چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۱ - ۰۷:۵۷
۰ نفر

دیه‌گو فورلان، مهاجم تیم ملی اروگوئه الان 33سال دارد و 17فصل بازی در لیگ‌های اول آرژانتین، انگلیس، اسپانیا، ایتالیا و حالا برزیل راتجربه کرده است.

فوتبال - اروگوئه

 فورلان تیمش را در جام‌جهانی2010 تا رده چهارم کاپیتانی کرد و جایزه توپ طلا را به‌عنوان بهترین بازیکن جام گرفت. او در خانه جدیدش در پورتو آلگره برزیل در یک گفت‌وگوی اختصاصی با فیفا درباره شرایط تیم ملی اروگوئه برای صعود به جام‌جهانی2014 صحبت کرده است.

  • از عملکرد تیم ملی اروگوئه در المپیک شروع کنیم. فکر می‌کنید چه اتفاقی افتاد که تیم برخلاف انتظار نتیجه گرفت؟

فوتبال همین است. وقتی که می‌گویم استانداردها به‌صورتی چشمگیر صعود کرده‌اند و ما در هر سه بازی مقدماتی المپیک چالش‌های زیادی داشتیم شوخی نمی‌کنم. به امارات نگاه کنید. ما بازی را بردیم اما آنها آن را کنترل می‌کردند و موقعیت‌های گلزنی زیادی داشتند. سنگال را هم فراموش نکنید. آنها سریع، قوی و واقعا یک تیم از نظر تکنیکی بااستعداد بودند و توانستند با وجود اینکه 10نفره بودند گل دوم را به ما بزنند. این روزها دیگر نمی‌شود نتایج قابل پیش‌بینی زیادی مشاهده کرد.

  • آیا دوست داشتید آنجا باشید؟

درست مثل دیگر بازیکنانی که سنشان به بازی در تیم المپیک نمی‌خورد. اما ما قوانین را می‌دانیم و من اصلا ناراحت نشدم. من با قوانین کنار آمدم همانطور که دیگر همکارانم هم همین کار را کردند.

  • فکر می‌کنی نتایجی که تیم بزرگسالان اروگوئه در چند سال اخیر گرفته، این تیم را به یکی از مدعیان اصلی آمریکای لاتین تبدیل کرده است؟

اصلا. شاید مردم این چیزها را درباره مدعی بودن باور کنند اما ما این کار را نمی‌کنیم. ما هر جا که می‌رویم همان تیم همیشگی هستیم. ما به اینکه چه توانایی‌هایی داریم و تا کجا می‌توانیم پیش برویم ایمان داریم اما نه به چیز بیشتری. مقدماتی جام‌جهانی هرگز برای اروگوئه راحت نبوده است. تیم‌های ملی در اینجا همیشه در حال پیشرفت هستند و همه آن را می‌بینند.

  • با وجود این کنار آمدن با انتظاراتی که هواداران احساساتی اروگوئه دارند کار آسانی نیست.

هواداران دوره بسیار خاصی را تجربه می‌کنند. ما بعد از سال‌ها‌ی ‌ بی‌حاصل زیاد، چند سال موفق را داشته‌ایم و این قابل درک است که آنها خوشحال هستند و آن را نشان می‌دهند، به‌خصوص هواداران جوان. وقتی که من بچه بودم، تنها چیزی که دیدم قهرمانی در کوپا‌آمریکا 1987بود که آن دوره هم در آرژانتین برگزار شد. مردم این روزها یک اروگوئه متفاوت می‌بینند و خوشحال هستند. ما باید اجازه بدهیم آنها از این موضوع لذت ببرند.

  • فکر می‌کنید شما و آنها به چهارمین پلی‌آف متوالی خواهید رفت؟

نه. این دیگر خیلی سخت می‌شود. البته تنها چیزی که مطرح است این است که به جام‌جهانی برویم. من اصلا اهمیت نمی‌دهم که چطور به آنجا می‌رویم. این موضوع هیچ وقت برای ما آسان نبوده است و هدف ما این است تا آنجا که ممکن است زود به جام‌جهانی صعود کنیم. اما اگر قرار باشد به پلی‌آف برویم تا صعود کنیم، از همین حالا خودم را برای آن آماده می‌کنم.

  • آیا این بزرگ‌ترین آرزوی شماست؛یعنی بعد از انتخاب به‌عنوان بهترین بازیکن جام‌جهانی‌2010 و بلند کردن جام قهرمانی کوپا آمریکا2011 و همینطور تبدیل شدن به بهترین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال اروگوئه؟

بدون شک؛ اما من کسی نیستم که بخواهم برای پیدا کردن انگیزه برای خودم همیشه هدف‌های جدید مشخص کنم. من دوست دارم تمرین کنم، بازی کنم و زندگی‌ام را با این شغل تأمین کنم. تا وقتی که به اندازه همین حالا اشتیاق داشته باشم، تغییرات هم خواهند آمد.

  • شاید شما دوباره بهترین بازیکن تورنمنت در برزیل باشید.

اول باید صعود کنیم. بعد من باید انتخاب شوم، بازی کنم و برنده هم بشویم (باخنده). مهم‌ترین چیز درباره این جایزه این است که نباید به‌دنبال آن باشید.

  • اجازه بدهید از زندگی شما خارج از زمین فوتبال صحبت کنیم. بهترین و بدترین چیزی که فوتبالیست بودن به همراه دارد چیست؟

من تصمیم گرفتم که زندگی‌ام را از طریق فوتبال تأمین کنم و این واقعا عالی است. این کار این فرصت را به شما می‌دهد که به سفر بروید، کشورهای مختلف را ببینید، فرهنگ‌های دیگر را کشف کنید و همکارانی در سراسر جهان داشته باشید اما چیزهایی را هم که دیگر باز نمی‌گردند قربانی می‌کنید، مثل وقتی راکه می‌توانید در کنار خانواده بگذرانید. البته در هر شغلی باید چیزی را قربانی کنید. نکته مهم این است که خونسرد باشید و با این سؤال خود را اذیت نکنید که زندگی‌ام چطور می‌شد اگر... .

  • سؤال آخر. شما گفته‌اید که به این زودی‌ها نمی‌خواهید بازنشسته شوید. آیا از بازنشستگی می‌ترسید؟

قطعا نه.

کد خبر 185890

پر بیننده‌ترین اخبار فوتبال ايران

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز