جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۸۷ - ۰۹:۲۵
۰ نفر

یکی بود، یکی نبود. کسی که بود، اسمش ماهی بود.کسی که نبود، اسم نداشت. رنگ ماهی قرمز بود.

او به دنبال کسی که اسم نداشت، همه جای دریا را گشت. لای بوته‌ها، بالای آب. از بس که گشت، خسته شدو گفت: «ای کسی که نیستی، کجایی؟»

ناگهان صدایی آمد: «من کنار تو هستم، ولی نامریی.» ماهی با التماس گفت: «می‌شود خودت را نشان بدهی؟» ماهی سفید رنگی ظاهر شد. ماهی قرمز گفت: «با من دوست می‌شوی؟» و آن دو با هم دوست شدند. بعد از آن، دو تا بود، سه تا نبود. آن دو، به دنبال آن سه گشتند و پیدایش کردند.

 پنجمی بود و ششمی نبود. آن پنج تا دنبال آن شش گشتند. بعد یازدهی بود، دوازدهی نبود. بعد بیست و سه‌ای بود، بیست و چهاری نبود. بعد... تا اینکه دریا پر از ماهی شد.

تصویرگری از مهرناز مشرفی،قائم‌شهر

نیلوفر شهسواریان از تهران

کد خبر 48941

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز