دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۸:۱۵
۰ نفر

علی آقا محمدی*: در رابطه با انتقاد رییس جمهور در خصوص اعمال اصلاحات مجلس در قانون بودجه سال 87 باید این موضوع را در نظر گرفت که بودجه یک سند قطعی نیست. بلکه بودجه یک سند پیش بینی است که از سوی دولت تنظیم می شود و به مجلس ارائه می شود.

در تهیه این سند پیش بینی، همواره باید این موضوع مد نظر باشد که درآمدهای مورد نظردرلایحه بودجه محقق شود.

به طور طبیعی مکانیزمی در قانون اساسی گذاشته شده است که سه قوه در امور اجرایی کشور فعالیت کنند و این سه قوه در تعامل با هم دیگر مسائل را سامان می دهند. به طور مثال رییس جمهور منتخب دولت است اما وزیران پیشنهادی دولت باید به تایید نمایندگان مجلس برسند و پس از آن در وزارتخانه ای که برایشان در نظر گرفته شده است وزارت کنند.

درمورد بودجه نیز دولت برنامه های پیشنهادی خود  و آن اهدافی را که برای سال آینده مد نظر دارد را تنظیم می کند و به صورت لایحه در اختیار مجلس قرار می دهد. طبق قانون اساسی طبیعتا اقداماتی که می خواهد صورت بگیرد باید در چارچوب سند های بالا دستی انجام شود که یکی از سند های بالا دستی سیاست های کلی نظام است.

 از طرف دیگر در تنظیم لایحه بودجه باید به قانون برنامه که در قالب قانون چشم انداز مطرح شده است توجه شود.

 پیش از آن که لایحه بودجه به مجلس فرستاده شود در هیات دولت پیرامون آن به بحث و بررسی می پردازند و به طور طبیعی رییس جمهور و وزرا، نظرات خود را مطرح می کنند، حتی این امکان وجود دارد که بعضی از وزرا به آن ایراداتی وارد کنند و با بعضی از موارد بودجه به مخالفت بپردازند.

بدین ترتیب همان طور که در هیات دولت امکان دارد که بعضی با لایحه بودجه مخالفت کنند در مجلس نیز نمایندگان این اجازه را دارند که ایراداتی به آن وارد کنند که این ایرادات بیشتر در راستای سند چشم انداز است.

به اعتقاد من تغییرات 3 درصدی که مجلس در لایحه بودجه سال 87 اعمال کرده است در طول تاریخ بررسی بودجه حداقل تغییراتی است که تاکنون داده شده است. از سوی دیگر دولت به لحاظ سیاست های مالی وظایفی دارد که مجلس این موضوعات را مد نظر قرار داده است.

به طور مثال طبق برنامه باید نرخ تورم به زیر 10 درصد کاهش پیدا کند و باید از رشد نقدینگی نیز جلو گیری به عمل آید. مقدار زیادی از ایراداتی که  مجلس به دولت وارد کرده است به تضعیف سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور باز می گردد.

تضعیف سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور سبب شده است که رییس جمهور بیش از گذشته تحت فشار قرار گیرد. باید به طور مجدد یک مقدار بیشتری به سازمان مدیریت توجه شود تا رییس جمهور بتواند با آسودگی بیشتری در راستا اهدافی که دارد قدم بر دارد.

به خصوص برای سال آینده که آخرین سال این دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد است و زمان زیادی برای انجام برنامه هایشان باقی نمانده است. رییس جمهور باید یک سری اختیارات را به سازمان مدیریت باز گرداند تا بتواند در این یک سال باقی مانده با آسودگی بیشتری اهداف خود را ادامه دهد.

سازمان مدیریت باید احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد و آنها باشند که برنامه را اجرا و عملکرد را ارئه کنند. همین فشار هایی که به رییس جمهور وارد می شود سبب شده است تا ایشان به انتقاد از مجلس بپردازند اما به اعتقاد من انتقادات رییس جمهوری به مجلس وارد نیست چرا که مجلس هفتم در رابطه با لایحه بودجه 87 کاملا با دقت عمل کرده است و جز همراه ترین مجالس با دولت بوده است.

کیفیت تعامل دولت با مجلس در سطح خوبی قرار دارد و اگر تغییری در لایحه بودجه از سوی مجلس اعمال شده است در چار چوب اختیارات آنها بوده است.

*عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام

کد خبر 45696

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار سیاست داخلی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز