تهران، میزبان نخستین جشن جهانی نوروز

آیین کهن ایرانی که حدود یک ماه قبل با تصویب قطعنامه‌ای از سوی مجمع عمومی سازمان ملل، برای نخستین بار به عنوان جشن بین المللی نوروز ثبت و معرفی شد. 

جشن جهانی نوروز روز شنبه هفتم فروردین ماه 1389 با حضور روسای جمهوری اسلامی ایران، تاجیکستان، افغانستان، ترکمنستان و عراق در مجموعه فرهنگی سعدآباد تهران برگزار خواهد شد تا بیش از پیش، عاملی برای استحکام بخشیدن به وحدت و یکپارچگی میان ملت های متمدن و صلح طلب منطقه باشد.

یزبانی تهران برای برگزاری نخستین جشن جهانی نوروز حاکی از توجه ویژه ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران به ایجاد و تقویت هرچه بیشتر وحدت و یکپارچگی میان ملت ها و رفع هرگونه کدورت میان آنها در منطقه و سراسر جهان است و جمهوری اسلامی ایران این بار برای اثبات مجدد حسن نیت خود به عنوان سفیر صلح و وحدت، نوروز را به عنوان نماد شادمانی و صمیمیت، بهانه ای برای تقویت دوستی ها قرار داده است.

مجمع عمومی سازمان ملل چهارم اسفند ماه 88 با تصویب قطعنامه یاد شده، برای نخستین بار در تاریخ این سازمان، نوروز ایرانی را به عنوان یک مناسبت بین المللی به رسمیت شناخت.

این قطعنامه که توسط نمایندگی دائم کشورمان نزد سازمان ملل و در یک ابتکار عمل مشترک ایران با کشورهایی که نوروز را در سطح ملی جشن می گیرند ( جمهوری آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان ) آماده شده بود، مورد حمایت عمومی کشورهای عضو سازمان قرار گرفت و به اتفاق آرا به تصویب رسید.

نوروز تنها معرفی یک روز در تقویم ها نیست، بلکه فرهنگی عمیق و ریشه دار است که با تمامی آداب و سنن خود همه ساله، امید، صلح و شادمانی را برای انسان ها در سراسر کره زمین به ارمغان می آورد.

نوروز، بزرگداشت ریشه ها، تاریخ و ارزش های تمدن های درخشان بشری است که در طول قرن ها، ارزش های انسانی را حفظ و منتقل ساخته اند و امروز بیش از 300 میلیون نفر نوروز را در آسیا، شبه قاره هند، آسیای مرکزی، خاورمیانه، قفقاز، بالکان، حوزه دریای سیاه و بسیاری از نقاط دیگر جهان گرامی می دارند.

** جغرافیای نوروز
مناطقی که در آن جشن نوروز به سبک ها و اشکال گوناگون برگزار می شود، تنها به ایران و چند کشور منطقه محدود نمی شود و امروزه بیش از 300 میلیون نفر در نقاط مختلف جهان ، نوروز را جشن می گیرند.

جغرافیای نوروز با نام نوروز یا مشابه آن، سراسر خاورمیانه، بالکان، قزاقستان، تاتارستان، در آسیای میانه ، ترکستان چین، سودان، زنگبار،سراسر قفقاز تا آستراخان و نیز آمریکای شمالی، هندوستان، پاکستان، بنگلادش، بوتان، نپال و تبت را شامل می‌شود.

هرچند کشورهایی مانند مصر و چین جزو سرزمین‌هایی نیستند که در آنها نوروز جشن گرفته می‌شد، اما امروزه جشن‌هایی مشابه جشن نوروز در این کشورها برگزار می‌شود.
در تاریخ 10 فروردین 1388، پارلمان فدرال کانادا، اولین روز بهار هر سال را به عنوان نوروز (Nowruz Day)، عید ملی ایرانیان و بسیاری اقوام دیگر نامگذاری کرد.

در تاریخ 4 اسفند سال 88 سازمان ملل متحد با تصویب یک قطعنامه در مقر سازمان در نیویورک، عید نوروز را به عنوان روز بین المللی نوروز و فرهنگ صلح در جهان به رسمیت شناخت.

** ایران، خاستگاه نوروز
نوروز، آیینی ایرانی با قدمتی بیش از سه هزار سال، یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است.

خاستگاه نوروز در ایران باستان بوده و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران، نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است.

نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها، تعطیل رسمی است.

پیش از اینکه نوروز در اسفند سال 88 به عنوان یک آیین و جشن بین المللی به رسمیت شناخته شود، در تاریخ 8 مهر 1388 خورشیدی، نوروز توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل، به عنوان میراث غیر ملموس جهانی، به ثبت جهانی رسیده ‌بود.

امروز بیش از 300 میلیون نفر نوروز را در سراسر جهان جشن می گیرند. بزرگداشت نوروز بزرگداشت ریشه ها، تاریخ و ارزش های تمدن های درخشان بشری است که در طول قرن ها ارزش های انسانی را منتقل ساخته اند.

ترویج و پیشبرد فرهنگ زندگی سازگار با طبیعت یکی دیگر از جنبه های نوروز است که همسو با بسیاری از اهداف سازمان ملل می باشد.

قطعنامه سازمان ملل در خصوص نوروز در 17 بند مقدماتی و 5 بند اجرایی تنظیم شده است که بندهای اجرایی این قطعنامه به شرح زیر هستند:
1- شناسایی اول فروردین ماه (21 مارس) به عنوان روز بین المللی نوروز
2- استقبال از تلاشهای کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند در جهت حفظ و توسعه فرهنگ و سنت های نوروزی.

3- تشویق سایر کشورها به آگاه سازی در مورد نوروز و سازماندهی مراسمی در بزرگداشت نوروز به طریق مقتضی.

4- درخواست از کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند برای پژوهش پیرامون تاریخ و سنت‌های نوروزی با هدف انتشار آگاهی در مورد میراث نوروز در میان جامعه بین المللی.

5- دعوت از کشورهای علاقمند، کارگزاری های تخصصی ملل متحد بویژه یونسکو، صندوق‌ها و برنامه های ملل متحد، سازمانهای بین المللی و منطقه‌ای و سازمان های غیر دولتی برای شرکت در مراسم نوروزی.