«فرانچسکو توتی»، مهاجم ۳۹ساله‌ی افسانه‌ای تيم «آ. اس. رُم»، همه‌ى عمر فوتبالى‌اش را فقط در اين تيم بازى كرده است. او كه فوتبالش را از تیم نوجوانان رم آغاز کرد، اولین‌بار در ۱۶سالگی در تیم بزرگ‌سالان رم در برابر «برشا» به زمین رفت. حالا و بعد از ۲۲سال او به نماد باشگاه رم تبدیل شده و همین چند هفته‌ى پیش ركورد تازه‌اى به‌ثبت رساند. او تا حالا در مجموع همه‌ى بازى‌هاى رسمى‌اش در ايتاليا و اروپا، ۷۴۶بار با پیراهن رم به میدان رفته و در مجموع رکورد ۳۰۰گل و ۱۸۷پاس‌گل را به‌نام خود ثبت كرده است.
به بهانه‌ی سیصدمین گل فرانچسکو توتی، نگاهى مى‌اندازيم به خاطرات و گفته‌‌های دوستان و هم‌بازی‌های توتی.
* * *
الساندرو دل‌پيه‌رو (۴۱ساله/ ايتاليا):
فرانچسكو!
اين لحظه‌ى ويژه‌اى براى تو است و بسيار خوشحالم كه حتى از اين راه دور آن را به تو تبريك مى‌گويم.
هردوى ما افتخار اين را داشتيم كه كاپيتان تيم‌هايى باشيم كه به آن‌ها عشق مى‌ورزيم و آن‌ها را در رسيدن به قله‌ى موفقيت هدايت كنيم.
موفقيت يك شادمانى بزرگ است كه احترام را به‌دنبال دارد.
خاوير زانتى (۴۲ساله/ آرژانتين):
«توتى» يك قهرمان بزرگ است؛ نه فقط در زمين فوتبال، بلكه در تمام زندگى‌اش.
او سال‌هاست كه به نماد تيم رم تبديل شده و اين تغييرناپذير است. رويارويى با توتى در زمين بازي، هميشه لحظه‌هاى ناب و نفس‌گيرى براى عاشقان فوتبال به‌وجود مى‌آورد.
فرانچسكو، برايت بهترين آرزوها را دارم و اميدوارم هميشه موفق باشي.
ميرالم پيانيچ (۲۵ساله/ بوسنى و هرزگوين):
«توتى» بخشى از تاريخ فوتبال و بازيكنى قدرتمند است.
او مستحق تمام چيزهايى است كه دارد؛ او براى تمام داشته‌هايش نهايت تلاشش را كرده است.
دنيله دِه‌‌روسى (۳۲ساله/ ايتاليا):
يادم است روزى كه «توتي» صدمين گل را به ثمر رساند، از آن بازى‌هايى بود كه بار اصلى تيم روى دوش او بود. او تيم را نه فقط براى خوب بازى‌كردن، كه براى برنده‌شدن مديريت مى‌كرد. يك ضربه‌ى آزاد براى نشان‌دادن نبوغ توتى كافى بود.
شايد خيلى‌ها فكر مى‌كردند او بايد ضربه‌اش را قوس‌دار بزند. شايد خيلى‌هاى ديگر كه او را بهتر مى‌شناختند، تصور مى‌كردند كه ضربه‌اش را مثل هميشه محكم و مستقيم مى‌زند. صدمين گل توتي، قدرت و تكنيكش را بار ديگر به رخ همگان كشيد؛ ضربه‌اى منحنى و بسيار محكم. او نشان داد كه هرطور اراده كند، مى‌تواند به توپ ضربه بزند.
وينست كاندلا (۴۲ساله/ فرانسه):
هفدهم ماه ژوئن ۲۰۰۱ ميلادي، زمانى كه تيم رم سومين «اسكودتو» (جام سرى‌آ ايتاليا) را برنده شد، به‌خوبى به‌ياد دارم. يك لحظه‌ى جادويى بود؛ آخرين بازى يك فصل رؤيايي. «توتي» در برابر تيم قدرتمند پارما و بازيكنان حيرت‌انگيزش، امتياز ارزشمندى براى تيم كسب كرد. پارما، نام‌هاى بزرگى داشت، ولى ما هم فرانچسكو توتى را داشتيم!
براى همه‌ى ما افتخار بزرگى بود كه به توتى در رسيدن به گل برترى بازى كمك كنيم. اگر حالا به آن گل نگاه كنيد، ممكن است بگوييد چه توپ آساني! اما نه؛ گل‌كردن آن توپ اصلاً آسان نبود و اين هوش و ظرافت تكنيكى توتى بود كه آن ضربه‌ى حساس را آسان به‌نظر مى‌آورد.
جوزپه جانينى (۵۱ساله/ ايتاليا):
اولين گل «توتي» را خيلى خوب به‌خاطر دارم.
او يك ضربه‌ى محكم و مستقيم به سمت دروازه زد.
توتى حتى زمانى كه بسيار جوان بود، اعتمادبه‌نفس و روحيه‌ى يك بازيكن كاركشته و حرفه‌اى را داشت كه قدرت انجام هركارى را دارد.
مايكون (۳۴ساله/ برزيل):
باعث شادمانى است كه «توتي» را در اين جايگاه مى‌بينم. او نه تنها يك بازيكن فوق‌العاده، بلكه مردى بزرگ است.
از صميم قلب خوشحالم كه او به اين افتخار در زندگى‌اش رسيده است.
كريستين پانوچى (۴۲ساله/ ايتاليا):
هيچ‌وقت خاطره‌ى گل «توتي» برابر رئال مادريد در سى‌ام اكتبر ۲۰۰۲ را فراموش نمى‌كنم.
حركت توپ از «مونتلا» شروع شد و ناگهان مسير توپ به سمت فرانچسكو تغيير كرد.
توتى آن توپ را گل كرد تا براى هميشه خاطره‌ى آن‌شب را براى همه‌ى خانواده‌ى رم به‌يادماندنى كند.
نظر شما