از همان زمان، دستگیری دیپلمات‌های ایرانی درعراق آغاز شد. با آنکه بیش از 5 سال از شروع دستگیری دیپلمات‌های ایرانی درعراق می‌گذرد، اما اطلاعات مربوط به این دستگیری‌ها، در رسانه‌ها بسیار ناقص و منابع ارائه این اطلاعات متعدد هستند. مشخص نیست که آیا ایران تمایلی به ارائه اطلاعات این دستگیری‌ها ندارد و یا عراق یا آمریکا از ارائه اطلاعات مربوط به این حوادث خودداری می‌کنند.
نبود اطلاعات کافی دراین زمینه ممکن است بی‌دلیل هم نباشد چرا که در حوادث مربوط به ربودن و یا دستگیری افراد که عمدتا جنبه‌های سیاسی، نظامی وامنیتی دارند، ارائه اطلاعات با محدودیت زیادی برای رسانه های گروهی همراه می شود، ضمن اینکه ارائه
هر نوع اطلاعاتی دراین موارد، می‌تواند باعث وخیم‌تر شدن شرایط دستگیرشدگان شود. دراین موارد طبیعی است که ابتدا از کانال‌های خاصی که وجود دارد، موضوع پیگیری شده و درصورت لزوم، اطلاعات این حوادث علنی شود.
البته درشرایط جنگی و با موقعیت کشورعراق ووجود گروه‌ها و دسته‌های مختلفی که دراین کشور فعالیت می‌کنند، به‌دست آوردن اطلاعات دراین زمینه مشکل است. براساس اخبار موجود، دستگیری دیپلمات‌های ایرانی اگر چه از سال 1383 هجری شمسی درعراق آغاز شد، اما درابتدا بسیار محدود بود. پس از اشغال کامل عراق و استقرارنیروهای آمریکایی دراین کشور و به‌ویژه از سال 1385 موج دستگیری‌ها به شکل کاملا آشکار و برنامه‌ریزی شده‌ای افزایش یافت.
به‌نظر می رسید به موازات برخورد آمریکا با مشکلات استقرارکامل درعراق و ادامه ناآرامی‌ها دراین کشور، حمله به ایرانی‌ها شدت بیشتری می‌گرفت. به‌طوری که جورج بوش اوائل سال 2007 رسما به نیروهای مسلح این کشور در عراق دستور داد ایرانی‌هایی را که فکر می‌کنند در قتل سربازان آمریکا نقش دارند، شناسایی و نابود کنند. پس از این دستور بود که نقش آمریکا دراین دستگیری‌ها، شکل سازمان‌یافته‌تری به خود گرفت و درپی آن، اخبار واطلاعات بیشتری نیز منتشر می شد که بارزترین و مهم‌ترین آن حمله به کنسولگری ایران در اربیل و دستگیری 5دیپلمات ایرانی بود که تاکنون 2نفر آنان آزاد شده و3نفر دیگر همچنان در زندان به‌سر می برند.
اقدام نیروهای آمریکایی در حمله به دیپلمات های ایرانی بدون تردید حرکتی در راستای اهداف ایالات متحده برای شکست ایران در میدان عراق و وارد آوردن اتهاماتی بی‌اساس علیه ایران بوده است.
این در حالی است که بازداشت دیپلمات‌های ایرانی در عراق مغایر با قوانین و مقررات بین المللی است و به نوبه خود ناقض توافقنامه های دو جانبه و بین المللی درباره مبادلات دیپلماتیک به شمار می رود. برخی از این دیپلمات‌ها هنوز دربند نیروهای آمریکایی هستند. از جمله آن دیپلمات های دستگیر شده در کنسولگری اربیل است که 21 دی ماه سال 85 با حمله نیروهای اشغالگر عراق به گروگان آمریکایی ها در آمده اند. با وجود اینکه بارها وعده هایی از سوی مقامات آمریکایی مبنی بر اجازه ملاقات خانواده های این دیپلمات ها با آنان، داده شده اما تاکنون چنین ملاقاتی صورت نگرفته است. 16 تیرماه سال 85 یک بار مقامات سفارت ایران با این دیپلمات‌ها دیدار کردند.
ماه گذشته بار دیگر خبر ملاقات خانواده‌ها مطرح شد اما این خبر باز هم در سکوت، گم شد. نگهداری دیپلمات‌های ایرانی نشانه ای آشکار از نقض قوانین بین‌المللی است.
لازم است واشنگتن به اشتباه محاسباتی خود در معادله ربودن ایرانیان در عراق به بهانه های مختلف، پی ببرد و این نکته نیز حائز اهمیت است که ایران در چارچوب راهبرد خود برای آزادی همه دیپلمات های دربند آمریکا اقدام کند.
