گفته می‌شود از حوالی سال ۱۵۷۰ میلادی، سیب‌زمینی توسط فاتحان اسپانیایی قاره‌ی آمریکا به اروپا منتقل شده و نخستین‌بار توسط «سِر جان مَلکُم»، دیپلمات، تاریخ‌دان و سیاست‌مدار اسکاتلندی در اواسط پادشاهی فتحعلی‌شاه قاجار به ایران آورده شده و برای همین در گذشته به آن «آلوی ملکم» هم می‌گفتند.
حالا نظرتان چیست که با هم نوعی سیب‌زمینی خوش‌مزه‌ی خانگی بپزیم؟ پس معطل چه هستید؟ شروع کنید!
۱. پنج یا شش سیب‌زمینی بزرگ انتخاب کنید. سیب‌زمینی‌ها را بشویید. می‌توانید این نوع سیب‌زمینی را با پوست درست کنید یا اگر دوست ندارید، پوستشان را بگیرید.
حالا سیب‌زمینی‌ها را از طول نصف کنید و بعد هرنصف سیب‌زمینی را باز هم از طول، به چند قطعه مثل تصویر برش دهید. معمولاً هرنصف سیب‌زمینی، سه تا پنج برش سیب‌زمینی به شما می‌دهد.
در نام‌ها و اصطلاح‌های آشپزی به این نوع برش سیب‌زمینی وِجِز (Wedges) می‌گویند.
۲. برش‌های سیب‌زمینی را در یک کاسه‌ی پیرکس یا مقاوم در برابر حرارت بریزید و برای ۵ تا ۱۰ دقیقه در مایکروویو بگذارید تا زمانی که سیب‌زمینی‌ها کمی نرم شوند.
البته به‌جای مایکروویو می‌توانید از روشی مثل آب‌کردن شکلات روی گاز برای پخت سیب‌زمینی‌ها استفاده کنید. یعنی کاسه‌ی پیرکس یا کاسه‌ای مقاوم در برابر گرما را روی قابلمه‌ای از آب بگذارید و با حرارت غیرمستقیم سیب‌زمینی‌ها را بپزید.
۳. روی سینی فر، کاغذ روغنی پهن کنید و برش‌های سیب‌زمینی را روی آن بچینید. بعد روی آن‌ها کمی روغن زیتون بریزید و سطح سیب‌زمینی‌ها را چرب کنید. می‌توانید این‌کار را با برس آشپزی انجام دهید. ۴. سیب‌زمینی‌ها را به‌مدت ۲۵ تا ۳۰ دقیقه با حرارت ۲۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد یا ۴۰۰ درجه‌ی فارنهایت در فر بپزید. بهتر است در طول پخت با انبر آشپزی یا چنگال، سیب‌زمینی‌ها را زیر و رو کنید تا سیب‌زمینی‌ها نسوزند و همه‌ی نقاط آن‌ها به خوبی بپزند. ۵. در پایان سینی فر را بیرون بیاورید و بگذارید کمی سیب‌زمینی‌ها خنک شوند، چون خیلی خیلی داغ‌اند!
سس یا دیپ سیب‌زمینی‌ها به سلیقه‌ی خودتان بستگی دارد، اما معمولاً دیپ پنیر چدار از بهترین‌انتخاب‌ها برای سیب‌زمینی وجز است که خوش‌بختانه کارخانه‌های ایرانی هم این دیپ را تولید می‌کنند.
نوش جان!
- فوت آخر!
می‌توانید در دقایق پایانی پخت سیب‌زمینی‌ها در فر، کمی ریحان خشک خردشده یا کمی شوید خشک هم روی برش‌های سیب‌زمینی بپاشید تا خوش‌مزه‌تر شوند.
نظر شما