به گزارش بی‌بی‌سی، این گردوغبارها همواره در فضا به صورت یک توده در حرکت هستند و مواد تشکیل دهنده ستاره‌ها و سیاره‌ها هستند.
گاوشگر ناسا مدت‌ها پیش برای جمع‌آوری گردوغبار کیهانی از دنباله دار Comet Wild 2 به فضا پرتاب شده‌بود. اکنون دانشمندان مقداری گردوغبار بین ستاره‌ای نیز از Stardust بدست آورده‌اند.
ماٰموریت هفت ساله Stardust شامل عبور از مسیرهای بین سیاره‌ای به مسافت 4.8 میلیارد کیلومتر بود.
دانشمندان برای به دام انداختن این گردوغبار از سلول‌هایی استفاده کردند که با ماده متخلخل خاصی به نام "آئروژل" پر شده‌است. در ژانویه 2006 کپسول حامل این مواد که توسط Startdust جمع‌آوری شدند به زمین پرتاب شد و دانشمندان از آن زمان مشغول مطالعه بر روی این مواد بودند.
اکنون بعد از چندین سال دکتر اندرو وستفال از دانشگاه کالیفرنیا برکلی در کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای در تگزاس آمریکا اعلام کرد که وی و همکارانش به احتمال زیاد دو ذره از گردوغبارهای بین ستاره‌ای کشف کرده‌اند.
