمی جامعه است؛ جشنواره در سه سطح مسابقه، نشست‌های علمی و طرح‌های پژوهشی در حال انجام است. عزم اصلی این مسابقه به‌کارگیری خلاقیت مردم در تولید و جمع‌آوری بلوتوث‌های مذهبی است.
خیرخواه افزود: در نشست قبلی تأکید اصلی بر مقابله با تولیدکنندگان محتوای ناسالم بود و در نشست فعلی قرار است بر تولید محتوای جایگزین، به عنوان یک راهکار مهم، تأکید شود.
در ادامه نشست، حسین ساعی، قائم‌مقام مرکز افکارسنجی و رصد فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات اسلامی، گفت: یک چارچوب کلی وجود دارد که ورود مظاهر تمدن غرب به ایران، از جمله بلوتوث را می‌توان در این قالب تبیین کرد. ما در برخورد با این تکنولوژی‌ها، در مرحله اول همیشه شوکه شده‌ایم. امروز هم ما با شوک ناشی از ورود بلوتوث مواجه هستیم. در مراحل بعدی سعی در انکار، مقابله یا همزیستی با آن تکنولوژی داشته‌ایم، اما برخورد درست با این پدیده، خارج کردن آن از معنای کنونی و تلاش برای تبدیل آن به عضوی مکمل برای جامعه ایران است، در این صورت است که شاهد تولید محتوای مناسب از سوی مردم هستیم.
در همین رابطه، قائم‌مقام مرکز افکارسنجی و رصد فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: بلوتوث به عنوان یک رسانه ویژگی‌هایی دارد که در تولید محتوای جایگزین برای این رسانه باید به آن‌ها توجه کرد؛ بلوتوث در وهله اول یک ارتباط یک‌به‌یک ایجاد می‌کند. برخلاف سیستم انتشار در بلوتوث می‌توان یک پیام را تنها برای یک نفر ارسال کرد.
نصب بلوتوث روی ابزار شخصی، انتقال فایل با فرمت‌های مختلف، استفاده نسل جدید از این رسانه و عدم آگاهی نسل گذشته و به خصوص والدین برای نظارت بر استفاده، غیرقابل کنترل بودن و کنش بلوتوث در یک فضای رسانه‌ای عام، دیگر ویژگی‌هایی بود که ساعی تأکید کرد در تولید محتوای جایگزین باید مورد توجه قرار بگیرد.
پدرام الوندی، پژوهشگر ارتباطات، در ادامه این نشست گفت: بحث تولید محتوای جایگزین حکایت از موضع تدافعی در زمینه معضل بلوتوث‌های ناسالم دارد. باید از مقابله به سوی سازندگی حرکت کنیم، البته در این شرایط مدافعه لازم است و تا مدافعه نباشد، سازندگی شکل نمی‌گیرد.
الوندی تأکید کرد: در شرایط کنونی با توجه به کم‌رنگ شدن مرز میان تولیدکننده محتوای رسانه‌ای و مصرف‌کننده آن، شاهد خلق یک زیست‌بوم جدید رسانه‌ای هستیم؛ زیست‌بومی که در آن محتوای تولید شده توسط کاربران، از جمله بلوتوث، اهمیت زیادی پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: در این فضا ما شاهد شکل‌گیری سبک جدید تولید محتوا هم هستیم. حرفه‌ای‌زدایی شدن، نهادزدایی و مرکززدایی از تولید محتوای جدید، ویژگی‌هایی است که برخورد با پدیده بلوتوث را بسیار حساس و مشکل می‌کند.
این پژوهشگر ارتباطات با تأکید روی همگرایی رسانه‌ای در بررسی بلوتوث افزود: محمل این بلوتوث اینترنت هم هست؛ به عبارت دیگر بلوتوث از اینترنت دانلود می‌شود یا روی اینترنت قرار می‌گیرد و همین بلوتوث را از پدیده‌ای یک‌به‌یک فراتر می‌برد.
همچنین پیام آزادی، پژوهشگر ارتباطات، در این‌باره تصریح کرد: رشد سریع رسانه‌ها و افزایش حجم اطلاعات در دوران اخیر، باعث شده کاربران توانایی تطابق با این رسانه‌ها را از دست بدهند و نتوانند محتوای این رسانه‌ها را درک کنند. ما در خصوص رسانه‌های جدید روی بحث سواد رسانه‌ای کار نکرده‌ایم و زیرساخت‌های لازم برای درک درست افراد از محتوای رسانه‌ها فراهم نشده است.
آزادی اضافه کرد: راهکار اصلی برای حل این معضل تقویت سواد رسانه‌ای در میان مخاطبان وکاربران رسانه‌ها، از جمله بلوتوث، است. باید تعامل افراد با رسانه‌ها را که حالتی ناآگاهانه دارد بررسی کنیم. باید آن‌قدر سواد رسانه‌ای را در افراد تقویت کرد که بتواند در ناخودآگاه خودش و با اراده خودش فیلترهایی فردی داشته باشد و مسائلی که در راستای نیازهای او نیست را خودش فیلتر کند.
