به گزارش خبرگزاری مهر، ماجرای عبور خط لوله نفت سروستان از مهر‌ماه گذشته آغاز شد که رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در سفر به شیراز اعلام کرد توسعه پالایشگاه شیراز که یکی از دغدغه‌های مهم بود با پیگیری‌های استاندار فارس و حل مشکلات زیست‌محیطی، قابل اجراست و مجری طرح می‌تواند کار خود را آغاز کند.
هر چند هنوز توسعه پالایشگاه در بمو عملی نشده (به‌دلیل اعتراض دیوان محاسبات کشور به نحوه واگذاری این اراضی توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست) اما این موافقت‌ها مقدمه‌ای شده برای اجرای سایر طرح‌های مخرب که عبور خط لوله نفت سروستان از داخل پارک ملی بمو یکی از آنهاست. حالا به‌نظر می‌رسد پیگیری‌های شرکت نفت در این مورد نتیجه داده و عبور خط لوله از داخل پارک ملی بمو آغاز شده است.
مدیر کانون سبز فارس در این‌باره به مهر گفت: پیش از انقلاب هفت‌حلقه چاه نفت در شهرستان سروستان شناسایی شد که در سال‌های اخیر شرکت نفت تصمیم گرفت آن چاه‌ها را به مرحله بهره‌برداری برساند و به همین دلیل ساخت‌وساز مستحدثات بهره‌برداری را در اطراف این چاه‌ها آغاز کرد تا نفت استخراج شده از این چاه‌ها را به پالایشگاه شیراز که در مجاورت پارک ملی بمو قرار دارد انتقال دهد.
به گفته بهمن ایزدی، در حقیقت شرکت نفت در این پروژه قصد دارد نفت چاه‌های شهرستان سروستان فارس را که در 85کیلومتری شیراز واقع شده با لوله به پالایشگاه شیراز منتقل کند. همچنین قرار است میعانات گازی از فراشبند- منطقه‌ای بین فارس و بوشهر- به این پالایشگاه منتقل شود.
بی توجهی به مسیر جایگزین
این فعال محیط زیست گفت: کارشناسان و ارزیابان محیط‌زیست، مسیری را برای عبور لوله نفت و میعانات گازی و انتقال از سروستان و فراشبند به شیراز پیشنهاد کرده بودند که هیچ‌گونه آسیبی به پارک ملی بمو وارد نمی‌کرد و خطوط انتقال، بی‌آنکه وارد پارک شود به پالایشگاه متصل می‌شدند اما مسئولان اجرایی بی‌آنکه این پیشنهاد را درنظر بگیرند گزینه‌ای را انتخاب کرده‌اند که براساس آن، بخشی از مسیر خطوط انتقال نفت و میعانات گازی از عمیق‌ترین و بکرترین دره‌ها در پارک ملی بمو عبور می‌کند. این در حالی است که بنا به تصریح قانون و معیارهای زیست‌محیطی هرگونه طرح صنعتی باید حداقل 14کیلومتر از پارک ملی فاصله داشته باشد.
آن طور که این فعال محیط‌زیست می‌گوید: در گزینه جدید برای انتقال خطوط نفت و میعانات گازی نه‌تنها معیارهای زیست‌محیطی رعایت نشده که عملیات اجرایی انتقال با دشواری‌های فراوانی همراه خواهد بود زیرا طبق مسیری که کارشناسان محیط‌زیست پیشنهاد کرده بودند خطوط انتقال از اراضی مسطح عبور می‌کرد و با دور زدن پارک ملی بمو به پالایشگاه متصل می‌شد اما مسیر جدید از منطقه کوهستانی و دره‌های عمیق عبور می‌کند. ضمن آنکه 30کیلومتر طولانی‌تر از مسیر پیشنهادی محیط‌زیست استان است.
ایزدی با بیان اینکه طول مسیر خط لوله از داخل پارک ملی بمو حدودا هفت‌کیلومتر است تأکید می‌کند: درحالی‌که تا چند‌ماه پیش لوله‌های انتقال نفت تا پشت فنس‌های پارک ملی بمو رسیده بود و تلاش برای جلوگیری از ورود لوله‌ها به پارک در حال انجام بود؛ در آبان‌ماه مجوز عبور لوله نفت از پارک ملی از سوی کمیسیون زیربنایی دولت و در نتیجه کم‌کاری سازمان حفاظت محیط‌زیست صادر شد و حالا بعد از گذشت چند ماه، نهایتا وارد پارک ملی بمو شده و عملا پارک ملی بمو با احداث این جاده عملیاتی به دو نیم تقسیم می‌شود.
به گفته وی، این خط لوله از غرب در منطقه چشمه آب بز به شرق پارک در منطقه بند امیر رسیده و بخش شمالی پارک که حدودا یک‌چهارم مساحت آن را شامل می‌شود از بخش جنوبی جدا می‌کند تا به این طریق تسهیلات لازم برای تعرض به سایر اراضی باقیمانده پارک در آینده نزدیک برای فرصت‌طلبان فراهم شود. این نقطه از پارک زیستگاه کل و بز و همچنین آبشخورگاه آهوان است که تقریبا با این عملیات دستخوش تغییرات اساسی و جدی شده است.
