خشم مردم به خاطر کاهش هزینه‌های دولتی و بحران اقتصادی عامل سرنگونی رهبران اروپایی از قدرت بوده است. تقریبا تمام کشورهای اروپایی که با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند از زمان آغاز این بحران در سال 2009 میلادی انتخابات برگزار کردند و باعث سرنگونی رهبرانشان از قدرت شدند. در اینجا نگاهی داریم به کشورهای اروپایی‌ای که رهبرانشان از زمان شروع بحران اقتصادی در اروپا از قدرت برکنار شده‌اند.
ایتالیا
«سیلویــو بــرلــوسکنــی» نخست‌وزیر ایتالیا که با رسوایی‌های اخلاقی پی‌درپی و اتهام فساد مالی روبه‌رو بود، سرانجام در نوامبر 2011 میلادی از قدرت برکنار شد. وی در میان شادی مردم ایتالیا از مقامش استعفا داد. این در حالی بود که سرمایه‌گذاران اعتمادشان را نسبت به توانایی «برلوسکنی» در افزایش رشد اقتصادی ایتالیا و کنترل بدهی‌ها از دست داده بودند. این پایان دوره سیاسی «برلوسکنی» به‌حساب می‌آمد. «ماریو مونتی» کمیسیونر سابق اتحادیه اروپا جانشین «برلوسکنی» شد و قرار است تا برگزاری انتخابات در سال 2013 میلادی رهبری دولت ایتالیا را برعهده بگیرد.
انگلیس
«گوردون براون» که رهبری حزب کارگر انگلیس را بر عهده داشت در انتخابات می2010 شکست خورد و «دیوید کامرون» رهبر حزب محافظه‌کار ریاست دولت ائتلافی انگلیس را بر عهده گرفت. «براون» قبل از اینکه جانشین «تونی بلر» در سال 2007 شود، به‌مدت یک دهه وزیر اقتصاد انگلیس بود و به این می‌بالید که به چرخه رونق اقتصادی کمک کرده‌است.
یونان
«جورج پاپاندرئو» رهبر سوسیالیست یونان که در اکتبر 2009 میلادی به قدرت رسید، متعهد شد این کشور را از بحران اقتصادی که اثرات تخریب‌کننده‌ای داشت خارج کند اما پس از گذشت 2 سال از این موضوع و در اوج بدترین بحران اقتصادی یونان از زمان پایان جنگ جهانی دوم، معاونان «پاپاندرئو» وی را مجبور کردند که از قدرت کناره‌گیری کند. پاپاندرئو مجبور بود که از طرح ریاضت اقتصادی برای عبور دادن کشورش از بحران حمایت کند اما این باعث کاهش شدید محبوبیتش شد. سرانجام «لوکاس پاپادموس» جانشین «پاپاندرئو» شد. رای‌دهندگان یونانی 2 حزب مهم این کشور را تنبیه کردند. خبرها نشان می‌داد که هر دو حزب قدرتشان را در انتخابات پارلمانی به گروه‌های مخالف سیاست ریاضت و صرفه‌جویی اقتصادی واگذار کرده‌اند و هیچ حزبی نتوانسته است آرای کافی به دست آورد و دولت جدید یونان را تشکیل دهد.
اسپانیا
افزایش حباب قیمت املاک و مستغلات در اسپانیا باعث کاهش اعتماد به دولت سوسیالیست این کشور شد. دولت مادرید هیچ تمایلی به پذیرش مشکلات اسپانیا نداشت. اخبار خوش اقتصادی اسپانیا نشان می‌داد که این کشور دارد به سوی بهبود اوضاع اقتصادی پیش می‌رود اما این خبرها درست از آب درنیامد. مشوق‌های اقتصادی‌ای به تصویب رسید که اثرات مخربی به‌دنبال داشت و سرانجام به طرح‌های ریاضتی خرد‌کننده منتهی شد. با افزایش بیکاری در اسپانیا سوسیالیست‌های دولت «خوزه لوئیز رودریگز زاپاترو» در انتخابات نوامبر 2011 میلادی از صحنه سیاست حذف شدند و محافظه‌کاران «ماریانو راخوی» قدرت را در دست گرفتند.
پرتغال
یک ماه پس از اینکه پرتغال درخواست گرفتن وام 78 میلیارد یورویی را مطرح کرد، دولت سوسیالیست چپ میانه «خوزه سوکراتس» نخست‌وزیر این کشور در ژوئن 2011 میلادی از قدرت کنار رفت. مردم پرتغال به خاطر یک دهه رشد اقتصادی ضعیف نگران و آشفته هستند زیرا پرتغال نتوانسته است با وجود افزایش رقابت‌های جهانی به سوی مدرن شدن پیش برود و این کشور هر چه بیشتر خودش را در قرض و بدهی فرو برده است.
ایرلند
«برایان کوون» ابتدا وزیر دارایی ایرلند بود و سپس در سال 2008 میلادی به‌عنوان نخست‌وزیر این کشور انتخاب شد. وی چند هفته قبل از انتخابات فوریه 2011 از مقامش به‌عنوان رهبر حزب «فیانا‌فیل» کناره‌گیری کرد و گفت که دیگر در انتخابات شرکت نمی‌کند. این موضوع کمکی به حزب وی نکرد و فیانا فیل بدترین شکستش را در انتخابات تجربه کرد. کوون در طول بحران بانکی ایرلند و ترکیدن حباب مسکن وزیر اقتصاد این کشور بود.
