به رسم روزگار با محدودیت‌ها زندگی می‌کنند. ناگزیرند به تحمل سختی‌ها، اما مغلوب آن نشده‌اند.

معلول

همشهری آنلاین_زهرا بلندی:  بچه‌های فعال کانون معلولان منطقه ۲۰ با وجود این شرایط ضمن دفاع از حقوقشان، برای رفع موانع پیش رو تلاش می‌کنند. آنها برای خدمت‌رسانی به همنوعان خود همیشه حاضرند و در روزهای شیوع ویروس کرونا هم با تلاشی مضاعف مشغول فعالیت‌هایی همچون جذب خیّران برای کمک به معلولان نیازمند، دریافت بسته‌های بهداشتی و ارزاق از اداره سلامت و توزیع آنها بین معلولان نقاط محروم و... هستند. در یکی از این روزها حین توزیع بسته‌های بهداشتی با آنها همراه شده‌ایم.  

مقابل ساختمان معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۲۰ با هم قرار گذاشته‌اند تا بعد از دریافت بسته‌های بهداشتی از اداره سلامت منطقه، مأموریت امروز را آغاز کنند. چیزی تا ظهر نمانده. «حمیدرضا احمدنژاد مهابادی» نخستین نفری است که سر قرار حاضر شده. نخست یکی از عصاهایش را روی زمین می‌گذارد تا با کمک آن از خودرو پیاده شود. سپس بدون معطلی دنبال بسته‌های بهداشتی و ماسک می‌رود و خیلی زود همراه یک نفر دیگر که جعبه‌های لوازم را برای او حمل می‌کند برمی‌گردد. در حال جابه‌جایی این اقلام داخل صندوق عقب خودرو است که سراغش می‌رویم. این مرد ۳۷ ساله با بیان اینکه از ۸ ماه پیش عضو کانون معلولان منطقه ۲۰ شده و از همان روز با شیوع ویروس کرونا مشارکت در فعالیت‌های جهادی مربوط با آن را آغاز کرده است، می‌گوید: «سال‌هاست که راننده هستم و با مهارتم در این زمینه ضمن همکاری با اداره بهزیستی، انجمن‌ها و نهادهای مختلف برای تحویل نامه‌هایشان، در فعالیت‌های جهادی انجمن‌های مردم‌نهاد به‌خصوص در توزیع ارزاق بین نیازمندان هم مشارکت داشته‌ام.»

احمدنژاد با اشاره به حضور فعال ش در سرای محله نفرآباد می‌گوید: «وقتی درجریان عضوگیری کانون معلولان درسراهای محله قرار گرفتم ضمن علاقه‌مندی برای عضویت در این کانون، پیشنهاد فعالیت به‌عنوان دبیر کانون معلولان را هم پذیرفتم. ورودم به این گروه همزمان با شیوع ویروس کرونا بود و در این برهه تصمیم گرفتم برای یاری بخشیدن به معلولان منطقه هرکاری از دستم بر می‌آید انجام بدهم. با توجه به مهارت‌ام در رانندگی کار توزیع بسته‌های ارزاق، مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک را به عهده گرفتم و تاکنون در بیش از ۵ مرحله توزیع مشارکت داشته‌ام.» دبیر کانون معلولان محله نفرآباد با بیان اینکه این کار برای امثال من که دچار محدودیت‌هایی هستیم مشکل است، می‌گوید: «دیدن لبخند رضایت روی لب‌های معلولان و خانواده‌هایشان وقتی این بسته‌ها را از دست ما می‌گیرند آنقدر لذتبخش است که برای تجربه این لحظه شیرین سختی‌ها را به جان می‌خریم.»

