از نتایج این جلسه اما 2 روایت رسانه‌ای منتشر شد. یکی اینکه حشمت مهاجرانی به عنوان رئیس کمیته تیم‌های ملی برگزیده شده است و دیگری اینکه در 19 دی ماه انتخابات در هتل المپیک برگزار خواهد شد.
علی رغبتی که به تازگی، به عنوان سخنگوی کمیته انتقالی برگزیده شده است، بیش از اینکه اخبار کمیته را در اختیار مطبوعات بگذارد ، بیشتر مواضع سازمان ورزش را به عنوان نتایج جلسه کمیته‌انتقالی منتشر می‌کند.
به نظر می‌رسد اشاره غیرمستقیم علی آبادی در مورد نگفتن واقعیت‌ها توسط 3 گانه فیفا نیز در مورد در اختیار قرار ندادن تمام واقعیت‌های کمیته انتقالی توسط علی رغبتی صادق باشد.
شاید گفت‌وگوی محسن صفایی‌فراهانی پس از جلسه با علی‌آبادی نیز اشاره غیرمستقیمی است به علی رغبتی و کیومرث هاشمی در مورد دادن اطلاعات غلط به رئیس ورزش.
صفایی در مورد محتوای جلسه کمیته انتقالی با رئیس ورزش به فارس گفت: تمام داستان این چند ماه را با ایشان مرور کردم تا نشان بدهم که یک‌طرفه به قاضی نرفته‌ام. برای همه دوباره بیان کردم که تمام اتفاقات رخ داده را به سازمان گزارش داده‌ام و خود سازمان می‌دانست که فیفا چه موضعی دارد. بنابراین، ایراد فیفا یک مسئله غافلگیرکننده نبود.
محسن صفایی‌فراهانی در پاسخ به اظهارات علی‌آبادی که گفته بود، از موضوع مخالفت فیفا با نامزدی‌ام بی‌اطلاع بودم، تاکید می‌کند:4 آبان ماه برای ایشان و سایر اعضای کمیته انتقالی نامه نوشتم که رئیس سازمان تربیت‌‌بدنی نمی‌تواند در انتخابات شرکت کند.
همچنین مهدی خبیری با اشاره به اینکه حشمت مهاجرانی، رئیس کمیته تیم‌های ملی است، گفت: عملکرد سال‌های دور مهاجرانی در تیم‌های جوانان و بزرگسالان در دوره سرمربیگری اوفارل در تیم ملی و سوابق ایشان در خارج از کشور، مهم‌ترین عواملی بود که برای همکاری با تیم ملی مد نظر قرار گرفت و اطمینان دارم تجارب، کارنامه و انگیزه مهاجرانی می‌تواند در مقطع کنونی و در آستانه بازی‌های مقدماتی جام جهانی برای تیم ملی تاثیرگذار باشد.
پس از این گفت‌وگو بود که حشمت مهاجرانی در قامت رئیس کمیته تیم‌های ملی از سانتینی و ژورژی به عنوان گزینه‌های مورد نظر برای هدایت تیم‌ملی نام برد و گفت: اطلاعات خوبی از این مربیان در اختیار دارم با این حال از طریق برخی از دوستانم درحال جمع‌آوری اطلاعات کاملی هستم تا بهترین انتخاب را در این زمینه انجام دهم.
در این میان اما رفتارهای متناقض از سوی اعضای کمیته‌انتقالی ادامه دارد. گرچه صفایی فراهانی می‌گوید که سوءتفاهمات برطرف شده است اما خروجی جلسه در مصاحبه علی رغبتی با ایرنا حاکی از نبود تفاهم در تصمیمات است.
علی رغبتی در گفت و گو با ایرنا اساس تفاهم کمیته انتقالی در مورد انتصاب حشمت مهاجرانی به عنوان رئیس کمیته تیم‌های ملی را تکذیب می‌کند: این خبر صحت ندارد و وی تنها نامزد عضویت در کمیته تیم‌های ملی است.
در این میان است که ایسنا نیز از منصور ابراهیم‌زاده به عنوان مربی‌ای نام برد که فهرست 50نفره بازیکنان تیم ملی را به کمیته انتقالی اعلام خواهد کرد.
این خبرگزاری همچنین از امیر حاج‌رضایی، منصور امیر آصفی و حسن حبیبی به عنوان دیگر اعضای کمیته تیم‌های ملی نام برده است.
کمیته انتقالی در نشست روز یکشنبه آینده خود قرار است اسامی اعضای کمیته تیم‌های ملی و مربیان این تیم را اعلام کند.در کنار این اخبار برخی خبرگزاری‌ها هم از موافقت فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)با برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال ایران در نوزدهم دی‌ماه خبر داد.
این در حالی است که مهدی خبیری در این مورد می‌گوید که هنوز پاسخی از سوی فیفا برای برگزاری انتخابات در تاریخ 19 دی ماه نیامده است.
جدی‌ترین گزینه فعلی برای هدایت تیم ملی ایران آرتور ژورژی پرتغالی به حساب می‌آید. او را در حال حاضر می‌توان یکی از مربیان درجه دوم فوتبال جهان دانست که در آغاز دهه 90 قطعا یکی از بهترین‌ها بوده است.
سوابق این مربی 61 ساله او را از دیگر گزینه‌هایی که تاکنون برای هدایت تیم‌ملی مطرح می‌شدند، متمایز کرده است، اما از موفقیت‌های درخشان وی در فوتبال اروپا سال‌ها می‌گذرد.
آرتور ژورژی براگا میرو تکسیرا، متولد 13 فوریه 1946 در شهر پورتو، فوتبال حرفه‌ای را در 18 سالگی با باشگاه صاحب‌نام پورتو آغاز کرد و در نخستین فصل حضورش، با پیراهن این تیم به میدان رفت. پس از آن برای تیم‌های آکادمیکا بنفیکا و بلننسس بازی کرد.
ژورژی در دهه 70 یکی از مهاجمان صاحب‌نام فوتبال پرتغال به حساب می‌آمد و 16 بار پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کرد. در دوره بازیگری 3 بار به قهرمانی لیگ پرتغال دست یافت و 2 بار موفق به کسب جام‌حذفی باشگاه‌های این کشور شد.
دوره مربیگری ژورژی اما از عصر بازیگری او درخشان‌تر به نظر می‌رسد. وی با پایان دوره بازیگری دوره ویژه مربیگری را در آلمان غربی سپری کرد و در سال 1984 هدایت باشگاه پورتو را در دست گرفت.
آرتور ژورژی یکی از پرافتخارترین مربیان تاریخ فوتبال پرتغال خصوصا در رده باشگاهی به حساب می‌آید. او با گذشت 2 سال از آغاز دوره مربیگری‌اش موفق شد در فینال رقابت‌های باشگاه‌های اروپا با شکست بایرن‌مونیخ به جام قهرمانی دست یابد.
ژورژی در سال‌های 85 ، 86 و 90 به عنوان قهرمانی لیگ باشگاه‌های پرتغال دست یافت و به همراه پورتو 2 بار نیز در جام‌حذفی قهرمان شد. سال‌های ابتدایی مربیگری برای ژورژی با افتخارات زیادی همراه شد و تاثیر قابل‌توجهی در پیشرفت زودهنگام او داشت.
این مربی در سال 94 به همراه پاری‌سن‌ژرمن در لیگ فرانسه به عنوان قهرمانی رسید. در بازگشت به پرتغال هدایت بنفیکا را در دست گرفت، به آکادمیکا ملحق شد، در ویتسه آرنهم هلند کار کرد و همچنین تجربه مربیگری در تیم‌های تنه‌ریف و زسکاموسکو را پشت‌سر گذاشت.
مربی پرتغالی با توجه به سوابق و افتخاراتش به عنوان سرمربی تیم‌ملی پرتغال نیز انتخاب شد. ژورژی در تیم‌ملی سوئیس هم مربیگری کرد و در سال 2005 هدایت کامرون را در دست گرفت.
ناکامی تیم‌ملی کامرون در صعود به جام‌جهانی 2006 یکی ازشکست‌های بزرگ در کارنامه مربیگری وی به حساب می‌آید. آرتور ژورژی دوره کوتاهی هدایت باشگاه النصر عربستان را در دست داشت. آخرین تجربه این مربی حضور در لیگ دسته دوم باشگاه‌های فرانسه است.
علاوه بر آرتور ژورژی، ژاک سانتینی مربی سابق تیم ملی فرانسه و تاتنهام هم از گزینه‌های کمیته انتقالی محسوب می‌شود. سانتینی بر عکس ژورژی هنوز پاسخ مشخصی به درخواست فدراسیون فوتبال ایران نداده است.
