در حالی که 2 روز بعد از جشن تئاتر، اولین نمایش سال 86 در تئاترشهر اجرا می‌شود، سمندریان پس از روشن‌کردن شمع‌های هفته جشن تئاتر گفت: امیدوارم روزهای تاریک تئاتر بگذرد و شمع این هنر روشن شود. روشن‌شدن این شمع به معنای آن است که در تاریکی هستیم و باید تلاش کنیم این تاریکی‌ها برطرف شود.
او اضافه کرد: شرقی‌ها بهترین بضاعت را برای خلق اثر هنری دارند اما باید شرایط اجازه خلق اثر را به ما بدهند.
فرهاد آئیش که مجری این مراسم بود از سمندریان خواست تئاتری را به روی صحنه بیاورد و سمندریان پاسخ داد از تئاتر قهر نکرده‌ام اما می‌دانید که چند سال است می‌خواهم تئاتر زندگی گالیله را اجرا کنم، تلاش هم کرده‌ام ولی نیازمند یک گروه حرفه‌ای هستم در حالی که بسیاری از حرفه‌ای‌های تئاتر برای تامین زندگی به انجام کارهایی می‌پردازند که ارزش هنری کمتری دارد.
در این مراسم علاوه بر قرائت پیام روز جهانی تئاتر، اجرای حرکات موزون به سرپرستی فرزانه کابلی، پرویز پورحسینی، دبیر جشن و رئیس انجمن بازیگران تئاتر از حمید مظفری، علی بی‌غم و مریم کاظمی، 3 نفر از اعضای هیات مدیره قدیم قدردانی و تشکر کرد.
در ادامه ضمن بزرگداشت یاد و خاطره بازیگرانی که سال گذشته رخ در نقاب خاک کشیدند، بیانیه هیات داوران را پانته‌آ بهرام خواند و سپس برندگان این جشن بدین شرح شناخته شدند:
برگزیده سوم بازیگر زن: ناهید مسلمی (ماه در آب)
برگزیده سوم بازیگر مرد: محمدرضا جوزی (اولئانا)
برگزیده دوم بازیگر زن: پانته‌آ پناهی (ادیب افغانی)
برگزیده دوم بازیگر مرد: پیام دهکردی (مرگ فروشنده)
برگزیده اول زن: معصومه قاسمی‌پور (بدون خداحافظی)
برگزیده اول بازیگر مرد: رضا بهبودی (آرامش از نوع دیگر و قدم‌زدن روی ابر با چشمان بسته).
حالا 40 روز از آغاز سال 86 می‌گذرد و تازه امروز پروژکتورها، سن اصلی تئاتر شهر را برای پنجه فولاد روشن می‌کنند تا دوباره تئاتر شهر پذیرای تماشاگران باشد، با این حال آیا شمع‌های سمندریان در جشن بازیگر، می‌تواند پلک‌های افتاده تئاتر را باز کند؟