بخشی از اقلام بهداشتی در خودرو حمیدرضا چیده شده و «ماریا امامی» و «رضا طاهرنژاد» هم دیگر اعضای فعال کانون هستند که در مأموریت امروز حضور دارند. همه چیز برای حرکت آماده است. حمیدرضا نشانی افرادی را که قرار است از این هدایا بهره‌مند شوند در دست گرفته و به ماریا ‌اشاره می‌کند تا ما را سوار خودرو خود کرده و پشت سر او حرکت کند. نخستین خانه در محله غیبی است. به محض رسیدن به مقصد هر سه به آرامی از خودروها پیاده شده، اقلام را بین یکدیگر تقسیم می‌کنند و تا جلو در خانه شهروند معلول پیش می‌روند. مرتضی، ۵۰ ساله برای قدردانی از این گروه تا مقابل در خانه آمده و می‌گوید: «با شیوع ویروس کرونا این چهارمین باری است که از کمک‌های این دوستان بهره‌مند می‌شویم. در شرایط سخت کرونا که هم همسر و هم خودم دچار معلولیت و بیکار هستیم معرفت این دوستان برای رساندن اقلام بهداشتی و بسته‌های حمایتی دلگرمی بزرگی است. این درحالی است که این افراد دغدغه اشتغال ما را دارند و برای رفع این مشکل هم تلاش می‌کنند.»

  •  در روزهای سخت  ما را فراموش نکرده‌اند

حین حرکت چندبار بسته‌ها از بین دستانشان سرمی خورد و به زحمت مانع افتادن آنها می‌شوند. تحمل ماسک زیر نور شدید آفتاب و موانعی که در مسیر با آن برخورد می‌کنند نفس‌هایشان را به شماره انداخته، اما خم به ابرو نمی‌آوردند و همچنان با بردباری به مسیر خود ادامه می‌دهند. به محله ۱۳ آبان رسیده‌ایم. دختری نوجوان جلو دری که مقصد بعدی ماست ایستاده و با دیدن ما سرآسیمه وارد خانه شده و عمویش را صدا می‌زند. چیزی نمی‌گذرد که پسری جوان با واکر جلو در ظاهر می‌شود. لبخند به لب دارد و ضمن قدردانی از محبت‌های گروهی که انگار به خوبی آنها را می‌شناسد، می‌گوید: «طی این چند ماه اخیر با بهانه‌های مختلف به منزل ما آمده‌اند. خدا خیرشان بدهد که در این شرایط ما را فراموش نکرده‌اند.» 
«ماریا امامی» شورایار محله علائین که از حدود ۹ سال پیش دبیر کانون معلولان محله حمزه‌آباد است، می‌گوید: «از ۹ ماهگی دچار فلج اطفال شدم، اما در خانواده طوری با من رفتار شد که هیچ‌وقت احساس ضعف و کمبود نکردم. مستقل بار آمدم و خوشبختانه از عهده همه کارهایم بر می‌آیم وکاری نبوده که در حسرت انجام آن بمانم.» بانوی ۵۵ ساله که همسرش هم دچار معلولیت و صاحب ۲ فرزند و ۲ نوه سالم است، می‌گوید: «از سال ۱۳۷۳ در مرکز جامعه معلولان فعال بودم و به دلیل تحصیل در رشته هنر و کسب مهارت‌های هنری مختلف وارد حوزه مربیگری معلولان شدم. ۱۸ سال سابقه فعالیت در بهزیستی به‌عنوان مربی کودکان دارای معلولیت ذهنی را دارم و ضمن مربیگری در مرکز توانبخشی کوثر برای بچه‌های دارای معلولیت ذهنی بالای ۱۴ سال، در مناسبت‌های مختلف همچون هفته معلولان و... نمایشگاه برگزار می‌کنم. ابتدا به آموزش ساخت گل‌های چینی می‌پرداختم بعد هویه کاری، مارشال‌دوزی، روبان‌دوزی و گلدوزی هم به آن اضافه شد.» این عضو کانون معلولان ادامه می‌دهد: «در کنار آن عضو کانون معلولان منطقه هستم و از ۸ سال پیش به‌عنوان عضو شورایاری محله علائین منطقه ۲۰ هم فعالیت می‌کنم. طرح توزیع اقلام بین معلولان هم با شیوع کرونا آغاز شد و هربار اداره سلامت شهرداری منطقه اقدام به توزیع بسته‌های بهداشتی بین معلولان می‌کند، اگر وقت آزاد داشته باشم، با بچه‌ها همراه می‌شوم.» او در آخر از تلاش‌های شهرداری منطقه در بحث مناسب‌سازی معابر منطقه به نیکی یاد کرده و می‌گوید: «هیچ معلول یا سالمندی شرایط رفت‌وآمد به سرای محله علائین را نداشت، اما با مناسب‌سازی آن از حدود یک ماه پیش این مشکل حل شده است.»

