به گزارش لایوساینس پژوهشگران دریافتند که نیمی از مردان در این بررسی که میزان‌هاي پایین‌تر هورمون تستوسترون داشتند، مبتلا به افسردگي تشخیص داده شده بودند، یا علائم این عارضه را نشان می‌دادند، و یک چهارم شرکت‌کنندگان برای این بیماری دارو دریافت می‌کردند.
اکثریت بزرگی از شرکت‌کنندگان مرد در این بررسی جدید دانشگاه جرج واشنگتن همچنین اضافه‌وزن داشتند یا چاق بودند، بنابراین برای مقایسه، پژوهشگران به یک نظرخواهی اخیر از بزرگ‌سالان آمریکایی اشاره کردند که نشان می‌داد که 6 درصد از افراد دارای اضافه‌وزن یا چاق افسرده بودند.
نویسندگان این بررسی نتیجه‌گیری کردند: « بيماري افسردگی و/یا علائم افسردگی در 56 درصد از آزمودنی‌ها وجود داشت.»
هورمون تستوسترون که عمدتاً در بیضه‌ها تولید می‌شود، به حفظ تولید اسپرم، میل جنسی، قدرت و توده عضلانی، تراکم استخوانی، و موی صورت و بدن کمک می‌کند. مردانی که میزان «طبیعی» تستوسترون تولید نمی‌کنند، ممکن است دچار عارضه‌ای به نام هیپوگنادیسم تشخیص داده شوند، اما به گفته این پژوهشگران تعریف کردن اینکه چه میزاني از تستوسترون طبیعی است، کار مشکلی است.
این نویسندگان توضیح می‌دهند، یک دلیل این مشکل این است که میزان‌های خونی تستوسترون ممکن است نسبت به اثرات هورمون در عضله، استخوان، مغز و اندام‌های تناسلی اهميت كمتري داشته باشد.
اما حتی با آزمایش‌های خون، میزانی از تستوسترون وجود ندارد که به‌طور همگانی در جامعه پزشکی به‌عنوان بیش‌ازحد پایین پذیرفته‌شده باشد.
سطوح تستوسترون در خون در طول دوره نوجوانی و اوایل بزرگ‌سالی به اوج می‌رسند. با افزایش سن مردان، سطوح تستوسترون آنان به تدریج افت می‌کند، معمولاً پس از 30 تا 40 سالگی حدود 1 درصد در سال.
پژوهشگران در این بررسی جدید، چارت‌هاي پزشکی 200 مرد میانگین سنی 48 را بررسی کردند که پس از آزمایش خونی نشان‌دهنده میزان حد مرزی سطوح تستوسترون‌شان (میان 200 تا 350 میکروگرم در لیتر) به یک متخصص غدد داخلی ارجاع شده بودند.
آنان همچنین به این موضوع پرداختند که آیا این مردان مبتلا به افسردگی تشخیص داده‌شده‌اند یا داروی ضدافسردگی مصرف می‌کنند، و همه شرکت‌کنندگان در این بررسی که تشخیص افسردگی نداشتند یا برای این عارضه دارو نمی‌خوردند، به یک آزمون استانداردشده پاسخ دادند که هدف از سؤالاتش اندازه‌گیری وضعیت خلق‌وخوی آنان بود.
آنالیز نتايج نشان داد که شرکت‌کنندگان در بررسی میزان‌های بالاتر چاقی و میزان‌های پایین‌تر فعالیت بدنی نسبت به هم‌ردیفانشان در جمعیت عمومی دارند. شرکت‌کنندگان همچنین از بدکاری نعوظی، کاهش میل جنسی، شمار کمتر نعوظ صبحگاهی؛ انرژی پایین و اختلالات خواب رنج می‌بردند. میزان افسردگی در شرکت‌کنندگانی که در دهه 20 و 30 زندگی قرار داشتند، 62 درصد، برای آنانی که دهه 40 زندگی بودند 65 درصد، و برای آزمودنی‌هایی که دهه 50 زندگی را می‌گذراندند 51 درصد، و برای افراد 60 ساله و بالاتر 45 درصد بود.
دکتر مایکل ایروینگ، استادیار پزشکی و رئیس مرکز آندرولوژی در دانشکده پزشکی و علوم بهداشتی جرج واشنگتن در واشنگتن دی سی، پژوهشگر این بررسی، در بیانیه‌ای گفت: «در عصری که شمار بیشتر و بیشتری از مردان برای «تی پایین» (Low T) - میزان‌های پایین‌تر تستوسترون- آزمایش می‌شوند، داده‌های چندانی درباره این مردان که میزان‌های تستوسترونی حدمرزی پایین دارند، وجود ندارد. ما فکر کردیم که بررسی بهداشت روانی این جمعیت مردان مهم است.»
این پژوهشگران نوشتند، هنوز پژوهش بیشتری لازم است در این حوزه انجام شود، اما پزشکان و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی «باید میزان بالای افسردگی و علائم افسردگی مردانی را که برای سطوح حدمرزی تستوسترون ارجاع می‌شوند، در نظر داشته باشند.»
به گفته این پژوهشگران، درمان جایگزینی با تستوسترون ممکن است به بهبود نشانه‌ها و علائم تستوسترون پایین در این مردان کمک کند. بر اساس يك بررسی که در سال 2013 در ژورنال پزشکی داخلی JAMA منتشر شد، یک گروه بیمه بهداشتی تجاری در دهه منتهی به 2011 مشاهده کرد در آمریکا شمار تجویزهای تستوسترون سه برابر شده است. این پژوهشگران به یک گرایش همگام در افزایش بازاریابی مستقیم برای مشتری اشاره کردند که باعث می‌شود مردان باور کنند، به‌اصطلاح «تی پایین» علت زمینه‌ساز کاهش کارکرد جنسی و انرژی پایینشان است.
این بررسی در اول ژوئیه در ژورنال پزشکی جنسی منتشر شد.
نظر شما