حتی گاهی اوقات شاهد هستیم که‌خانواده‌ها نیز از ضرورت ایجاد آرامش و محیطی‌مناسب با روحیه فرزندانشان، آگاهی کامل و لازم‌را ندارند که می‌تواند این غفلت‌ها، زیان‌های جبران‌‌ناپذیری به بار بیاورد. نکته‌ای که دانستن‌آن برای والدین مهم است، آماده‌سازی فرزندان برای پذیرش روزهای اول مدرسه‌است.
بهروز جلیلی- روانپزشک کودکان- می‌گوید: دانش‌آموزان کلاس اول به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ گروه اول، آنهایی هستند که تجربه مهدکودک را داشته‌اند و تحمل دوری از والدین را تجربه کرده‌اند و به دوربودن از خانه تا حدودی عادت کرده‌اند و گروه دوم، آنهایی هستند که برای اولین بار دوری از خانواده را تجربه می‌کنند که به طور طبیعی، در گروه دوم، کار معلم و والدین قدری مشکل‌تر خواهد بود.
به همین دلیل لازم است که در چند روز پایانی تابستان به نکاتی توجه شود تا زمینه حضور بدون مشکل کودکان در مدرسه فراهم گردد.
جلیلی همچنین می‌افزاید: والدین در این روزها آموزش‌هایی را برای فرزندان خود داشته باشند؛ آموزش‌هایی که در آن، نحوه برخورد با اطرافیان، چگونگی آماده‌شدن سریع برای رفتن به مدرسه، نحوه پوشیدن لباس کودکان به وسیله خود آنها در آن لحاظ شود.
وی همچنین می‌افزاید: پدر و مادرها باید به این نکته توجه داشته باشند که آموزش کلاس اول سخت‌ترین کار آموزشی است و در واقع، پایه و اساس تعلیم و تربیت به شمار می‌رود و دقیقا به همین دلیل است که باید والدین به کلیه نکاتی که معلم توصیه می‌کند دقت لازم را داشته باشند تا به نتیجه مطلوب برسند.
متاسفانه برخی از والدین با مداخله در امر آموزش، اختلالاتی را به وجود می‌آورند که جبران آن مشکلات زیادی برای کودک و آموزگار به وجود می‌آورد. به همین دلیل به همه والدین توصیه می‌کنیم که بخش آموزش را به آموزگار بسپارند و تنها در اموری که به والدین ارتباط دارد سهیم باشند.
جلیلی در ادامه گفت: نکته دیگری که پدر و مادرها باید به فرزند خود بیاموزند این است که کودک باید بداند که همیشه تشویق نمی‌شود و همیشه پاداش نمی‌گیرد بلکه ممکن است زمانی هم به دلیل کار نامربوط و اشتباهی که انجام می‌دهد، سرزنش شده و مدرسه جایی نیست که همیشه کودکان را ناز و نوازش کنند و به این وسیله به فرزند خود بیاموزند واقعیات زندگی چیست و به خاطر خوب جلوه‌دادن مدرسه و معلم، او را از واقعیات دور نکنند.
از دیگر نکاتی که کارشناسان برای کلاساولیها توصیه می‌کنند، این است که تا آخرین روز تعطیلات در مسافرت نباشند زیرا بچه‌ها، روز بعد باید با آمادگی سر کلاس حاضر شوند.
بنابراین والدین باید بکوشند که حداقل یک روز قبل از مدرسه، در منزل خود باشند و وسایل بچه‌ها از پاک‌کن گرفته‌تا غذای مدرسه را برای رفتن به مدرسه آماده‌کنند.
- پدر و مادر در روز اول مدرسه، فرزندشان را تا مدرسه همراهی کنند. این مساله برای تقویت روحیه او بسیار اهمیت دارد.
- برخی از بچه‌ها از مدرسه می‌ترسند تا حدی که در روز اول مدرسه، گریه می‌کنند. به این حالت «ترس از مدرسه» می‌گویند که ناگهانی بروز می‌کند و دوران آن هم متغیر است و ممکن است حتی تا یک ماه به طول بینجامد.
بنابراین وظیفه والدین است که با صحبت‌های‌شان به بچه‌ها آرامش بدهند تا زمانی‌که ترس آنها از بین برود و مدرسه‌رفتن برای آنها امری عادی تلقی شود. ایجاد آرامش در بچه‌ها امری ضروری است. برای این کار والدین باید سعی کنند که زودتر فرزند خود را به مدرسه برسانند و بعدازظهرها هم بهموقع دم در مدرسه منتظر آنها باشند.
- بچه‌ها باید شب قبل از مدرسه، شام سبکی بخورند و بهموقع بخوابند. در ضمن، اولین روز مدرسه به بچه‌ها به اندازه کافی آب داده شود زیرا به خاطر اضطرابی که دارند، خیلی زود تشنه می‌شوند.
- لباس بچه‌ها باید راحت باشد؛ از کفش‌گرفته تا روپوش و شلوار و....
- والدین باید اسم فرزندشان و شماره منزل و نشانی را برچسب زنند و به لباس فرزندشان سنجاق کنند یا در داخل کیف مدرسه آنها قراردهند چرا که آنها به این طریق، احساس امنیت و آرامش پیدا می‌کنند و از اضطراب آنها کاسته‌می‌شود.
- راننده سرویس بچه‌ها هم می‌تواند به عنوان الگویی برای آنها قرار گیرد؛ به همین خاطر والدین باید در انتخاب راننده سرویس دقت کنند و حتی معلم‌ها یا مدیر مدرسه نیز باید با راننده سرویس صحبت کنند که بچه‌ها را بهموقع به مدرسه برسانند و در ضمن، ساعت حرکتشان را طوری تنظیم کنند که با ترافیک مواجه نشوند.
- مربی‌ها باید از لحاظ روحی، آمادگی لازم را برای پذیرش دانش‌آموزان داشته باشند و با روحیه‌ای شاداب به مدرسه بروند تا بچه‌ها با دیدن آنها هر چه بیشتر برای رفتن به مدرسه‌تشویق شوند.
- پلیس باید حضوری فعال داشته باشد و راه‌ها را باز نگه دارد، به گونه‌ای که در سطح شهر، ترافیک ایجاد نشود و با راننده‌های متخلف، برخورد قاطعانه‌ای داشته باشد؛ حتی اگر این متخلفان، راننده‌های سرویس بچه‌ها باشند.
- والدین باید محیطی امن و با آرامش‌برای فرزندان خود ایجاد کنند و از مشاجره بپرهیزند.
- والدین توجه داشته باشند که مسائل منفی را برای فرزند خود زیاد تکرار نکنند. به عنوان مثال، مرتب نگویند «اگر گم شدی، شماره در کیفت‌است» و... زیرا خود این تکرار، موجب اضطراب در آنها می‌شود.