  •  تلاش برای اشتغالزایی معلولان

به محله استخر آمده‌ایم. روبه‌روی کوچه‌ای که تعداد زیادی مجتمع مسکونی در آن دیده می‌شود ایستاده‌ایم. انگار شخص معلولی که در این کوچه زندگی می‌کند از وضعیت مناسبی برخوردار نیست، در بستر است و توانایی آمدن مقابل در را ندارد. حمیدرضا وظیفه تحویل را به عهده گرفته و به تنهایی وارد کوچه می‌شود. «رضا طاهرنژاد» در حا ل بررسی بسته‌های باقیمانده و نشانی‌های دیگری است که باید به بازدید آنها برود. از او می‌خواهیم تا بیشتر درباره خودش بگوید. مدیر ۵۰ ساله کانال خبر معلولان شهرری و دبیر کانون معلولان محله بهشتی با اشاره به اینکه دچار فلج اطفال است، می‌گوید: «همیشه علاقه‌مند به پیگیری مشکلات معلولان بودم و به همین دلیل چندی پیش یک کانال خبر ی برای بیان مشکلات معلولان و به‌طور کلی اطلاع‌رسانی درباره دغدغه‌هایشان راه‌اندازی کردم. این بسته‌ها توسط اداره سلامت تهیه شده و ما هم وظیفه شناسایی معلولان و توزیع آنها را به عهده گرفته‌ایم.»

وی با اشاره اینکه انجام این کار هم سختی‌های زیادی دارد و هم لذتبخش است، می‌گوید: «ما با محدودیت‌هایی روبه‌رو هستیم که برای انجام این کار باید صبوری بیشتری به خرج بدهیم. به هرحال با عصا، ویلچر و ماسک انجام این کار چالش بزرگی است، اما با رضایت قلبی آن را انجام می‌دهیم.» او درباره دیگر تلاش‌هایی که برای رفاه حال معلولان منطقه انجام داده است، می‌گوید: «از تابستان سال گذشته ۲ طرح را برای رفع مشکل اشتغال معلولان در بهزیستی و شهرداری منطقه مطرح کرده‌ام. پیشنهاد اول استفاده از واحدهای صنعتی در قیامدشت، کهریزک، شورآباد و... برای اشتغالزایی معلولان منطقه است. براساس این طرح هریک از معلولان با توجه به توانایی که دارند در این کارخانه‌ها به کارگیری می‌شوند یا حتی به‌صورت ماهانه کمک هزینه‌ای به گروه‌هایی که معلولیت ذهنی، نابینایی و... دارند ارائه می‌شود. براساس طرحی دیگر که به ظرفیت منطقه در دارا بودن مراکز مذهبی، گردشگری، زیارتی و... برمی‌گردد خوب است یک بازارچه دائمی برای اشتغال معلولان ایجاد شود تا بتوانند در این فضاها کسب درآمد کنند.» طاهرنژاد با اشاره به اینکه مناسب‌سازی فضای شهری یکی از تقاضاهای همیشگی معلولان است، می‌گوید: «اگر فضای شهری برای معلولان مناسب نباشد نمی‌توانند از خانه خارج شوند و در نتیجه محدودیت بر آنها غلبه می‌کند و یک جا نشستن را انتخاب می‌کنند. ما معمولاً حین‌ تردد در فضاهای شهری خیابان، مترو، ساختمان‌های اداری و... هرجا احساس کنیم نیاز به مناسب‌سازی دارد از آن عکس می‌گیریم و در گروهی که متشکل از نماینده اداره سلامت و نماینده شهرداری منطقه ۲۰ است عنوان می‌کنیم و خواستار پیگیر آن می‌شویم.»

  • ارائه بسته‌های بهداشتی رایگان به معلولان

از اواخر سال گذشته با شیوع ویروس کرونا بیش از ۹۰۰ بسته بهداشتی که شامل محلول‌های ضدعفونی‌کننده و ماسک است با مشارکت اعضای فعال کانون معلولان منطقه ۲۰ بین معلولان منطقه توزیع شده است. مدیر اداره سلامت شهرداری منطقه ۲۰ با اعلام این موضوع می‌گوید: «در این روزها رسیدگی به گروه‌های حساس از جمله سالمندان، معلولان و بیماران دیابتی جزء اهداف مهم این اداره محسوب می‌شود که برای حمایت از این گروه به‌خصوص معلولان علاوه بر غربالگری‌های مکرر طی چند مرحله اقلام بهداشتی و ماسک تهیه شده که با مشارکت خوب اعضای کانون معلولان بین معلولان منطقه که از قبل شناسایی شده‌اند توزیع می‌شود.»
«امین افصحی» از ادامه داشتن این روند تا نابودی ویروس کرونا یاد می‌کند و در ادامه به ارائه آموزش‌های مجازی با به کارگیری بیش از ۹۱ کانال و صفحه مجازی و عضویت بیش از ۳۵ هزار مخاطب در این کانال و صفحه‌ها اشاره کرده و می‌گوید: «این طرح از نخستین روزهای شیوع کرونا شروع شده که براساس آن با مشارکت مربیان بهداشت، روان ‌شناسان و... آموزش‌های مجازی لازم برای پیشگیری از ویروس کرونا در قالب تصویر، ویدئو، فایل صوتی و... به مخاطبان ارائه می‌شود.»

  • حامیان معلولان در روزهای کرونایی

بیشتر هماهنگی‌ها برای اجرا ی این طرح توسط دبیر کانون معلولان منطقه انجام شده است، اما به دلیل حضور در محل کار امروز در جمع دوستانش حضور ندارد و تلفنی پیگیر اقدامات آنهاست. «مریم عبدالوند» بانوی ۳۹ ساله و دبیر کانون معلولان منطقه ۲۰ با بیان اینکه ۱۴۷ نفر عضو کانون‌های دهگانه معلولان این منطقه هستند، می‌گوید: «معلولان با عضویت در این کانون در فعالیت‌هایی همچون شناخت و پیگیری مشکلات معلولان و رفع آنها اقدام می‌کنند و در صورت به وجود آمدن بحران‌هایی مثل کرونا هم برای کمک‌رسانی به این قشر وارد میدان می‌شوند.»

عبدالوند درباره اجرای طرح توزیع بسته‌های بهداشتی بین معلولان می‌گوید: «در روزهای شیوع کرونا با مشارکت خوب اداره سلامت شهرداری منطقه ۲۰ طی چند فاصله زمانی بسته‌های ضدعفونی‌کننده و ماسک برای معلولان تهیه شده که بچه‌های گروه معلولان با وجود شرایط سختشان به‌خصوص در روزهای کرونا، وظیفه توزیع این اقلام بین معلولان را خودشان به عهده گرفته‌اند.» او از مشارکت این گروه در جذب خیّران و تهیه و توزیع بسته‌های حمایتی ارزاق بین معلولان نیازمند و گروهی که در این شرایط بیکار و متضرر شده‌اند یاد کرده و می‌گوید: «حرکت جالب دیگر بچه‌های کانون معلولان منطقه این است که با وجود بودجه اندک‌شان بنری برای قدردانی از زحمات کادر پزشکی بیمارستان فیروزآبادی تهیه و آن را روی دیوار بیمارستان نصب کردند. ما نسبت به افراد عادی توان مالی ضعیف‌تری داشتیم، اما دلمان می‌خواست محبت و علاقه خود را به مدافعان سلامت آنهم در این روزهای سخت ابراز کنیم.»

کد خبر 545220

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha