اوقات فراغت ماهی‌ها!

سیدسروش طباطبایی‌پور: پدر گرامی، به افتخار رونمایی از جناب تابستان، همان اولین روزتیر، غافلگیرم کرد؛ یک دستگاه آکواریوم یک‌متری خرید و آن را گوشه‌ی اتاق پذیرایی کاشت و مدیریت آب‌زیان آن را هم به بنده‌ سپرد؛

دوفروند «اُسکار» گوشت‌خوار که چه عرض کنم، آدم‌خوار به همراه دو فرزند، یک‌جفت «سیچلاید» آفریقایی رنگی‌ همراه با یک فرزند بی‌رنگ و یک لجن‌خوار جاروبرقی.

روزهای اول تابستان، علاوه بر درس و مشق‌های بی‌مزه‌ی تابستانی، تنها نگرانی‌ام، آب و دانه‌ی ماهی‌ها بود؛ اما بعد از یک هفته، فکری عجیب، ذهنم را به خود مشغول کرد؛ آیا مهمان‌های جدید تابستانی خانه‌ی ما، مثل من، حوصله‌شان سر می‌رود و از روزهای بلند تابستان، خسته می‌شوند و هی بهانه می‌گیرند؟ یا این‌که عین خیالشان نیست و تابستان و زمستان، برایشان یک طعم دارد؟

خلاصه بیچاره‌ها، شدند موش که نه؛ ماهی آزمایشگاهی من! روزهای اول که فکر می‌کردم کارشان فقط آب‌خوردن و زیرآبی‌ رفتن است و زندگی‌شان، یک زندگی آبکی و بی‌مزه! اما یک حرکت پوآرویی، دید مرا به دنیای ماهی‌ها باز کرد.

یک‌هفته، دوربین فیلم‌برداری کوچکم را کاشتم جلوی آن‌ها و رفتارشان را دقیق، زیر نظر گرفتم. برایم جذاب بود؛ ماهی‌ها هم برای خودشان برو و بیایی داشتند، درس و مدرسه‌ای، خوردن و خوابیدنی، اوقات فراغتی و...

اما در رفتار ماهی‌ها، به‌خصوص سه فرزند پرجنب‌وجوش جعبه‌ی شیشه‌ای من، یک نکته‌ی حیرت‌انگیز وجود داشت؛ بچه‌ماهی‌ها، گاهی که حوصله‌شان سر می‌رفت پا که نه؛ باله‌های‌شان را توی یک کفش می‌کردند و حتی پدر و مادرشان را هم به بازی می‌گرفتند! خلاصه به‌نظر می‌رسید جوجه‌ماهی‌ها، از زندگی، والدین و تابستان‌ خود مطالباتی دارند و همین‌طور نمی‌نشینند تا بزرگ‌ترها برای پرکردن اوقات فراغت‌شان تصمیم بگیرند. حالا:

۱. درست یک ماه دیگر از این فصل گرمِ کشدار، مانده.

۲. خدا را شکر بیش‌تر مدارس هم در این یک ماه دست از سر پُرموی من و شما برمی‌دارند.

۳. من و شما هم که کم‌تر از ماهی‌های آکواریوم یک‌متری نیستیم. ما هم باید از شهریورمان مطالباتی داشته باشیم.پس بیایید به‌عنوان نوجوانانی فهمیده، بسته‌های روی میز شهریور را بررسی کنیم:

الف) بسته‌ی پیشنهادی آخر، مخصوص خودتان است. با توجه به علاقه‌تان، چهار پیشنهاد را در آن بسته بنویسید.

ب) از هر بسته‌ی پیشنهادی، دو شماره را انتخاب کنید.

پ) شماره‌های انتخابی را روی یک کاغذ بزرگ، بنویسید.

ت) آن کاغذ بزرگ را جایی جلوی چشمتان بچسبانید؛ جایی که در دید شما باشد.

ث) هر وقت کاری را از این فهرست انجام دادید، جلوی آن یک تیک پررنگ بزنید.

ج) اگر کاری هم از این فهرست ماند، خب... ماند که ماند! زندگی که به آخر نرسیده؛ مهر هم ماه خداست.