«نقش‌های قالی» و شعرهای دیگر

از ياد مي‌برم

و هر فكري

دوباره برايم جديد مي‌شود

سارا نجفي، 16ساله از سروستان

عكس: پريسا شادكام، 16ساله از نجف‌آباد

• ممنوعه

خاطره‌اي به‌يادم مي‌آيد

ممنوعه؛

که ماه‌ها

براي از يادبردنش

                            جنگيده‌ام

مي‌آيد و

دلم پر مي‌کشد

                                                به‌جايي که نبايد

زينب خدابنده‌لو، 16ساله از شهرري

• كوچه

باران!

وقتي مي‌باري

به فکر

اشك‌هاي ما عينکي‌ها هم باش؛

خيسي دو برابر نشود...

مريم باقري، 15ساله از تهران

• شعر كوتاه

از خنده‌هايت شعر مي‌ريزد

بلند‌ترين شعر جهان

لبخند كوتاه توست

نگار رضايي‌پور، 16ساله از تهران

• در  رودخانه

با آبشارِ چشم‌هايت

در رودخانه‌اي تهي از ماه و رقصِ ماهي‌ها

جاري مي‌شوم.

لاشه‌ام براي ماهي‌هايي که در راه‌اند

تنهايي‌ام

دست به دست در ميان مولکول‌هاي آب

و سکوتِ ابدي‌ام

براي تو

که از شعرهايم، سرت درد مي‌کند

هانيه عابديني، 15ساله از تهران

تصويرگري: نرگس زارعي، 13ساله از تهران