اثبات تقلب در انتخابات آن هم در پیش چشم صدها ناظر داخلی و خارجی، بحران مشروعیت دولت کرزی به‌عنوان برگزار‌کننده انتخابات، اثبات عدم‌کارایی نهادهای موجود نظارتی، آماده نبودن بسترهای لازم برای برگزاری دور دوم انتخابات، فرارسیدن فصل سرما و... مهم‌ترین چالش‌های پیش رو برای برگزاری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان است.
در جبهه کاندیداها هم وضع به همین منوال است. تیم و نهادهایی که کرزی را پیروز انتخابات می‌خواستند حتی اکنون که دومرحله‌ای شدن انتخابات حتمی است، همان کار مرحله اول را شاید با کمی ظرافت بیشتر دنبال خواهند کرد.
مهم‌ترین اشکال مرحله اول انتخابات این بود که در نقاط تحت تسلط طالبان که اصولا مردم امکان بیرون آمدن از خانه برای رای دادن هم نداشته‌اند، چگونه هزاران رای بیرون آمده است. این اشکال همچنان باقی است؛ با این تفاوت که طالبان با عملکرد موفق خود در برخورد با برگزاری انتخابات، از اعتماد به نفس بیشتری هم برخوردار خواهد بود. یاران عبدالله عبدالله هم همان راه سابق را خواهند رفت.
عبدالله صراحتا خود را محبوب‌تر از کرزی می‌داند و معتقد است که اگر انتخابات عادلانه و سالم باشد وی پیروز انتخابات است. با این تحلیل عبدالله به همه میانجی‌گری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی نه گفت. هر نتیجه‌ای غیراز پیروزی عبدالله در انتخابات فضا را برای ادامه جنگ انتخاباتی افغانستان فراهم می‌آورد.
آمریکا و ناتو که تصمیم داشتند انتخابات افغانستان را نمونه‌ای از برگزاری انتخابات موفق در منطقه و نشانه‌ای از کاهش افراطی‌گری در افغانستان و گام بلند مردم این کشور در نیل به دمکراسی معرفی کنند تا همین حالا هم شکست بزرگی خورده‌اند. علی‌الظاهر بر آنها عیان نیست که آیا مرحله دوم انتخابات، پایانی بر بحران است یا خیر.
